Ti Sou 'Kana Ke M' Egatelipses - George Dalaras

Χάθηκες, Ένα άγαλμα έγινα Κι ένα σώμα χωρίς καρδιά Που τ' αγκαλιάζει τη νύχτα η μοναξιά Χάθηκες Γιατί εσύ δε μ' αγάπησες Και ποτέ δεν αισθάνθηκες Της αγάπης στα στήθια μαχαιριά Τι σου 'δωσα, τι μου 'δωσες εσύ; Ποιος έκλεψε απ' του άλλου τη ζωή; Σταγόνες που χαθήκαν στη βροχή Ήταν η αγάπη μας Τι σου 'δωσα, τι μου 'δωσες εσύ; Ποιος έκλεψε απ' του άλλου τη ζωή; Σημάδια που δε σβήνουν στη ψυχή Τα τόσα λάθη μας Χάθηκες Να τελειώσουμε διάλεξες Κι οι στιγμές μας καήκανε Σ' ένα "άκου" ριγμένο στη φωτιά Χάθηκες Πήρες το όνειρο κι έφυγες Την αγάπη μας έσπασες Κι εγώ μαζεύω σπασμένα κομμάτια φιλιά Τι σου 'δωσα, τι μου 'δωσες εσύ; Ποιος έκλεψε απ' του άλλου τη ζωή; Σταγόνες που χαθήκαν στη βροχή Ήταν η αγάπη μας Τι σου 'δωσα, τι μου 'δωσες εσύ; Ποιος έκλεψε απ' του άλλου τη ζωή; Σημάδια που δε σβήνουν στη ψυχή Τα τόσα λάθη μας Τι σου 'δωσα, τι μου 'δωσες εσύ; Ποιος έκλεψε απ' του άλλου τη ζωή; Σταγόνες που χαθήκαν στη βροχή Ήταν η αγάπη μας Τι σου 'δωσα, τι μου 'δωσες εσύ; Ποιος έκλεψε απ' του άλλου τη ζωή; Σημάδια που δε σβήνουν στη ψυχή Τα τόσα λάθη μας

Απόψε άργησες πολύ και νιώθω άδειο το φιλί και νιώθω άδειο το φιλί πικρό το στόμα Και όταν φθάνεις τελικά μου λες απλά ένα σκέτο γεια ένα δάκρυ, μια αγκαλιά πέφτουν στο χώμα Τι σου 'χω κάνει, πες τι σου 'χω κάνει αξίζω τέτοια συμπεριφορά; αυτή η σιωπή σου πάει να με τρελάνει δε σε καταλαβαίνω τελικά Τι σου 'χω κάνει, πες τι σου 'χω κάνει πες μου ποιο λάθος πληρώνω τώρα εδώ; γιατί δεν βλέπεις πως με σκοτώνεις φτάνει τι σου 'χω κάνει πες μου σε παρακαλώ Τα μάτια σου μου μαρτυρούν όσα τα χείλη δεν μπορούν όσα τα χείλη δεν μπορούν να πουν με λέξεις Απόψε άργησες πολύ και η καρδιά μου η τρελή τρελή που σε παρακαλεί να την προσέξεις Τι σου 'χω κάνει, πες τι σου 'χω κάνει αξίζω τέτοια συμπεριφορά; αυτή η σιωπή σου πάει να με τρελάνει δε σε καταλαβαίνω τελικά Τι σου 'χω κάνει, πες τι σου 'χω κάνει πες μου ποιο λάθος πληρώνω τώρα εδώ; γιατί δεν βλέπεις πως με σκοτώνεις φτάνει τι σου 'χω κάνει πες μου σε παρακαλώ

Love goes away hides itself under the snow Fleeing from the fires Those fires that have been chasing it for years Either they are ours, or strangers' or old And they leave us alone In deserted roads Castaways in the fury of fire For so many years the anger of the world Have been closing and opening deeper wounds In Agrigento they pulled my eye off In Syracuse they steal hearts And they leave us alone In deserted roads Castaways in the fury of fire .

Έκλεισα τις κλειδαριές που' χα αφήσει στο κορμί και στην ψυχή μου Κι είπα εκατό φορές πως κανένας δε θα μπει μες στη ζωή μου Αν εσύ δεν έρθεις, μη φανεί κανείς... Κι έτσι είχα φωνάξει, πριν να μ'αρνηθείς... Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι... Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι... Έκλεισα τις κλειδαριές και κανένας άλλος μέσα μου δε θα 'ρθει Θα μετράω τις πληγές έτσι πια εξαργυρώνονται τα λάθη Κι είν' η θύμησή σου, το κρεβάτι μου... Είσαι τ' όνειρό μου κι η απάτη μου... Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι... Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι... Κι εσύ που ρίχνεις τις ζαριές και σπας τις κλειδαριές, τι ξέρεις από φόβο; Δειλά και ύπουλα γλιστράς, καθρέφτες δεν κοιτάς... Εσύ δεν ξέρεις ν' αγαπάς! Έκλεισα τις κλειδαριές Πιο κοντά μου θα σε φέρνει η απουσία. Της ελπίδας οι φωνές δίνουνε και στη σιωπή σου άλλη αξία Ό, τι μεγαλώνει μέσα μου είσαι εσύ... Δεν κοιτάω, σε βλέπω, σε ρωτάω γιατί... Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι... Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι...

Στης ανάγκης τα θρανία και στης φτώχειας το σχολειό μάθαμε την κοινωνία και τον πόνο τον παλιό Παραπονεμένα λόγια έχουν τα τραγούδια μας γιατί τ' άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας Το σεργιάνι μας στον κόσμο ήταν δέκα μέτρα γης Όσο πιάνει ένα σπίτι και ο τοίχος μιας αυλής Παραπονεμένα λόγια έχουν τα τραγούδια μας γιατί τ' άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας