Tora Ti Na To Kano - Nikos Oikonomopoulos

Τι να το κάνω που έχω απόψε τη γιορτή μου Στην πιο απόμερη ακτή μου μ 'ευχές δικές σου ανταμώνω Tι να το κάνω που τόσος κόσμος μ' αγαπάει Αφού το δέρμα μου διψάει για το δικό σου χάδι μόνο Τι να το κάνω που γιορτάζω αφού λείπεις Από το ρεύμα παρασύρομαι της λύπης Για ξένα χείλη που φιλάς και δεν ανήκεις Με περιφρόνησες, με περιφρόνησες Tι να το κάνω το φεγγάρι πες ψυχή μου Αν δε μοιράζεσαι τις ώρες σου μαζί μου Αφού ποτέ σου μα και απόψε στη γιορτή μου Δε τηλεφώνησες, δε τηλεφώνησες Τι να το κάνω αυτό το δώρο της σελήνης Αφού δεν ήρθες για να μείνεις για να την βλέπουμε παρέα Τι να το κάνω που βρίσκω χέρια να κρατιέμαι Εκεί που λέω πως ξεχνιέμαι με κυνηγάς βροχή ραγδαία Τι να το κάνω που γιορτάζω αφού λείπεις Από το ρεύμα παρασύρομαι της λύπης Για ξένα χείλη που φιλάς και δεν ανήκεις Με περιφρόνησες, με περιφρόνησες Tι να το κάνω το φεγγάρι πες ψυχή μου Αν δε μοιράζεσαι τις ώρες σου μαζί μου Αφού ποτέ σου μα και απόψε στη γιορτή μου Δε τηλεφώνησες, δε τηλεφώνησες

Μη ζητάς και γυρνάς πάλι πίσω πάνω που είπα για μένα θα ζήσω και ένα ένα είχα σβήσει τα σημάδια σου τι ζητάς και μου στήνεις παγίδες μόλις στέγνωσα απ' τις καταιγίδες και αντί για το φως τώρα βλέπω τα μάτια σου Τι θες να κάνω τώρα πια μου 'χουν αφήσει τα φιλιά στυφό το στόμα τι θες να κάνω δηλαδή πάνω που έκλεισε η πληγή ζητάς ακόμα τι θες να κάνω τελικά μου είπες πως ήταν δανεικά τα κερασμένα τι θες να κάνω δυστυχώς έχει γυρίσει ο τροχός μακριά από σένα Τι ζητάς και γυρνάς πάλι πίσω πάνω που είπα για μένα θα ζήσω... Μη ζητάς να είναι όλα όπως πρώτα τι ζητάς τώρα έξω απ' την πόρτα έχει φύγει η ζωή μας απ' το παράθυρο μη ζητάς πάλι μέσ' στα όνειρά μου πάνω που έβαλε πλώρη η καρδιά μου για να φύγει με προορισμό το άπειρο. Τι ζητάς και γυρνάς πάλι πίσω πάνω που είπα για μένα θα ζήσω...

Δεν βλέπω να έρθει το πρωί Ούτε τον ήλιο να με βρει Να με ζεστάνει Ένα σκοτάδι αχανές Και του μυαλού μου οι φωνές Με έχουν τρελάνει Στην απομόνωση που μ' άφησες εσύ Που 'χεις καρδιά συνηθισμένη να μισεί Δεν βλέπω να έρθει το πρωί Η απουσία σου μπορεί να με ξεκάνει Με την ψυχή μου δεν τα βρήκα πουθενά Στέγνωσα θάλασσες και γκρέμισα βουνά Γιατί εκείνα που τα ήθελα πολύ ποτέ δεν ήρθαν Με το όνειρό μου χτυπημένο στα φτερά Έξω από του σύμπαντος την άρρωστη χαρά Έξω από του κόσμου τα παραμύθια Πάνω μου, πάνω μου το λάθος Έκπτωτος άγγελος μονάχος Διώξε με από την αγκαλιά σου Κόψε με από τα φτερά σου Πάνω μου δάκρυα και ευθύνες Πάνω μου μαχαιριές οι μνήμες Όλες οι νύχτες εκείνες Που σαν το κερί Έλιωνες πάνω μου Δεν βλέπω να έρθει το πρωί Όλα τα χρώματα μαζί Και όλους του ήχους Εδώ σιωπή και μοναξιά Και έχω για μόνη συντροφιά Τέσσερις τοίχους Εξαφανίστηκε το γέλιο και η χαρά Όλα κοντά μου και όλα τόσα μακριά Δεν βλέπω να έρθει το πρωί Χωρίς εσένα να με βρει ποτέ μου πάλι Με την ψυχή μου δεν τα βρήκα πουθενά Στέγνωσα θάλασσες και γκρέμισα βουνά Γιατί εκείνα που τα ήθελα πολύ ποτέ δεν ήρθαν Με το όνειρό μου χτυπημένο στα φτερά Έξω από του σύμπαντος την άρρωστη χαρά Έξω από του κόσμου τα παραμύθια Πάνω μου, πάνω μου το λάθος Έκπτωτος άγγελος μονάχος Διώξε με από την αγκαλιά σου Κόψε με από τα φτερά σου Πάνω μου δάκρυα και ευθύνες Πάνω μου μαχαιριές οι μνήμες Όλες οι νύχτες εκείνες Που σαν το κερί Έλιωνες πάνω μου