Poios Ticheros - Georgios Sabanis

Πάλι είσαι κοντά κι όμως τόσο μακριά. Στα δυο σου μάτια βλέπω ξανά πάλι μια συννεφιά. Πες μου ποιος σου ραγίζει την καρδιά; Ποιος σου είπε πως δε σ' αγαπώ; Κοίταξέ με στα μάτια κι εγώ θα σε κάνω να δεις καθαρά την αγάπη που κρύβω καλά. Μόνο εμένα θ' ακούς τώρα πια! Πάλι λόγια μου λες κι όμως άδικα κλαις. Στα δυο σου μάτια βρίσκω εγώ μόνο λόγο να ζω. Πες μου ποιος σου θολώνει το μυαλό; Μην, μην τους ακούς, μην ακούς κανένα ξανά! Ζουν μέσα στη ζήλεια, ζουν μεσ' στην ψευτιά, μεσ' στην ψευτιά...

Ποιος είναι αυτός; Ο πιο αντιπαθητικός Που μένει μακριά από όλους, κοίτα ύφος ο μικρός Αυτός ο πουτάνας γιος Που δεν πας, τον αγαπάς Να πεθάνει, τον γαμάς Είσαι ο πιο καλός ραππάς Άσ' τα φράγκα σου μεγάλε boom και μετά στο παγκάκι Αυτό το ρεμάλι έχει το μέλλον, ιστορία γράφει Rappers διαγράφει από το χαρτί Δίχως γκάνι πριν και μετά από το money Tόσο απότομα βγαίνει, βαράει, την κάνει Βλέπω όλα τα συν και τα πλην σου Δούλεψε καλύτερα τα deals σου Είμαι ο lil' μεγιστάνας, με τα εμπορικά skills του Κάνω move στο move Περνώ από groove σε smooth Επιρροή στο youth Δολοφονία στο booth Ηγεμονία salute Υπόγειος βασιλιάς, χιόνι μέσα στο coupe Κεφάλια κάνουν ντου Πες στα παιδιά στην πλατεία mula guala rules Πες τα παιδιά στα γραφεία κάναν λάθος moves Πες στα παιδιά στα θρανία να γίνουν ό,τι γουστάρουνε Πες μου ένα λόγο όλα να μην σου τα πάρουμε Φράγκα βγάζουν και οι πουτάνες Χώνω όπως δεν χώσανε στις αλάνες Χώνω όπως δεν χώνει κάποιος άλλος Σαν εμένα κάθε δέκα χρόνια άλλος Νομίζω τώρα να εξηγηθήκαμε Δεν νομίζω να παρεξηγηθήκαμε Έχασα ταλέντο στην πορεία και όλοι ατάλαντοι το βρήκανε Σας ξεφτιλίζω και με ρούχα δίχως brand name Έχω στο κινητό τις επαφές με code name Το ζω στα άκρα σαν να 'μουν ο cobaine Usain ταχύτητα κινήσεων, Bruce Wayne Όλες οι γυναίκες μου μοντέλα Αν μιλάω για τις πρώην μου μοιάζει με πασαρέλα Αν μιλάνε αυτές για εμένα οι μισές λένε ο χειρότερος Οι άλλες βλέπουν stories μου και μιλάνε περισσότερο Θέλουν να με δουν νεκρό Το μόνο που κάνω, να τους χαμογελώ Θέλουν να με δουν νεκρό Πες τους δε θα φύγω, θα 'μαι πάντα εδώ Αυτό για όλη την νεολαία Για όσους από μόνοι προσπαθούν για την αυλαία Youth Lord, Saske, Osama, Katana Πάω να τρελαθώ, μόνος βγήκα απ' την αλάνα Θέλουν να με δουν νεκρό Το μόνο που κάνω, να τους χαμογελώ Θέλουν να με δουν νεκρό Πες τους δε θα φύγω, θα 'μαι πάντα εδώ Αυτό για όλη την νεολαία Για όσους από μόνοι προσπαθούν για την αυλαία Youth Lord, Saske, Osama, Katana Πάω να τρελαθώ, μόνος βγήκα απ' την αλάνα (yah) Θέλουν να με δουν νεκρό Το μόνο που κάνω, να τους χαμογελώ Θέλουν να με δουν νεκρό Πες τους δε θα φύγω, θα 'μαι πάντα εδώ Αυτό για όλη την νεολαία Για όσους από μόνοι προσπαθούν για την αυλαία Youth Lord, Saske, Osama, Katana Πάω να τρελαθώ, μόνος βγήκα απ' την αλάνα

