Στο παράθυρο είναι νύχτα άιντε μοναξιά μου ρίχ' τα που γλεντάμε απόψε αγκαλιά. Να ζηλέψει το φεγγάρι από μένα να σε πάρει φεύγω, δε σ' αντέχω άλλο πια. Στη φωτιά, στη φωτιά να ριχτώ, να γίνω απόψε στάχτη. Να με πάρει η φλόγα αγκαλιά όπως τότε η δική σου αγάπη. Στη φωτιά, στη φωτιά να τα ρίξω όλα να γλιτώσω. Ούτε σώμα θέλω, ούτε καρδιά να τα ήθελες να σου τα δώσω, να στα δώσω... Στο παράθυρο είναι μέρα άιντε κι έχει έναν αέρα να σηκώσει όλο τον ντουνιά. Στο καθρέφτη που δακρύζω δε μου φτάνει πια να βρίζω, θέλω να του ρίξω μια μπουνιά. Στη φωτιά, στη φωτιά να ριχτώ, να γίνω απόψε στάχτη. Να με πάρει η φλόγα αγκαλιά όπως τότε η δική σου αγάπη. Στη φωτιά, στη φωτιά να τα ρίξω όλα να γλιτώσω. Ούτε σώμα θέλω, ούτε καρδιά να τα ήθελες να σου τα δώσω, να στα δώσω...

Μια ζωή θα 'μαστε μαζί γιατί εγώ και εσύ Έχουμε ορκιστεί στην αγάπη αυτή Και αυτό με τίποτα δεν θα αλλάξει Θα 'μαι εδώ Μες στα δυο σου μάτια θα σε κοιτώ Μες στην αγκαλιά μου θα σε κρατώ Και όσα έχω πει θα τα κάνω πράξη Όταν με κοιτάς με τρελαίνεις Μου χαμογελάς και με στέλνεις Σ' ένα κόσμο που δεν είχα φανταστεί Στην δική μου αγκαλιά Θα βγάζεις τους χειμώνες Θα γινόμαστε μαζί Του έρωτα σταγόνες Στην δική μου αγκαλιά Θα βγάζεις καλοκαίρια Μια ολόκληρη ζωή Μες στα δικά μου χέρια Ξαφνικά βλέπω την ζωή να χαμογελά Η ματιά σου μου λέει πολλά Είναι αλήθεια μα μοιάζει ψέμα Δεν πιστεύω στις ομορφιές Στα μεγάλα λόγια και στις χαρές Μα τα έχω βρει όλα αυτά Στο δικό σου βλέμμα Όταν με κοιτάς με τρελαίνεις Μου χαμογελάς και με στέλνεις Σ' ένα κόσμο που δεν είχα φανταστεί Στην δική μου αγκαλιά Θα βγάζεις τους χειμώνες Θα γινόμαστε μαζί Του έρωτα σταγόνες Στην δική μου αγκαλιά Θα βγάζεις καλοκαίρια Μια ολόκληρη ζωή Μες στα δικά μου χέρια Στην δική μου αγκαλιά Θα βγάζεις τους χειμώνες Θα γινόμαστε μαζί Του έρωτα σταγόνες Στην δική μου αγκαλιά Θα βγάζεις καλοκαίρια Μια ολόκληρη ζωή Μες στα δικά μου χέρια Στην δική μου αγκαλιά Θα βγάζεις τους χειμώνες Θα γινόμαστε μαζί Του έρωτα σταγόνες Στην δική μου αγκαλιά Θα βγάζεις καλοκαίρια Μια ολόκληρη ζωή Μες στα δικά μου χέρια