Ti ki an m' espases kommatia Pali tha enotho Pali mpros sta dio su matia Isia tha statho Ke me tin kardia sta heria Tha 'rtho na su po Pigene me os ta asteria I os to gkremo Pare me, dose me i ksehase me Pare me, krata me i afise me Agapa me, fila me i misise me Ola i tipota mazi su Pare me, dose me i ksehase me Pare me, krata me i afise me Agapa me, fila me i misise me Ola i tipota mazi su Ola i tipota mazi su De lipame ton eafto mu As katastrafo Soma den kratao diko mu Gia na to niasto Oti ezisa oti ida Itan ola esi Pote isun iliahtida Pote filaki Pare me, dose me i ksehase me Pare me, krata me i afise me Agapa me, fila me i misise me Ola i tipota mazi su Pare me, dose me i ksehase me Pare me, krata me i afise me Agapa me, fila me i misise me Ola i tipota mazi su Ola i tipota mazi su Pare me, dose me i ksehase me Pare me, krata me i afise me Agapa me, fila me i misise me Ola i tipota mazi su Pare me, dose me i ksehase me Pare me, krata me i afise me Agapa me, fila me i misise me Ola i tipota mazi su Pare me, dose me i ksehase me Pare me, krata me i afise me Agapa me, fila me i misise me Ola i tipota mazi su Ola i tipota mazi su Ola i tipota mazi su Ola i tipota mazi su

Πόσο άδεια ήταν τα βράδια Δίχως της αγάπης σημάδια, Δίχως αγκαλιά, δίχως χάδια Μοναξιά... Πώς περνούσε έτσι η ζωή μου Μέσα στη χρυσή φυλακή μου Ένιωθα κενό στην ψυχή μου Μα με μια ματιά άλλαξαν πολλά. Έρωτας ξαφνικός Στην καρδιά βάζει φωτιά, Έρωτας δυνατός Στην ψυχή δίνει φτερά. Τώρα που σε βρήκα, μωρό μου Ό,τι θέλω το 'χω δικό μου Έκανες εσύ τ' όνειρό μου ζωντανό... Νιώθω τόσο ευτυχισμένη Κι απ' το γέλιο σου μαγεμένη Σκέψου ήμουν απελπισμένη Μα με μια ματιά άλλαξαν πολλά. Έρωτας ξαφνικός Στην καρδιά βάζει φωτιά, Έρωτας δυνατός Στην ψυχή δίνει φτερά. Έρωτας ξαφνικός Στην καρδιά βάζει φωτιά, Έρωτας δυνατός Κι η ζωή χαμογελά. Έρωτας Έρωτας ξαφνικός Στην καρδιά βάζει φωτιά, Έρωτας δυνατός Στην ψυχή δίνει φτερά. Έρωτας ξαφνικός Στην καρδιά βάζει φωτιά, Έρωτας δυνατός Κι η ζωή μου χαμογελά. Έρωτας

Έξω φωτάκια αναμμένα, βουβά Και εσύ έρχεσαι, φεύγεις στο βάθος Μέρες και μήνες και χρόνια σωστά Σε μια στιγμή το λάθος Μου ζήτησες απλά ένα αστέρι Σου 'δωσα ουρανό στο χέρι Μου ζήτησες απλά ένα κύμα Σου 'δωσα νησί Μου ζήτησες να μην φοβάμαι Σου είπα όπου θέλεις πάμε Μου ζήτησες απλά μια σχέση Σου 'δωσα ζωή Μα τίποτα εσύ, τίποτα εσύ Τίποτα δεν κατάλαβες εσύ Μα τίποτα εσύ, τίποτα εσύ Τίποτα δεν κατάλαβες εσύ Έξω η πόλη σκακιέρα μικρή Και εσύ έρχεσαι, φεύγεις σαν πιόνι Ρίχνω τα ζάρια με τρέλα κι ορμή Αυτό το παιχνίδι τελειώνει Μου ζήτησες απλά ένα αστέρι Σου 'δωσα ουρανό στο χέρι Μου ζήτησες απλά ένα κύμα Σου 'δωσα νησί Μου ζήτησες να μην φοβάμαι Σου είπα όπου θέλεις πάμε Μου ζήτησες απλά μια σχέση Σου 'δωσα ζωή Μα τίποτα εσύ, τίποτα εσύ Τίποτα δεν κατάλαβες εσύ Μα τίποτα εσύ, τίποτα εσύ Τίποτα δεν κατάλαβες εσύ

