The first time ever I saw your face I thought the sun rose in your eyes And the moon and the stars were the gifts you gave To the dark and the empty sky And the first time ever I kissed your mouth I felt the earth move in my hand Like the trembling heart of a captive bird That was there at my command, my love And the first time ever I lay with you I felt your heart oh so close to mine And I knew our joy, it would fill the earth And it would last 'til the end of time, my love The first time ever I saw your face Your face Your face Your face

Χωρίς την αγάπη σου θα ήμουνα μόνος Η πίκρα θα μ' έπνιγε, το δάκρυ, ο πόνος Εσύ με οδήγησες στης γης την ελπίδα Του κόσμου το νόημα στα μάτια σου είδα Αλίμονο σ' αυτούς που δεν αγάπησαν Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο Αλίμονο σ' αυτούς που δε δακρύσανε, ζωή Την ομορφιά σου δε γνωρίσανε ζωή Την ομορφιά σου δε γνωρίσανε Μπορεί να γελάστηκα, μπορεί να πληγώθηκα Μα τ' άστρα στον ώμο μου ξενύχτης φορτώθηκα Κι αν είχε το ψέμα της ναυάγιο κάνει Τον κόσμο τον ένιωσα αγάπης λιμάνι Αλίμονο σ' αυτούς που δεν αγάπησαν Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο Αλίμονο σ' αυτούς που δε δακρύσανε, ζωή Την ομορφιά σου δε γνωρίσανε ζωή Την ομορφιά σου δε γνωρίσανε

Θα πάρω το αμάξι μου Στην τσέπη χαρτζιλίκι Κι απόψε τα μεσάνυχτα Θα 'ρθω Θεσσαλονίκη Θεσσαλονίκη είσαι μια Στον κόσμο δεν είν' άλλη Θεσσαλονίκη μου γλυκιά Πού να 'χει τέτοια ομορφιά Και τα δικά σου κάλλη Θεσσαλονίκη μάγισσα Τραβάς σαν το μαγνήτη Θεσσαλονίκη μάνα μου Γλυκιά Θεσσαλονίκη Θεσσαλονίκη είσαι μια Στον κόσμο δεν είν' άλλη Θεσσαλονίκη μου γλυκιά Πού να 'χει τέτοια ομορφιά Και τα δικά σου κάλλη Θεσσαλονίκη είσ' όμορφη Σ' όλες τις γειτονιές σου Με τα γλυκά κορίτσια σου Και τις παλιές γωνιές σου Θεσσαλονίκη είσαι μια Στον κόσμο δεν είν' άλλη Θεσσαλονίκη μου γλυκιά Πού να 'χει τέτοια ομορφιά Και τα δικά σου κάλλη

Σάββατο χαράματα μπρος στην Αχερουσία χόρεψα ζεϊμπέκικο πάνω στην φωτιά βήματα γενέθλια για την αθανασία κι όλες οι αγάπες μου μία ξενιτιά Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα κι έβαψα τα ρούχα μου μάνα μη με δεις την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα σαν χορεύεις μου 'λεγες, να 'σαι ο Διγενής Βλέμματα χαράξανε στις μαύρες τις οθόνες κι οι τυφλοί προφήτες προδίδουν τους χρησμούς έρωτας αρχάγγελος σαν τις παλιές εικόνες κι ο χορός του κόσμου ραγίζει τους αρμούς Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα κι έβαψα τα ρούχα μου μάνα μη με δεις την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα σαν χορεύεις μου 'λεγες, να 'σαι ο Διγενής Είναι τα τραγούδια μας ηφαίστεια που καίνε σώματα κι αγάλματα βγάζουνε φτερά τα αρχαία πάθη μας και τα φιλιά σου φταίνε κοίτα αναστήθηκα για δεύτερη φορά Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα κι έβαψα τα ρούχα μου μάνα μη με δεις την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα σαν χορεύεις μου 'λεγες, να 'σαι ο Διγενής

Μοσχοβολούν οι γειτονιές Βασιλικό κι ασβέστη παίζουν τον έρωτα κρυφά Στις μάντρες τα παιδιά Σαββάτο βράδυ μου έμορφο Ίδιο Χριστός Ανέστη κι ένα τραγούδι του Τσιτσάνη Κλαίει κάπου μακριά Πάει κι απόψε τ' όμορφο Τ' όμορφο τ' απόβραδο από Δευτέρα πάλι Πίκρα και σκοτάδι Αχ, να 'ταν η ζωή μας Σαββατόβραδο κι ο Χάρος να 'ρχονταν Μια Κυριακή το βράδυ Οι άντρες σχολάν' απ' τη δουλειά και το βαρύ καημό τους να θάψουν κατεβαίνουνε Στο υπόγειο καπηλειό Και το φεγγάρι ντύνει, λες με τ' άσπρο νυφικό του τις κοπελιές που πλένονται Στο φτωχοπλυσταριό Πάει κι απόψε τ' όμορφο Τ' όμορφο τ' απόβραδο από Δευτέρα πάλι Πίκρα και σκοτάδι Αχ, να 'ταν η ζωή μας Σαββατόβραδο κι ο Χάρος να 'ρχονταν Μια Κυριακή, μια Κυριακή το βράδυ