Λιώνω για σένα Μόνο για σένα Cuando tú mueves tu cinturita me vuelves loco, goza Mira que linda esta mamacita, yo quiero un poco, goza De eso que tiene, de eso que esconde que tan sabroso, goza No me lo niegues porque me vuelves, ay mami, loco Στα αστέρια θα κάνω ευχή Ό, τι θέλω, ό, τι ψάχνω να σαι εσύ Λιώνω για σένα Σε θέλω τρέλα, πεθαίνω απλά Μόνο για σένα Αξίζει να ζω το κάθε λεπτό Λιώνω για σένα Σε θέλω τρέλα, πεθαίνω απλά Μόνο για σένα Δεν έχω μυαλό, ποια λέξη να βρω Να σου πω σ' αγαπώ En el verano tu cuerpo luce como una estrella, goza Ay mami rica tú sí que estas muy linda, muy buena, goza Dame un poquito de eso que tienes, ay cosa rica, goza Quiero besarte muy terna miente la cinturita, goza Στα αστέρια θα κάνω ευχή Ό, τι θέλω, ό, τι ψάχνω να σαι εσύ Λιώνω για σένα Σε θέλω τρέλα, πεθαίνω απλά Μόνο για σένα Αξίζει να ζω το κάθε λεπτό Λιώνω για σένα Σε θέλω τρέλα, πεθαίνω απλά Μόνο για σένα Δεν έχω μυαλό, ποια λέξη να βρω Να σου πω σ' αγαπώ Tú eres verano yo soy el sol, te quiero Tu piel canela embriaga mi amor, mi cielo Yo soy el viento, tú eres el mar, mi chica En el verano tú siempre estas, ay muy rica

Εγώ δεν έχω μυστικά ούτε χαρτιά κρυμμένα είμαι δικός σου οριστικά και δίνομαι σε εσένα πάρε ότι έχω θετικό και κάθε ελάττωμα μου σε αγαπώ σαν ουρανό εδώ στο πάτωμα μου. Τα δίνω όλα, όλα για σένα εγώ δεν έχω εαυτό να κρατήσω για μένα. Τα δίνω όλα και είμαι εντάξει οι άλλοι όλοι στα λόγια και εγώ στην πράξη. Τα δίνω όλα, όλα για σένα εγώ δεν έχω εαυτό να κρατήσω για μένα. τα δίνω όλα, όλα για σένα. Ούτε μεγάλα μυστικά ούτε μικρά κρυμμένα εγώ όλα τα έφερα μπροστά και τα 'δειξα σε εσένα πάρε όσα κέρδισα λοιπόν και όσα έχω πονέσει η αγάπη είναι ένας Θεός που στο γκρεμό έχει πέσει. Τα δίνω όλα, όλα για σένα εγώ δεν έχω εαυτό να κρατήσω για μένα. Τα δίνω όλα και είμαι εντάξει οι άλλοι όλοι στα λόγια και εγώ στην πράξη. τα δίνω όλα. Τα δίνω όλα, όλα για σένα εγώ δεν έχω εαυτό να κρατήσω για μένα. Τα δίνω όλα και είμαι εντάξει οι άλλοι όλοι στα λόγια και εγώ στην πράξη. τα δίνω όλα. Όλα για σένα.

Σ' έδιωξα κι ένιωσα Πως δε θα το μετανιώσω Στοίχημα έβαλα Τη ζωή μου αλλού να δώσω Μίσησα ό,τι αγαπούσα ξαφνικά Τέλειωσες είπα, μα με πρόδωσε η καρδιά Κλαίει, σπάει, λιώνει, με παρακαλάει Τ' όνομά σου συλλαβίζει όταν χτυπάει Να γυρίσεις άνευ όρων μου ζητάει Με τρελαίνει κι άκρη δεν μπορώ να βρω Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Κι ας χαθώ δεν μπορώ Μ' άρρωστη καρδιά να ζω Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Σβησ' το χθες κι ό,τι θες Αφού μόνο εσύ με καις Έδωσες αφορμές Κι ήθελα να σε πληγώσω Τις πληγές που άνοιξες Να σου τις ανταποδώσω Σ' έστειλα να φύγεις από μένα μακριά Τέλειωσες είπα μα με πρόδωσε η καρδιά Κλαίει, σπάει, λιώνει, με παρακαλάει Τ' όνομά σου συλλαβίζει όταν χτυπάει Να γυρίσεις άνευ όρων μου ζητάει Με τρελαίνει κι άκρη δεν μπορώ να βρω Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Κι ας χαθώ δεν μπορώ Μ' άρρωστη καρδιά να ζω Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Σβησ' το χθες κι ό,τι θες Αφού μόνο εσύ με καις Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Κι ας χαθώ δεν μπορώ Μ' άρρωστη καρδιά να ζω Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Σβησ' το χθες κι ό,τι θες Αφού μόνο εσύ με καις

Άκου, εγώ ήρθα εδώ για να μείνω, τα παλιά πηγαινε έλα μου σβήνω και με τίποτα δε σε συγκρίνω Εννοείται... Με τα μάτια σου ερωτευμένος, στο φιλί σου τρελά κολλημένος, απ' το σώμα σου εξαρτημένος κι άλλα πολλά... Εννοείται... Eννοείται, ψυχή μου, την έχω πατήσει μαζί σου. Εννοείται πως θελω να μείνω εδώ στη ζωή σου... Μα τα ψέματα δεν τα σηκώνω, ένα ψέμα σου και σε τελειώνω, θα σ' αφήσω και δε θα γυρίσω κι' αυτό εννοείται... Άκου, όσα έχω σου τα 'χω χαρίσει και τους φίλους μου έχω πουλήσει τέτοιον έρωτα δεν έχω ζήσει Εννοειται... Στην αυλή των θαυμάτων θα μένεις, στον Παράδεισο βόλτα θα βγαίνεις, με φιλιά μου σχεδόν θα πεθαίνεις, θα σ' αγαπώ Εννοειται... By George Kiriakou

