Mia Zoi Plirono Amarties Allonon (Live) - Dimitris Mitropanos

Εχω μια ζωη που δεν μου ανηκει, εχω μια τιμη και μια καταδικη εχω μια ψυχη που δεν ειναι αθωα εχει ενοχη που την βγαζει σωα Ξερω το καλο και το κακο μου ολα παιζουν μεσα στο μυαλο μου εχω δικαστη τον εαυτο μου που με ξερει σιγουρα δεν ακουω τις φωνες του κοσμου αλλος ειναι ο κοσμος ο δικος μου ο καιρος μοναχα ειναι εχθρος μου που περναει γρηγορα Εχω μια ζωη που δεν εχω ζησει ειναι φυλακη ποιος θα την γρεμισει; εχω μια καρδια που για σενα κλαιει δεν αλλαζει πια και γ' αυτο σου φταει Ξερω το καλο και το κακο μου ολα παιζουν μεσα στο μυαλο μου εχω δικαστη τον εαυτο μου που με ξερει σιγουρα δεν ακουω τις φωνες του κοσμου αλλος ειναι ο κοσμος ο δικος μου ο καιρος μοναχα ειναι εχθρος μου που περναει γρηγορα Ξερω το καλο και το κακο μου ολα παιζουν μεσα στο μυαλο μου εχω δικαστη τον εαυτο μου που με ξερει σιγουρα δεν ακουω τις φωνες του κοσμου αλλος ειναι ο κοσμος ο δικος μου ο καιρος μοναχα ειναι εχθρος μου που περναει γρηγορα Ποτε δεν ημουνα καλα μην μου ζητας να γινω για να πεταω χαμηλα και τα φτερα να κλεινω Ξερω το καλο και το κακο μου ολα παιζουν μεσα στο μυαλο μου εχω δικαστη τον εαυτο μου που με ξερει σιγουρα δεν ακουω τις φωνες του κοσμου αλλος ειναι ο κοσμος ο δικος μου ο καιρος μοναχα ειναι εχθρος μου που περναει γρηγορα Εχω μια ζωη που δεν εχω ζησει ειναι φυλακη ποιος θα την γρεμισει;

Αν δεν είσαι εσύ εδώ Δεν έχω σε ποιον να τα πω Κι ότι δεν είπα θα το πιω Και είναι ακόμη μία Σαν τρελή στους δρόμους γυρνάω Σε ψάχνω πάλι Είχα πει πως σε ξεπερνάω Και να 'μαι πάλι Ίδια πόλη, ίδια χώρα Απορώ που να 'σαι τώρα Μήνυμα στο τηλεφωνητή σε μία ώρα Να μην αργήσεις να, να μου απαντήσεις Αναπάντητες οι κλήσεις Και μπροστά μου εσύ Τις αμαρτίες που 'χεις κάνει Στα δάχτυλα μου δεν μετρώ Έχω το χέρι στην σκανδάλη Όταν σε δω θα οπλοφορώ Θα πεις, μάτια μου γλυκά Το ξέρω ότι έφταιξα πολύ Μα δεν έχει αλλά, στην αγκαλιά σου επέστρεψα Αν δεν είσαι εσύ εδώ Θα πεις Αν δεν είσαι εσύ εδώ Σαν τρελή μιλάω στο κενό Δεν έχει ουσία Σου 'δωσα και Γη κι ουρανό Πήρα αχαριστία Αν δεν είσαι εσύ εδώ Δεν έχω σε ποιον να τα πω Κι ότι δεν είπα θα το πιω Και είναι ακόμη μία Να μην αργήσεις να, να μου απαντήσεις Αναπάντητες οι κλήσεις Και μπροστά μου εσύ Τις αμαρτίες που 'χεις κάνει Στα δάχτυλα μου δεν μετρώ Έχω το χέρι στην σκανδάλη Όταν σε δω θα οπλοφορώ Θα πεις, μάτια μου γλυκά Το ξέρω ότι έφταιξα πολύ Μα δεν έχει αλλά Στην αγκαλιά σου επέστρεψα Αν δεν είσαι εσύ εδώ Θα πεις Αν δεν είσαι εσύ εδώ

Μόνο μια φορά Κρίμα στη χαρά Κάπου κοιταχτήκαμε Μετά ερωτευτήκαμε Κι ύστερα βρεθήκαμε Άλλη μια φορά Πρώτη μου φορά Σε θολά νερά Έμαθα κολύμπι Και πώς λεν το "γιαχαμπίμπι" Πρώτη μου φορά Μόνο μια φορά Έκλαψα για σένα πικρά Κι ύστερα κανόνισα Και δε σου τηλεφώνησα Ούτε μια φορά Κι ύστερα κανονισα Και δε σου τηλεφώνησα Ούτε μια φορά Μόνο μια φορά Κρίμα στη χαρά Θα 'ρθουνε κι οι φίλοι μου Να μάθουν το ρεζίλι μου Μάτωσα τα χείλη μου Άλλη μια φορά Μόνο μια φορά Φτάνει σοβαρά Η καρδιά του ανθρώπου Να βρεθεί στο επί τόπου Λιώμα φανερά Μόνο μια φορά Έκλαψα για σενα πικρά Κι ύστερα κανονισα Και δε σου τηλεφώνησα Ούτε μια φορά Μονο μια φορά Έκλαψα για σενα πικρά Κι ύστερα κανονισα Και δε σου τηλεφώνησα Ούτε μια φορά Κι ύστερα κανονισα Και δε σου τηλεφώνησα Ούτε μια φορά