Τις απαιτήσεις σου τις ξόφλησα, στο ακέραιο Και έχεις παράπονα με τόσα που 'χω κάνει Μην με κοιτάς με αυτό το βλέμμα το μετέωρο Και τα δικά μου αν θα σου πω Η νύχτα δεν μου φτάνει Εμένα πες μου ποιος, ποιος, θα με καταλάβει Και τα δικά μου θέλω, υπόψιν θα τα λάβει Εμένα πες μου ποιος, ποιος, θα με καταλάβει Και στα δικά του όνειρα θα με συμπεριλάβει Και τα παράλογα ποτέ μου δεν στα αρνήθηκα Ίσως να ήταν το μεγάλο μου το σφάλμα Απ' την αγάπη μου για σένα παρασύρθηκα Ζήτησα χέρι να πιαστώ μα έσπασε το φράγμα Εμένα πες μου ποιος, ποιος, θα με καταλάβει Και τα δικά μου θέλω, υπόψιν θα τα λάβει Εμένα πες μου ποιος, ποιος, θα με καταλάβει Και στα δικά του όνειρα θα με συμπεριλάβει Εμένα πες μου ποιος, ποιος, θα με καταλάβει Και τα δικά μου θέλω, υπόψιν θα τα λάβει Εμένα πες μου ποιος, ποιος, θα με καταλάβει Και στα δικά του όνειρα θα με συμπεριλάβει Και στα δικά του όνειρα θα με συμπεριλάβει

Βρέχει, έλα και κανε μου παρεα κι αγκαλιά, σώμα με σώμα, να μην ποτίζεται του φόβου μας το χώμα και να ζεσταίνουν οι ανάσες την καρδιά· σκληρή η αλήθεια που τη λένε μοναξιά. Βρέχει, τους κεραυνούς και τις σιωπές ποιος τα αντέχει· πονούν τα λάθη μαζί με τα σωστά, τώρα πια. Πες μου αν με αρνείσαι, ή η αγάπη μου είσαι κι αν ακόμα σ'έχω, να ξέρω αν ζω. Σαν παιδί που κλαίει κι η βροχή μου φταίει, σε αθωώνω για να επιζώ. Πες μου αν με σβήνεις, ή τη φλόγα πίνεις και μεθάς με μένα όπως εγώ. Μα άμα βρει μαχαίρι, το δικό σου χέρι, πώς να κάνει ξέρει το Ένα, μισό. Βρέχει, ο ουρανός είναι μεγάλος κι εχθρικός. Κάνω ένα βήμα, όμως ξανάρχεται του πανικού το κύμα· αλλάζεις χρώματα και κρύβεις κάθε φως, αν κάποιου άλλου τώρα είσαι θησαυρός. Πες μου αν με αρνείσαι, ή η αγάπη μου είσαι κι αν ακόμα σ'έχω, να ξέρω αν ζω. Σαν παιδί που κλαίει κι η βροχή μου φταίει, σε αθωώνω για να επιζώ. Πες μου αν με σβήνεις, ή τη φλόγα πίνεις και μεθάς με μένα όπως εγώ. Μα άμα βρει μαχαίρι, το δικό σου χέρι, πώς να κάνει ξέρει το Ένα, μισό. Άκου, Είν' η φωνή μου που παλεύει από κάπου, μέσα σου να'ρθει, του πόθου συνεργός· πες μου πώς...

Ήμουν απ' τη φύση μου παιδί Ονειροπαρμένο Έψαχνα στα σύννεφα βροχή Ποτέ μου δεν την είχα φοβηθεί Κι έτρεχα ο ήλιος πριν να βγει Να τον περιμένω Χάζευα ορίζοντες μακριά Κι είχα για πυξίδα στο μυαλό μου την καρδιά Πάθημα Το κάθε λάθος μάθημα Που κάθε παραστράτημα Είχε μια τιμή Πάθημα Και μάθημα το μάθημα Ψήλωνα σ' ανάστημα Πέταγα στη γη Με φέραν όλα σε σένα Χαμένα ή κερδισμένα Όταν αργούνε τα τρένα Σταθμός μου να 'σαι εσύ Χαμένα ή κερδισμένα Θα έχεις δίπλα σου εμένα Ταξίδια ονειρεμένα πάνε οι τολμηροί Κι έτσι όπως παρέμεινα παιδί Ονειροπαρμένος Σκάρτος χαρακτήρας δηλαδή Που πάντα αψηφάει τη λογική Όσο προκαλούσα τη ζωή Ήμουν κερδισμένος Κι όταν το σκεφτόμουν δυο φορές Γινόντουσαν φαρμάκι στην καρδιά μου οι χαρές Πάθημα Το κάθε λάθος μάθημα Που κάθε παραστράτημα Είχε μια τιμή Πάθημα Και μάθημα το μάθημα Ψήλωνα σ' ανάστημα Πέταγα στη γη Με φέραν όλα σε σένα Χαμένα ή κερδισμένα Όταν αργούνε τα τρένα Σταθμός μου να 'σαι εσύ Χαμένα ή κερδισμένα Θα έχεις δίπλα σου εμένα Ταξίδια ονειρεμένα πάνε οι τολμηροί Με φέραν όλα σε σένα Χαμένα ή κερδισμένα Όταν αργούνε τα τρένα Σταθμός μου να 'σαι εσύ Χαμένα ή κερδισμένα Θα έχεις δίπλα σου εμένα Ταξίδια ονειρεμένα πάνε οι τολμηροί Ημούν απ τη φύση μου παιδί Ονειροπαρμένο