Ksero Ti Kano - Nikiforos

Αυτή είναι η ιστορία για μια κοπέλα Που το αγόρι της την άφηνε μόνη της Συνέχεια μόνη της Τόσο πολύ που τελικά Βρήκε τον τρόπο να περνάει καλά Ακόμη και μόνη της Σπίτι μου, ξεχνάω τη λύπη μου Και μένω μόνη μου Λείπεις μα, δεν έχω πρόβλημα Μ'αρέσει μόνη μου Κάθομαι, για εσένα βάφομαι Και όμορφη γίνομαι Με το νου, σ'ακολουθώ παντού Κοντά σου βρίσκομαι Κοντά σου βρίσκομαι Κι όταν εργάζεσαι, που δεν φαντάζεσαι Τι κάνω μόνη μου, μες το σαλόνι μου Σε σκέφτομαι έντονα, δεν πάω πουθενά Πολύ καλά περνώ, στον καναπέ μου εγώ Κι όταν εργάζεσαι, που δεν φαντάζεσαι Τι κάνω μόνη μου, μες το σαλόνι μου Σε σκέφτομαι έντονα, δεν πάω πουθενά Πολύ καλά περνώ, στον καναπέ μου εγώ Λείπεις μα, δεν μοιάζει να ναι πια Και τόσο φοβερό Λείπεις μα, σαν να μην λείπεις πια Αισθάνομαι εγώ Σπίτι μου, βρήκα τη λύση μου Για να περνάω καλά Κάθομαι και σε φαντάζομαι Και νιώθω υπέροχα Και νιώθω υπέροχα Και όταν εργάζεσαι, που δεν φαντάζεσαι Τι κάνω μόνη μου, μες το σαλόνι μου Σε σκέφτομαι έντονα, δεν πάω πουθενά Πολύ καλά περνώ, στον καναπέ μου εγώ Και όταν εργάζεσαι, που δεν φαντάζεσαι Τι κάνω μόνη μου, μες το σαλόνι μου Σε σκέφτομαι έντονα, δεν πάω πουθενά Πολύ καλά περνώ, στον καναπέ μου εγώ Κι όταν εργάζεσαι, που δεν φαντάζεσαι Τι κάνω μόνη μου, μες το σαλόνι μου Σε σκέφτομαι έντονα, δεν πάω πουθενά Πολύ καλά περνώ, στον καναπέ μου εγώ Και όταν εργάζεσαι, που δεν φαντάζεσαι Τι κάνω μόνη μου, μες το σαλόνι μου Σε σκέφτομαι έντονα, δεν πάω πουθενά Πολύ καλά περνώ, στον καναπέ μου εγώ Και όταν εργάζεσαι, που δεν φαντάζεσαι Τι κάνω μόνη μου, μες το σαλόνι μου Σε σκέφτομαι έντονα, δεν πάω πουθενά Πολύ καλά περνώ, στον καναπέ μου εγώ

Μη ζητάς και γυρνάς πάλι πίσω πάνω που είπα για μένα θα ζήσω και ένα ένα είχα σβήσει τα σημάδια σου τι ζητάς και μου στήνεις παγίδες μόλις στέγνωσα απ' τις καταιγίδες και αντί για το φως τώρα βλέπω τα μάτια σου Τι θες να κάνω τώρα πια μου 'χουν αφήσει τα φιλιά στυφό το στόμα τι θες να κάνω δηλαδή πάνω που έκλεισε η πληγή ζητάς ακόμα τι θες να κάνω τελικά μου είπες πως ήταν δανεικά τα κερασμένα τι θες να κάνω δυστυχώς έχει γυρίσει ο τροχός μακριά από σένα Τι ζητάς και γυρνάς πάλι πίσω πάνω που είπα για μένα θα ζήσω... Μη ζητάς να είναι όλα όπως πρώτα τι ζητάς τώρα έξω απ' την πόρτα έχει φύγει η ζωή μας απ' το παράθυρο μη ζητάς πάλι μέσ' στα όνειρά μου πάνω που έβαλε πλώρη η καρδιά μου για να φύγει με προορισμό το άπειρο. Τι ζητάς και γυρνάς πάλι πίσω πάνω που είπα για μένα θα ζήσω...

Τι να το κάνω που έχω απόψε τη γιορτή μου Στην πιο απόμερη ακτή μου μ 'ευχές δικές σου ανταμώνω Tι να το κάνω που τόσος κόσμος μ' αγαπάει Αφού το δέρμα μου διψάει για το δικό σου χάδι μόνο Τι να το κάνω που γιορτάζω αφού λείπεις Από το ρεύμα παρασύρομαι της λύπης Για ξένα χείλη που φιλάς και δεν ανήκεις Με περιφρόνησες, με περιφρόνησες Tι να το κάνω το φεγγάρι πες ψυχή μου Αν δε μοιράζεσαι τις ώρες σου μαζί μου Αφού ποτέ σου μα και απόψε στη γιορτή μου Δε τηλεφώνησες, δε τηλεφώνησες Τι να το κάνω αυτό το δώρο της σελήνης Αφού δεν ήρθες για να μείνεις για να την βλέπουμε παρέα Τι να το κάνω που βρίσκω χέρια να κρατιέμαι Εκεί που λέω πως ξεχνιέμαι με κυνηγάς βροχή ραγδαία Τι να το κάνω που γιορτάζω αφού λείπεις Από το ρεύμα παρασύρομαι της λύπης Για ξένα χείλη που φιλάς και δεν ανήκεις Με περιφρόνησες, με περιφρόνησες Tι να το κάνω το φεγγάρι πες ψυχή μου Αν δε μοιράζεσαι τις ώρες σου μαζί μου Αφού ποτέ σου μα και απόψε στη γιορτή μου Δε τηλεφώνησες, δε τηλεφώνησες

Μ' αρέσει να 'μαι θύμα σου να 'μαι φυλακισμένος γιατί μακριά σου αγάπη μου νιώθω δυστυχισμένος Όλα μου φαίνονται άχρηστα όταν μ' εγκαταλείπεις και γίνομαι στη μοναξιά ένα παιδί της λύπης Με ρωτάς αν χαθείς τι θα κάνω θα πεθάνω, θα πεθάνω Μ' αρέσει να 'μαι θύμα σου να γίνομαι σκιά σου κι όπου κι αν είσαι αγάπη μου να βρίσκομαι μπροστά σου Να κάνω τα χατίρια σου κι όλα να στα δίνω κι όταν τις νύχτες με κρατάς να λιώνω και να σβήνω