Χωρίς την αγάπη σου θα ήμουνα μόνος Η πίκρα θα μ' έπνιγε, το δάκρυ, ο πόνος Εσύ με οδήγησες στης γης την ελπίδα Του κόσμου το νόημα στα μάτια σου είδα Αλίμονο σ' αυτούς που δεν αγάπησαν Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο Αλίμονο σ' αυτούς που δε δακρύσανε, ζωή Την ομορφιά σου δε γνωρίσανε ζωή Την ομορφιά σου δε γνωρίσανε Μπορεί να γελάστηκα, μπορεί να πληγώθηκα Μα τ' άστρα στον ώμο μου ξενύχτης φορτώθηκα Κι αν είχε το ψέμα της ναυάγιο κάνει Τον κόσμο τον ένιωσα αγάπης λιμάνι Αλίμονο σ' αυτούς που δεν αγάπησαν Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο Αλίμονο σ' αυτούς που δε δακρύσανε, ζωή Την ομορφιά σου δε γνωρίσανε ζωή Την ομορφιά σου δε γνωρίσανε

Θα πάρω το αμάξι μου Στην τσέπη χαρτζιλίκι Κι απόψε τα μεσάνυχτα Θα 'ρθω Θεσσαλονίκη Θεσσαλονίκη είσαι μια Στον κόσμο δεν είν' άλλη Θεσσαλονίκη μου γλυκιά Πού να 'χει τέτοια ομορφιά Και τα δικά σου κάλλη Θεσσαλονίκη μάγισσα Τραβάς σαν το μαγνήτη Θεσσαλονίκη μάνα μου Γλυκιά Θεσσαλονίκη Θεσσαλονίκη είσαι μια Στον κόσμο δεν είν' άλλη Θεσσαλονίκη μου γλυκιά Πού να 'χει τέτοια ομορφιά Και τα δικά σου κάλλη Θεσσαλονίκη είσ' όμορφη Σ' όλες τις γειτονιές σου Με τα γλυκά κορίτσια σου Και τις παλιές γωνιές σου Θεσσαλονίκη είσαι μια Στον κόσμο δεν είν' άλλη Θεσσαλονίκη μου γλυκιά Πού να 'χει τέτοια ομορφιά Και τα δικά σου κάλλη

Σάββατο χαράματα μπρος στην Αχερουσία χόρεψα ζεϊμπέκικο πάνω στην φωτιά βήματα γενέθλια για την αθανασία κι όλες οι αγάπες μου μία ξενιτιά Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα κι έβαψα τα ρούχα μου μάνα μη με δεις την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα σαν χορεύεις μου 'λεγες, να 'σαι ο Διγενής Βλέμματα χαράξανε στις μαύρες τις οθόνες κι οι τυφλοί προφήτες προδίδουν τους χρησμούς έρωτας αρχάγγελος σαν τις παλιές εικόνες κι ο χορός του κόσμου ραγίζει τους αρμούς Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα κι έβαψα τα ρούχα μου μάνα μη με δεις την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα σαν χορεύεις μου 'λεγες, να 'σαι ο Διγενής Είναι τα τραγούδια μας ηφαίστεια που καίνε σώματα κι αγάλματα βγάζουνε φτερά τα αρχαία πάθη μας και τα φιλιά σου φταίνε κοίτα αναστήθηκα για δεύτερη φορά Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα κι έβαψα τα ρούχα μου μάνα μη με δεις την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα σαν χορεύεις μου 'λεγες, να 'σαι ο Διγενής

Επιστροφή, σου λέει, του ασώτου αφού του τάξανε πολλά στο γυρισμό του επιστροφή με συγκινήσεις μ' απελπισμένες αναμνήσεις και τωλητήριο επάνω στο 'εγώ' του Τι να του πεις του άσωστου και πως να επιστρέψει απ' όπου έφυγε πως γίνετσι ένα χάδι να γυρέψει Τι να του πεις του άσωστου και πως να επιστρέψει σε αγκαλιά που δεν μπορεί πιά να τον κάνει να ζηλέψει Επιστροφή, σου λέει, του ασώτου αφού δεν πόρεσε να φτάσει στ' όνειρό του επιστροφή μεσ' στις συγνώμες ακούγοντας τις ξένες γνώμες για το καλό της λογικής και το δικό του Τι να του πεις του άσωστου και πως να επιστρέψει απ' όπου έφυγε πως γίνετσι ένα χάδι να γυρέψει Τι να του πεις του άσωστου και πως να επιστρέψει σε αγκαλιά που δεν μπορεί πιά να τον κάνει να ζηλέψει