Βρέχει, έλα και κανε μου παρεα κι αγκαλιά, σώμα με σώμα, να μην ποτίζεται του φόβου μας το χώμα και να ζεσταίνουν οι ανάσες την καρδιά· σκληρή η αλήθεια που τη λένε μοναξιά. Βρέχει, τους κεραυνούς και τις σιωπές ποιος τα αντέχει· πονούν τα λάθη μαζί με τα σωστά, τώρα πια. Πες μου αν με αρνείσαι, ή η αγάπη μου είσαι κι αν ακόμα σ'έχω, να ξέρω αν ζω. Σαν παιδί που κλαίει κι η βροχή μου φταίει, σε αθωώνω για να επιζώ. Πες μου αν με σβήνεις, ή τη φλόγα πίνεις και μεθάς με μένα όπως εγώ. Μα άμα βρει μαχαίρι, το δικό σου χέρι, πώς να κάνει ξέρει το Ένα, μισό. Βρέχει, ο ουρανός είναι μεγάλος κι εχθρικός. Κάνω ένα βήμα, όμως ξανάρχεται του πανικού το κύμα· αλλάζεις χρώματα και κρύβεις κάθε φως, αν κάποιου άλλου τώρα είσαι θησαυρός. Πες μου αν με αρνείσαι, ή η αγάπη μου είσαι κι αν ακόμα σ'έχω, να ξέρω αν ζω. Σαν παιδί που κλαίει κι η βροχή μου φταίει, σε αθωώνω για να επιζώ. Πες μου αν με σβήνεις, ή τη φλόγα πίνεις και μεθάς με μένα όπως εγώ. Μα άμα βρει μαχαίρι, το δικό σου χέρι, πώς να κάνει ξέρει το Ένα, μισό. Άκου, Είν' η φωνή μου που παλεύει από κάπου, μέσα σου να'ρθει, του πόθου συνεργός· πες μου πώς...

Ήμουν απ' τη φύση μου παιδί Ονειροπαρμένο Έψαχνα στα σύννεφα βροχή Ποτέ μου δεν την είχα φοβηθεί Κι έτρεχα ο ήλιος πριν να βγει Να τον περιμένω Χάζευα ορίζοντες μακριά Κι είχα για πυξίδα στο μυαλό μου την καρδιά Πάθημα Το κάθε λάθος μάθημα Που κάθε παραστράτημα Είχε μια τιμή Πάθημα Και μάθημα το μάθημα Ψήλωνα σ' ανάστημα Πέταγα στη γη Με φέραν όλα σε σένα Χαμένα ή κερδισμένα Όταν αργούνε τα τρένα Σταθμός μου να 'σαι εσύ Χαμένα ή κερδισμένα Θα έχεις δίπλα σου εμένα Ταξίδια ονειρεμένα πάνε οι τολμηροί Κι έτσι όπως παρέμεινα παιδί Ονειροπαρμένος Σκάρτος χαρακτήρας δηλαδή Που πάντα αψηφάει τη λογική Όσο προκαλούσα τη ζωή Ήμουν κερδισμένος Κι όταν το σκεφτόμουν δυο φορές Γινόντουσαν φαρμάκι στην καρδιά μου οι χαρές Πάθημα Το κάθε λάθος μάθημα Που κάθε παραστράτημα Είχε μια τιμή Πάθημα Και μάθημα το μάθημα Ψήλωνα σ' ανάστημα Πέταγα στη γη Με φέραν όλα σε σένα Χαμένα ή κερδισμένα Όταν αργούνε τα τρένα Σταθμός μου να 'σαι εσύ Χαμένα ή κερδισμένα Θα έχεις δίπλα σου εμένα Ταξίδια ονειρεμένα πάνε οι τολμηροί Με φέραν όλα σε σένα Χαμένα ή κερδισμένα Όταν αργούνε τα τρένα Σταθμός μου να 'σαι εσύ Χαμένα ή κερδισμένα Θα έχεις δίπλα σου εμένα Ταξίδια ονειρεμένα πάνε οι τολμηροί Ημούν απ τη φύση μου παιδί Ονειροπαρμένο