Ψέμα και υποκρισία και εγωισμός ο δικός σου χαρακτήρας σκάρτος κι φθηνός ψέμα και υποκρισία, ένοχη ψυχή μέσα στις πληγές τις δέκα άλλη μια κι εσύ. Χίλιες φορές να πούλαγες το άδειο σου κορμί λιγότερη για σένα θα ένοιωθα ντροπή χίλιες φορές να ήσουνα μια πόρνη αληθινή μα είσαι το χειρότερο, πουτάνα στην ψυχή. Ψέμα και υποκρισία και εγωισμός όλα μέσα σου κρυμμένα ήταν δυστυχώς μια ζωή αχαριστία και χωρίς θεό ούτε οίκτο δεν αξίζεις ούτε σεβασμό.

Πρόσωπα και λόγια δικές μου στιγμές Στο θολό μυαλό μου εικόνες ρωγμές Στο στερνό τσιγάρο μου απόψε μιλάω ξανά Μοιάζεις με την καύτρα του τόσο κι εσύ Μ' έκαψες για λίγο και τώρα σιωπή Άραγε πού δίνεις φιλιά που σε μένα χρωστάς Πού γυρνάς Νιώθω τόσο μόνος δεν έχω στεριά κι ουρανό Δεν μοιράζομαι Μια καρδιά στον άνεμο είμαι και ψάχνω Θεό Σε χρειάζομαι Νιώθω τόσο μόνος κανείς δε μου λέει σ' αγαπώ Ούτε η μοναξιά Σαν ψυχή γυρεύω να βρω ένα σώμα να μπω Μα εσύ πουθενά, πουθενά Νύχτα φέρνει η νύχτα κι οι δρόμοι κλειστοί Στου καημού τα δίχτυα μπλεγμένη ζωή Φάρος μες στο πέλαγο είναι η δική σου μορφή Θέλω να φωνάξω δεν βγαίνει η φωνή Μόνος του μου είπες κανένας δε ζει Άραγε σε ποια αγκαλιά τώρα εσύ με πουλάς Πού γυρνάς Νιώθω τόσο μόνος δεν έχω στεριά κι ουρανό Δεν μοιράζομαι Μια καρδιά στον άνεμο είμαι και ψάχνω Θεό Σε χρειάζομαι Νιώθω τόσο μόνος κανείς δε μου λέει σ' αγαπώ Ούτε η μοναξιά Σαν ψυχή γυρεύω να βρω ένα σώμα να μπω Μα εσύ πουθενά, πουθενά Νιώθω τόσο μόνος δεν έχω στεριά κι ουρανό Δεν μοιράζομαι Μια καρδιά στον άνεμο είμαι και ψάχνω Θεό Σε χρειάζομαι Νιώθω τόσο μόνος κανείς δε μου λέει σ' αγαπώ Ούτε η μοναξιά Σαν ψυχή γυρεύω να βρω ένα σώμα να μπω Μα εσύ πουθενά, πουθενά

Εγώ είμαι γιος της αστραπής Είμαι τραγούδι της βροχής Και τ' ουρανού δραπέτης Κι ήρθα πρωί μιας Κυριακής Να ζήσω πάθη μιας ζωής Στα βιαστικά σαν κλέφτης Και να εγώ ο δυνατός Μπροστά σου έγινα μικρός Μπρος τη δική σου αγάπη Έριξα σώμα και καρδιά Μες' του φιλιού σου τη φωτιά Έγινα όλος στάχτη Εγώ έχω φίλους τα πουλιά Και ξέρω να πετώ ψηλά Να ξεγελώ θανάτους Και να κερνάω τους καημούς Νερό και δάκρυ ποταμούς Να πίνουν άσπρο πάτο Και να εγώ ο δυνατός Μπροστά σου έγινα μικρός Μπρος τη δική σου αγάπη Έριξα σώμα και καρδιά Μες' του φιλιού σου τη φωτιά Έγινα όλος στάχτη Και να εγώ ο δυνατός Μπροστά σου έγινα μικρός Μπρος τη δική σου αγάπη Έριξα σώμα και καρδιά Μες' του φιλιού σου τη φωτιά Έγινα όλος στάχτη

Εγώ μεγάλωσα σε γειτονιά με τσέρκι κι οι θεωρίες σου με βρίσκουν μακριά επιχειρήματα, παράλογα κ αστεία και προσπαθείς να με τρελάνεις λογικά. Eσύ γεννήθηκες για ν' αγαπάς εσένα, περνάς απέναντι και εξαίρεση καμιά. Αν είναι έτσι αυτό που λες εσύ αγάπη μάλλον ζητάς να με τρελάνεις λογικά... Μελαγχολία μου, εσύ κυρία μου σ' όλα τα δύσκολα εσένα αγκαλιάζω... Μες το πουκάμισο έχω μια θάλασσα μα τη ζωή μου δεν μπορώ να την νοικιάζω Άδειο δωμάτιο με θέα μόνο δάκρυ, ξάγρυπνες νύχτες και αδέσποτα φιλιά, και εγώ σου λέω πως αυτό δεν είναι αγάπη και δεν μπορείς να με τρελάνεις λογικά. Ψυχή μου δείξε μου την επανάσταση σου, μην συμβιβάζεσαι σε θέματα καρδιάς. Τι λόγο έχεις να νοικιάζεις τη ζωή σου μελαγχολείς και σ' αδιέξοδο τραβάς!