Odos Monaxias - Nikos Oikonomopoulos

Μέσα στο έρημο σπίτι το ταβάνι κοιτώ και κοιτάζοντας φτιάχνω κύκλους από καπνό κι όπως πηγαίνουν ψηλά γίνονται ανάσα ξανά κλαίνε οι τέσσερις τοίχοι κλαίω μαζί τους κι εγώ το δωμάτιο με πνίγει μα σε ποιον να το πω κι ως το ταβάνι είναι πια γεμάτο από μοναξιά όσο μόνος νιώθεις τόσο μόνη νιώθω κι εγώ σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι κάπως έτσι εγω φαντάζομαι θα 'ναι για μας η μελωδία της μοναξιάς μες στο αμάξι μου κλεισμένη ώρες τώρα οδηγώ στο λαβύρινθο της πόλης σαν χαμένη γυρνώ μα δεν υπάρχει ψυχή η πόλη αυτή είναι νεκρή άνοιξε το ράδιο σου παίζει απόψε για μας τη μελωδία της μοναξιάς Μέσα στο έρημο σπίτι το ταβάνι κοιτώ και κοιτάζοντας φτιάχνω κύκλους από καπνό

Ώρα μοναξιάς και κάτι θα σου φέρω την αγάπη Μια αγάπη δίχως ρίσκο στης πανσέληνού το δίσκο Μια αγάπη που 'χει σπίτι το δικό σου τον πλανήτη Όμως ό, τι σε πληγώνει η ψυχή σου αποθεώνει Τον παράδεισο δεν έχω αλλά σου 'χω μια αγάπη που δεν είναι σαν τις άλλες ψέμα και οφθαλμαπάτη Τον παράδεισο δεν έχω αλλά σου 'χω ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ κι αν μ' αυτά που θες... δε μοιάζει πέταξέ την... δεν πειράζει Ώρα μοναξιάς και κάτι θα σου φέρω την αγάπη Μια αγάπη απ' το στόμα απ' τ' αστέρια απ' το χώμα Μια αγάπη από μένα με τα μάτια αναμμένα Για να δεις και ν' αποφεύγεις της αγάπες που διαλέγεις Τον παράδεισο δεν έχω αλλά σου 'χω μια αγάπη που δεν είναι σαν τις άλλες ψέμα και οφθαλμαπάτη Τον παράδεισο δεν έχω αλλά σου 'χω ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ κι αν μ' αυτά που θες... δε μοιάζει πέταξέ την... δεν πειράζει

Δεν βλέπω να έρθει το πρωί Ούτε τον ήλιο να με βρει Να με ζεστάνει Ένα σκοτάδι αχανές Και του μυαλού μου οι φωνές Με έχουν τρελάνει Στην απομόνωση που μ' άφησες εσύ Που 'χεις καρδιά συνηθισμένη να μισεί Δεν βλέπω να έρθει το πρωί Η απουσία σου μπορεί να με ξεκάνει Με την ψυχή μου δεν τα βρήκα πουθενά Στέγνωσα θάλασσες και γκρέμισα βουνά Γιατί εκείνα που τα ήθελα πολύ ποτέ δεν ήρθαν Με το όνειρό μου χτυπημένο στα φτερά Έξω από του σύμπαντος την άρρωστη χαρά Έξω από του κόσμου τα παραμύθια Πάνω μου, πάνω μου το λάθος Έκπτωτος άγγελος μονάχος Διώξε με από την αγκαλιά σου Κόψε με από τα φτερά σου Πάνω μου δάκρυα και ευθύνες Πάνω μου μαχαιριές οι μνήμες Όλες οι νύχτες εκείνες Που σαν το κερί Έλιωνες πάνω μου Δεν βλέπω να έρθει το πρωί Όλα τα χρώματα μαζί Και όλους του ήχους Εδώ σιωπή και μοναξιά Και έχω για μόνη συντροφιά Τέσσερις τοίχους Εξαφανίστηκε το γέλιο και η χαρά Όλα κοντά μου και όλα τόσα μακριά Δεν βλέπω να έρθει το πρωί Χωρίς εσένα να με βρει ποτέ μου πάλι Με την ψυχή μου δεν τα βρήκα πουθενά Στέγνωσα θάλασσες και γκρέμισα βουνά Γιατί εκείνα που τα ήθελα πολύ ποτέ δεν ήρθαν Με το όνειρό μου χτυπημένο στα φτερά Έξω από του σύμπαντος την άρρωστη χαρά Έξω από του κόσμου τα παραμύθια Πάνω μου, πάνω μου το λάθος Έκπτωτος άγγελος μονάχος Διώξε με από την αγκαλιά σου Κόψε με από τα φτερά σου Πάνω μου δάκρυα και ευθύνες Πάνω μου μαχαιριές οι μνήμες Όλες οι νύχτες εκείνες Που σαν το κερί Έλιωνες πάνω μου