Na Valo Ta Metaxota (Live) - Haris Alexiou & Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Μέρες βαριές χοντρές ψιχάλες πάνω σε χάπια και μπουκάλες δε θα γυρέψω νοσηλεία στα σινεμά και στα βιβλία Πάω ν' αδειάσω το τασάκι κι αυτό το σκούρο σου σακάκι θα το πετάξω απ' το μπαλκόνι να βρει κανέναν που κρυώνει κι εγώ... Να βάλω τα μεταξωτά και να φυσάει στα εργοστάσια μπροστά και στα σκουπίδια πλάι να μπερδευτώ με τους εργάτες να πω τον πόνο μου στις γάτες και στη φουφού του καστανά στάχτη να γίνεις σατανά Έχει ψυχρούλα και μ' αρέσει κι αν δε μου πάει θα σπάσω μέση η αγάπη πάει με μπαστούνι κι εγώ με γκάζια στο τακούνι Το άσθμα μου κι ο βρυχηθμός μου στα ραδιόφωνα του κόσμου με τρύπια βάρκα και ναυτία βγαίνω λοιπόν στην πειρατεία κι εγώ... Να βάλω τα μεταξωτά και να φυσάει στο εργοστάσια μπροστά και στα σκουπίδια πλάι να μπερδευτώ με τους εργάτες να πω τον πόνο μου στις γάτες και στη φουφού του καστανά στάχτη να γίνεις σατανά Να βάλω τα μεταξωτά και να φυσάει στα ρργοστάσια μπροστά και στα σκουπίδια πλάι να μπερδευτώ με τους εργάτες να πω τον πόνο μου στις γάτες και στη φουφού του καστανά στάχτη να γίνεις σατανά

Μέρες βαριές χοντρές ψιχάλες πάνω σε χάπια και μπουκάλες δε θα γυρέψω νοσηλεία στα σινεμά και στα βιβλία Πάω ν' αδειάσω το τασάκι κι αυτό το σκούρο σου σακάκι θα το πετάξω απ' το μπαλκόνι να βρει κανέναν που κρυώνει κι εγώ... Να βάλω τα μεταξωτά και να φυσάει στα εργοστάσια μπροστά και στα σκουπίδια πλάι να μπερδευτώ με τους εργάτες να πω τον πόνο μου στις γάτες και στη φουφού του καστανά στάχτη να γίνεις σατανά Έχει ψυχρούλα και μ' αρέσει κι αν δε μου πάει θα σπάσω μέση η αγάπη πάει με μπαστούνι κι εγώ με γκάζια στο τακούνι Το άσθμα μου κι ο βρυχηθμός μου στα ραδιόφωνα του κόσμου με τρύπια βάρκα και ναυτία βγαίνω λοιπόν στην πειρατεία κι εγώ... Να βάλω τα μεταξωτά και να φυσάει στα εργοστάσια μπροστά και στα σκουπίδια πλάι να μπερδευτώ με τους εργάτες να πω τον πόνο μου στις γάτες και στη φουφού του καστανά στάχτη να γίνεις σατανά

Δυνατά κι απεγνωσμένα σκέφτομαι συνέχεια εσένα, η σκιά απ' τη σκιά σου πάω όπου πας. Σαν τ' αγριεμένο κύμα, η ζωή μου αλλάζει σχήμα προκειμένου να 'χω εσένα και να μ' αγαπάς. Τα μεταξωτά σου χέρια, να καλύψουνε τ' αστέρια στο σκοτάδι να με πνίξουν για να ονειρευτώ. Στην καρδιά σου πως υπάρχω, ότι βασιλεύω κι άρχω κι ότι μ' αγαπάς το ίδιο όπως σ' αγαπώ... Άμα δε σε έχω άμα, γίνεται η ζωή μου δράμα. Μοιάζουν να 'ναι όλα λάθος, μοιάζουν περιττά. Σ' άδειο στάδιο κερκίδα στ' άγνωστο χωρίς πυξίδα, ετοιμόρροπη η ζωή μου που 'σαι μακριά. Τα μεταξωτά σου χέρια, να καλύψουνε τ' αστέρια στο σκοτάδι να με πνίξουν για να ονειρευτώ. Στην καρδιά σου πως υπάρχω, ότι βασιλεύω κι άρχω κι ότι μ' αγαπάς το ίδιο όπως σ' αγαπώ...

Δεν είμαι θάλασσα δεν είμαι ούτε και στεριά δεν είμαι ούτε αέρας είμαι ό, τι άλλαξα και ό, τι βρήκα και φορώ στη στιγμή μιας μέρας Δεν είμαι θάλασσα δεν είμαι ούτε και βουνό δεν είμαι και κανένας δεν κατάλαβα γιατί θα πρέπει να εξηγώ είμαι η στιγμή μιας μέρας Αυτό είμαι εγώ κι αν θες να 'ρθεις, να έρθεις θα 'σαι ο κόσμος μου εσύ κι εγώ καθρέφτης Ναι, είμαι εγώ κι αν θες να 'ρθεις, να έρθεις θα 'μαι καθρέφτης σου εγώ για πάντα ψεύτης Δεν είμαι σύννεφα δεν είμαι ούτε ουρανός δεν έχω και φεγγάρι τι θες να σου 'δινα πώς θες να γίνω όλα αυτά που η ζωή θα πάρει Δεν είμαι μάγισσα ούτε πριγκίπισσα λοιπόν δεν είμαι παραμύθι δεν κατάλαβα γιατί να έχω ρόλο εγώ είμαι η στιγμή που λείπει Αυτό είμαι εγώ κι αν θες να 'ρθεις, να έρθεις θα 'σαι ο κόσμος μου εσύ κι εγώ καθρέφτης Ναι, είμαι εγώ κι αν θες να 'ρθεις, να έρθεις θα 'μαι καθρέφτης σου εγώ για πάντα ψεύτης (Αυτό είμαι εγώ κι αν θες να 'ρθεις, να έρθεις θα 'σαι ο κόσμος μου εσύ) Αυτό είμαι εγώ κι αν θες να 'ρθεις, να έρθεις θα 'σαι ο κόσμος μου εσύ κι εγώ καθρέφτης Ναι, είμαι εγώ κι αν θες να 'ρθεις, να έρθεις θα 'μαι καθρέφτης σου εγώ για πάντα ψεύτης

Βγες απ' το σακάκι που σου πήρα βγες απ' την αγάπη που σου είχα βγες από τα χέρια που σ' αγκάλιαζαν ως χθες από το χρώμα που 'χει η θάλασσα βγες Βγες απ' την μπαλάντα που αγαπήσαμε κι οι δυο απ' το για πάντα όταν σου είπα σ' αγαπώ Βγες Εδώ τελειώνει δυο ανθρώπων η καρδιά εδώ απ' τ' αστέρια της γκρεμίζεται η βραδιά Βγες απ' τα νησιά που πήγαμε μαζί τα σινεμά που δάκρυσε η ψυχή από το βλέμμα που σου γιάτρεψε πληγές από το δέρμα που σε λάτρεψε βγες Βγες απ' τη μπαλάντα που αγαπήσαμε κι οι δυο απ' το για πάντα όταν σου είπα σ' αγαπώ βγες εδώ τελειώνει δυο ανθρώπων η καρδιά εδώ απ' τ' αστέρια της γκρεμίζεται η βραδιά Βγες απ' τη μπαλάντα που αγαπήσεμε κι οι δυο απ' το για πάντα όταν σου είπα σ' αγαπώ βγες εδώ τελειώνει δυο ανθρώπον η καρδιά εδώ απ' τ' αστέρια της γκρεμίζεται η βραδιά