Fotia Mou - Ivi Adamou & Daphne Lawrence

Μου παγώσαν την ψυχή όσα μου 'πανε σαν χιόνι πως μοιράζεις μια ζωή κι ότι πια δεν είσαι μόνη. Μου πληγώσαν την ψυχή τα θολά τα βήματά σου, μα θα έρθει η στιγμή που όλα θα τα βρεις μπροστά σου. Στη φωτιά το χέρι μου πάντα έβαζα για σένα, ό, τι κι αν μου λέγανε, πάντα πίστευα εσένα. Όμως όλα αλλάξανε, το μυαλό μου έχει γυρίσει, οι σκέψεις με τρελάνανε, έχω πια αγανακτήσει. Όλα μοιάζουν δύσκολα, δεν μπορώ να συνηθίσω ότι έδωσα πολλά δίχως κάτι να ζητήσω. Όλα μοιάζουν μια στροφή που απότομα έχω φύγει, χάσαμε πια επαφή, πουθενά δεν καταλήγει. Στη φωτιά το χέρι μου πάντα έβαζα για σένα, ό, τι κι αν μου λέγανε, πάντα πίστευα εσένα. Όμως όλα αλλάξανε, το μυαλό μου έχει γυρίσει, οι σκέψεις με τρελάνανε, έχω πια αγανακτήσει.

Στο παράθυρο είναι νύχτα άιντε μοναξιά μου ρίχ' τα που γλεντάμε απόψε αγκαλιά. Να ζηλέψει το φεγγάρι από μένα να σε πάρει φεύγω, δε σ' αντέχω άλλο πια. Στη φωτιά, στη φωτιά να ριχτώ, να γίνω απόψε στάχτη. Να με πάρει η φλόγα αγκαλιά όπως τότε η δική σου αγάπη. Στη φωτιά, στη φωτιά να τα ρίξω όλα να γλιτώσω. Ούτε σώμα θέλω, ούτε καρδιά να τα ήθελες να σου τα δώσω, να στα δώσω... Στο παράθυρο είναι μέρα άιντε κι έχει έναν αέρα να σηκώσει όλο τον ντουνιά. Στο καθρέφτη που δακρύζω δε μου φτάνει πια να βρίζω, θέλω να του ρίξω μια μπουνιά. Στη φωτιά, στη φωτιά να ριχτώ, να γίνω απόψε στάχτη. Να με πάρει η φλόγα αγκαλιά όπως τότε η δική σου αγάπη. Στη φωτιά, στη φωτιά να τα ρίξω όλα να γλιτώσω. Ούτε σώμα θέλω, ούτε καρδιά να τα ήθελες να σου τα δώσω, να στα δώσω...

Θα 'μαι πάντα εγώ μες το όπλο σου σφαίρα Να σκοτώνεις αυτούς που σκοτώνουν τη μέρα Με τα μαύρα γυαλιά και το άσπρο φουστάνι Να κοιτάς μακριά τη φωτιά στο λιμάνι Ξέρω ένα παιδί που μου λέει πως σε ξέρει Ότι είχατε δει ένα τρελό καλοκαίρι Στο κομμάτι που λείπει απ' το σπασμένο καθρέφτη Στο λιμάνι φωτιά, τον ήλιο πάλι να πέφτει Κόκκινα σύννεφα στον ουρανό κι εσύ γελάς Γελάς καθώς το πλοίο πλησιάζει σαν θηρίο Και μου λες λοιπόν θυμήσου Μη πετάξεις τη ζωή σου στα σκυλιά Θα 'μαι πάντα εγώ μες το όπλο σου σφαίρα Να χτυπάς το νερό, να χτυπάς τον αέρα Να θυμάσαι ξανά όσα είχαμε κάνει Τις φωτιές στα Ντεπώ, τη φωτιά στο λιμάνι Κόκκινα σύννεφα στον ουρανό κι εσύ γελάς Γελάς καθώς το πλοίο πλησιάζει σαν θηρίο Και μου λες λοιπόν θυμήσου Μη πετάξεις τη ζωή σου στα σκυλιά Γελάς γιατί σε θέλω, κατεβάζεις το καπέλο Και μου λες λοιπόν θυμήσου Σαν ταινία η ζωή σου να κυλά Ξέρω ένα παιδί που μου λέει πως σε ξέρει Ότι είχατε δει ένα τρελό καλοκαίρι Στο κομμάτι που λείπει απ' το σπασμένο καθρέφτη Στο λιμάνι φωτιά, τον ήλιο πάλι να πέφτει

Δεν μπορώ να κλείσω μάτι ούτε μια στιγμή Έφυγες και μου 'φυγε η ψυχή Νύχτα κάνε μου παρέα κι ό, τι πιεις θα πιω Μέθυσέ με για να ξεχαστώ Πίνω σπίρτο και φωτιά να ξεχάσω τα φιλιά σου Να σκοτώσω μια καρδιά που 'χει πάνω τ' όνομά σου Θέλω να σε δω ξανά δεν αντέχω μακριά σου Δεν αντέχω μακριά σου άλλο πια Πίνω σπίρτο και φωτιά να γλιτώσω από σένα Που 'σαι σ' άλλη αγκαλιά και δε νοιάζεσαι για μένα Θέλω να σε δω ξανά δεν αντέχω μακριά σου Δεν αντέχω μακριά σου άλλο πια Δεν μπορώ να ηρεμήσω ούτε ένα λεπτό Μόνος να κοιμάμαι δεν μπορώ Νύχτα κάνε μου παρέα σε παρακαλώ Μέθυσέ με για να μην πονώ Πίνω σπίρτο και φωτιά να ξεχάσω τα φιλιά σου Να σκοτώσω μια καρδιά που 'χει πάνω τ' όνομά σου Θέλω να σε δω ξανά δεν αντέχω μακριά σου Δεν αντέχω μακριά σου άλλο πια Πίνω σπίρτο και φωτιά να γλιτώσω από σένα Που 'σαι σ' άλλη αγκαλιά και δε νοιάζεσαι για μένα Θέλω να σε δω ξανά δεν αντέχω μακριά σου Δεν αντέχω μακριά σου άλλο πια