Pes mu ti simveni Ise i moni skepsi mesa sto mialo mu Vriskome sinehia Kollimenos pano sto tilefono mu Ki olo perno gia na su po S' eho epithimisi, s' eho epithimisi Efiges prin dio lepta ki idi mu 'his lipsi arketa S' eho epithimisi, s' eho epithimisi De mporo makria su lepto girna hari tha sto hrosto S' eho epithimisi S' eho epithimisi S' eho epithimisi Den m' anagnorizo Den mporo na elenkso pia ton eafto mu Molis prin se pira ma se perno pali Mantepse moro mu Ksanapira gia na su po S' eho epithimisi, s' eho epithimisi Efiges prin dio lepta ki idi mu 'his lipsi arketa S' eho epithimisi, s' eho epithimisi De mporo makria su lepto girna hari tha sto hrosto S' eho epithimisi S' eho epithimisi S' eho epithimisi S' eho epithimisi, s' eho epithimisi Efiges prin dio lepta ki idi mu 'his lipsi arketa S' eho epithimisi, s' eho epithimisi De mporo makria su lepto girna hari tha sto hrosto S' eho epithimisi S' eho epithimisi S' eho epithimisi Na 'kseres poso Na 'kseres poso S' eho epithimisi Na 'kseres poso Na 'kseres poso S' eho epithimisi

Πλήρωσα με πόνο τα λάθη Όλα τα δικά σου τα πάθη Έδωσα σε σένα το χρόνο Μα ήταν λάθος και ακόμα πληρώνω Σε έχω ξεπεράσει γιατί Ήσουν πάντα μία πληγή Μου 'χεις κάνει τόσο κακό Μάζεψε τα φύγε από δω Σε έχω ξεπεράσει και ζω Βάζω μόνο εγωισμό Μια αγκαλιά σου μια φυλακή Όμως δεν αντέχω να μαι εκεί Έκανες σα να μη με ξέρεις Μα ήρθε η ώρα για να υποφέρεις Ό, τι άφησες το τελειώνω Αναμνήσεις δικές σου σκοτώνω Σε έχω ξεπεράσει γιατί Ήσουν πάντα μία πληγή Μου 'χεις κάνει τόσο κακό Μάζεψε τα φύγε από δω Σε έχω ξεπεράσει και ζω Βάζω μόνο εγωισμό Μια αγκαλιά σου μια φυλακή Όμως δεν αντέχω να μαι εκεί Σε έχω ξεπεράσει γιατί Ήσουν πάντα μία πληγή Μου 'χεις κάνει τόσο κακό Μάζεψε τα φύγε από δω Σε έχω ξεπεράσει και ζω Βάζω μόνο εγωισμό Μια αγκαλιά σου μια φυλακή Όμως δεν αντέχω να μαι εκεί

Ξημερώνει η μέρα Φασαρία, φωνές Μουσική στον αέρα Τα κορμιά μηχανές Στην καρδιά μου μια τρύπα Μια πληγή ανοιχτή Χθες το βράδυ στο είπα Σ' έχω ερωτευθεί Σ' έχω ερωτευθεί, σ' έχω ερωτευθεί Είσαι ό,τι έχω σκεφτεί Ό,τι έχω ονειρευτεί Σ' έχω ερωτευτεί Μεσημέρι θλιμμένο Το μυαλό αδειανό Πες μου τι περιμένω και δεν τηλεφωνώ; Δεν μπορείς να μιλήσεις Κάπου θα 'χεις κρυφτεί Μην ζητάς εξηγήσεις Σ' έχω ερωτευθεί Σ' έχω ερωτευθεί, σ' έχω ερωτευθεί Είσαι ό,τι έχω σκεφτεί Ό,τι έχω ονειρευτεί Σ' έχω ερωτευθεί Το απόγευμα σβήνει Και η νύχτα θα ρθει Όποιος ξέρει να δίνει Μόνο αυτός θα σωθεί Μπερδεμένες οι σκέψεις μια ανάσα καυτή Και μονάχα τρεις λέξεις Σ' έχω ερωτευθεί Σ' έχω ερωτευθεί, σ' έχω ερωτευθεί Είσαι ό,τι έχω σκεφτεί Ό,τι έχω ονειρευτεί Σ' έχω ερωτευθεί, σ' έχω ερωτευθεί Σ' έχω ερωτευθεί Είσαι ό,τι έχω σκεφτεί Ό,τι έχω ονειρευτεί Σ' έχω ερωτευθεί

