Jesus Will (feat. Maryla Abraham) - T.T.M. Collective Orchestra

Tak chciałabym, tak umiałabym Powiewną byc niby dym Królewna być, złote kwiatki rwać I trenować nowe miny, i przed lustrem stać Tak bym chciała damą być Ach, damą być, ach, damą być I na wyspach bananowych Dyrdymaly śnić O ho ho ho ho ho ho ho ho ho ho ho Nie mam serca do czekania Do liczenia, do zbierania Nie, mnie nie zrozumie pan Nie mam głowy do posady Do parady, do ogłady To zbyt opłakany stan Chce swój szyk jak dama mieć Jak dama mieć, jak dama mieć I jak moja ciocia Jadzia Z wrażliwości mdleć Nie mam serca dla sieroty Zgubionego wajdeloty Nie, mnie nie zrozumie pan To nie mój styl z musztardówki pić I z panem na wiare żyć Wolałabym na stokrotkach spać I trenować nowe miny, i przed lustrem stać Tak bym chciała dama być Ach, damą być, ach, damą być I na wyspach bananowych Bananówke pić O ho ho ho ho Nie mam serca do pilności Do piękności, do świętości To zbyt wyszukany stan Nie mam głowy do dyplomu Do poziomu, zbiórki złomu Nie, mnie nie zrozumie pan Damą być, ach, c'est si bon Ach, c'est si bon, ach, c'est si bon Tylko gdzie te, gdzie te damy Gdzie te damy są Z kochasiem gdzieś Poszły w siną dal Odfrunęły z królikami A głupiemu żal

W pewnym mieście, co leży gdzieś tam Między Szklarską Porębą a Gdynią Mieszkał pan, co się cieszył wśród dam Zasłużenie najgorszą opinią Trudno by się doszukać w nim zalet Za to wady rozwijał wytrwale Więc dziewczęta nie kryły też wcale Co myślą o takich jak on Mówiły mu, że łotr Mówiły mu, że drań Że takie byle co że tylko ręką machnąć nań Mówiły mu, "Idź stąd" Mówiły mu, "Ach ty!" Mówiły raz i sto Przez tyle, tyle dni Choć się trudno spodziewać po łotrze Że coś z prawdy do niego dotrze Że przeczuje, co jest w tym na dnie Że zrozumie, że wszystko już wie Mówiły mu, "Idź stąd" Mówiły mu, "Ach ty!" Mówiły raz i sto Przez tyle tyle dni Trzeba sił, żeby zmienić ten świat Skąd dziewczyna ma wziąć tyle siły? Słowa prawdy mówione od lat Może nawet by go odmieniły Tylko że on tak w oczy im patrzył Że robiło się jakoś inaczej I te słowa, co miały coś znaczyć To nagle znaczyły nie to Mówiły mu, że łotr Mówiły mu, że drań Że takie byle co Że tylko ręką machnąć nań Mówiły mu, "Idź stąd" Mówiły mu, "Ach ty!" Mówiły raz i sto Przez tyle, tyle dni I kto by się spodziewał po łotrze Że coś z prawdy do niego dotrze Że przeczuje, co jest w tym na dnie Że zrozumie, a zresztą kto wie Mówiły mu, "Idź stąd" Mówiły mu, "Ach ty!" I się zmieniło coś I potem za nim szły Mówiły mu, że łotr Mówiły mu, że drań Że takie byle co Że tylko ręką machnąć nań Pa-pa-pa-pa-pa Pa-pa-pa-pa-pa Pa-pa-pa-pa-pa Pa-pa-pa-pa-pa Pa-pa-pa-pa-pa Pa-pa-pa-pa-pa

Ona tu, a on tam Krucha miłość między nimi Głupi żart zrobił los Że rozdzielił właśnie ich Byli jak z rzeką brzeg Jak cytryny plaster i martini Choć co dzień dzwoni on Tylko listy pachną nim Na odległość kochać uczą się Na odległość pragną się przez sen Na odległość kochać uczą się Wypijmy za nich kroplę łez Byli jak dłoń o dłoń o Oddychali sobą i myśleli Oto są światy dwa Które odnalazły się Żyją tak jak za szkłem Los przed nimi kilometry ściele Jeszcze rok jeszcze dwa Spójrz tak szybko płynie czas Na odległość kochać uczą się Na odległość pragną się przez sen Na odległość kochać uczą się Wypijmy za nich kroplę łez Skrawki słów Resztki serc Rozbitkowie z różnych wysp Tylu ich jest Tyle nas jest Nieparzystych Nie wie nikt Na odległość kochać uczą się Na odległość pragną się przez sen Na odległość kochać uczą się Wypijmy za nich kroplę łez Wypijmy za nich kroplę łez