Σ' έχω κάνει θεό μια φορά να σε δω να σου πω σ' αγαπώ γύρνα πίσω Σ' έχω κάνει θεό μια φορά να σε δω μα με διώχνεις πριν καν σου μιλήσω Σ' έχω κάνει θεό μια φορά να σε δω να σου πω σ' αγαπώ γύρνα πίσω Σ' έχω κάνει θεό μια φορά να σε δω μα με διώχνεις πριν καν σου μιλήσω Δεν μπορώ να καταλάβω σε τι σφάλμα έχω πέσει και δεν βρίσκει η καρδιά σου τρόπο να με συγχωρέσει Δεν μπορώ να εξηγήσω τι κακό σου έχω κάνει και για να γυρίσεις πίσω, η αγάπη μου δε φτάνει Σ' έχω κάνει θεό μια φορά να σε δω να σου πω σ' αγαπώ γύρνα πίσω Σ' έχω κάνει θεό μια φορά να σε δω μα με διώχνεις πριν καν σου μιλήσω Σ' έχω κάνει θεό μια φορά να σε δω να σου πω σ' αγαπώ γύρνα πίσω Σ' έχω κάνει θεό μια φορά να σε δω μα με διώχνεις πριν καν σου μιλήσω Μια φορά να σε δω να σου πω σ' αγαπώ Σ' έχω κάνει θεό Δεν μπορώ να καταλάβω τι δεν έκανα για σένα και τα βλέπεις πια κοντά μου όλα ίδια όλα ξένα Δεν μπορώ να εξηγήσω τι κακό σου έχω κάνει και για να γυρίσεις πίσω, η αγάπη μου δε φτάνει Σ' έχω κάνει θεό μια φορά να σε δω να σου πω σ' αγαπώ γύρνα πίσω Σ' έχω κάνει θεό μια φορά να σε δω μα με διώχνεις πριν καν σου μιλήσω Σ' έχω κάνει θεό μια φορά να σε δω να σου πω σ' αγαπώ γύρνα πίσω Σ' έχω κάνει θεό μια φορά να σε δω μα με διώχνεις πριν καν σου μιλήσω Μια φορά να σε δω να σου πω σ' αγαπώ Σ' έχω κάνει θεό

Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου Και το μετά απ' το μετά γνωρίζω Αν είχα θάρρος για να πω το έλα Τώρα δε θα' χα τη φωτιά στο αίμα Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρη τρέλα Αν είχε σώμα θα 'ταν πάλι ψέμα Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο Σα να χορεύουνε με τη σιωπή μου Κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο Που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου Μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη Και τη χαρίζω σ' όποιον μου εξηγήσει Να 'χει το μέλλον μου να επιλέξει Ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει Τίποτα σημαντικό Ζω μονάχα εν λευκώ Τιποτα σημαντικό Ζω μονάχα εν λευκώ Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου Καλά τα λεν' οι έγχρωμοι μου φίλοι Το πρόβλημά μου η υπερβολή μου Κι ότι αργεί απάντηση να στείλει Αν είχε θάρρος να φανεί ο λόγος Τώρα δε θα 'τανε φωτιά στο αίμα Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρο ο φόβος Αν είχε σώμα θα 'ταν σαν κι εμένα Αν σ' αγαπούν να μάθουν να το λένε Κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις Κι αν θες να δεις τ' αληθινά να καίνε Πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν' ανέβεις Και σε λυπούνται που δεν το 'χεις νιώσει Κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος Και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση Πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο Κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα Εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω Μ' αυτόν τον τόνο του λευκού στο βλέμμα Του λέω μια φράση σα να υπεκφεύγω Με μια ελπίδα να' ναι σαν κι εμένα Τίποτα σημαντικό Ζω μονάχα εν λευκώ Τίποτα σημαντικό Ζω μονάχα εν λευκώ Τίποτα σημαντικό Ζω μονάχα εν λευκώ Τίποτα σημαντικό Ζω μονάχα εν λευκώ

Μέχρι το τέλος η ψυχή κι όμως πηγαίνει και πιο κει καλά που βρέθηκες εσύ να μου την ταξιδέψεις και μη σε νοιάζουν τα λεφτά αν μ' αρνηθείς ως τις εφτά θα περισσέψουν αρκετά τριάντα θα ξοδέψεις όχι που τρέμω το σταυρό αλλά που δεν μπορώ να βρω χρυσά καρφιά που να αξίζουν τη θυσία δε φεύγω για παλικαριά αλλά που μού 'πεσε βαριά μες τον Παράδεισο η τόση προδοσία δε σού ζητάω να πληρωθώ μονάχα όταν σταυρωθώ άσε με ν' αναμετρηθώ μ' αυτά που σέ πονάνε κι άμα γυρίσεις νικητής θα χεις καρδιά να κοιμηθείς αυτούς που φεύγουνε νωρίς ποτέ δεν τούς ξεχνάμε όχι που τρέμω το σταυρό αλλά που δεν μπορώ να βρω χρυσά καρφιά που να αξίζουν τη θυσία δε φεύγω για παλικαριά αλλά που μού 'πεσε βαριά μες τον Παράδεισο η τόση προδοσία Μέχρι το τέλος η ψυχή κι όμως πηγαίνει και πιο κει...