Jafnvel þótt himininn dragi gluggatjöld sín frá Liggur dáleiðandi þokan glugga þínum á. Himininn brotnar í ljóðum, nakið undur. Kristaldýr í garðinum molnar í sundur. Hálfluktum augum starði ég inn Rafmagnað ljósið strauk mína kinn. Hvíslandi þögnin reis úr dvala í gær Bergmál vorsins í garðinum hennar grær. Á heitum kvöldum hún kallar mig sinn vin Með augu eins og demanta, sem lýsa upp himininn. Hún dansar fram á nætur í tunglsljósinu tryllt Gulli roðið hár hennar þyrlast úfið, villt. Garðinn hennar vöktuðu sex japanskir vígamenn Sem aldrei fóru af verðinum, nema einn og einn í senn. Ef þú vilt hana gleðja skaltu senda á morgun blóm Hún hefur stærra hjarta, dýpri augu en páfinn í Róm. Jafnvel þótt himininn dragi gluggatjöld sín frá, Mun dáleiðandi þokan liggja glugga þínum á. Augu þín sljóvga líkt og þú rýnir í svartan hyl Milli þín og drauma hennar liggur fingurbreytt bil.

Σ' έδιωξα κι ένιωσα Πως δε θα το μετανιώσω Στοίχημα έβαλα Τη ζωή μου αλλού να δώσω Μίσησα ό,τι αγαπούσα ξαφνικά Τέλειωσες είπα, μα με πρόδωσε η καρδιά Κλαίει, σπάει, λιώνει, με παρακαλάει Τ' όνομά σου συλλαβίζει όταν χτυπάει Να γυρίσεις άνευ όρων μου ζητάει Με τρελαίνει κι άκρη δεν μπορώ να βρω Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Κι ας χαθώ δεν μπορώ Μ' άρρωστη καρδιά να ζω Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Σβησ' το χθες κι ό,τι θες Αφού μόνο εσύ με καις Έδωσες αφορμές Κι ήθελα να σε πληγώσω Τις πληγές που άνοιξες Να σου τις ανταποδώσω Σ' έστειλα να φύγεις από μένα μακριά Τέλειωσες είπα μα με πρόδωσε η καρδιά Κλαίει, σπάει, λιώνει, με παρακαλάει Τ' όνομά σου συλλαβίζει όταν χτυπάει Να γυρίσεις άνευ όρων μου ζητάει Με τρελαίνει κι άκρη δεν μπορώ να βρω Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Κι ας χαθώ δεν μπορώ Μ' άρρωστη καρδιά να ζω Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Σβησ' το χθες κι ό,τι θες Αφού μόνο εσύ με καις Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Κι ας χαθώ δεν μπορώ Μ' άρρωστη καρδιά να ζω Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Σβησ' το χθες κι ό,τι θες Αφού μόνο εσύ με καις

Άκου, εγώ ήρθα εδώ για να μείνω, τα παλιά πηγαινε έλα μου σβήνω και με τίποτα δε σε συγκρίνω Εννοείται... Με τα μάτια σου ερωτευμένος, στο φιλί σου τρελά κολλημένος, απ' το σώμα σου εξαρτημένος κι άλλα πολλά... Εννοείται... Eννοείται, ψυχή μου, την έχω πατήσει μαζί σου. Εννοείται πως θελω να μείνω εδώ στη ζωή σου... Μα τα ψέματα δεν τα σηκώνω, ένα ψέμα σου και σε τελειώνω, θα σ' αφήσω και δε θα γυρίσω κι' αυτό εννοείται... Άκου, όσα έχω σου τα 'χω χαρίσει και τους φίλους μου έχω πουλήσει τέτοιον έρωτα δεν έχω ζήσει Εννοειται... Στην αυλή των θαυμάτων θα μένεις, στον Παράδεισο βόλτα θα βγαίνεις, με φιλιά μου σχεδόν θα πεθαίνεις, θα σ' αγαπώ Εννοειται... By George Kiriakou

Ψέμα και υποκρισία και εγωισμός ο δικός σου χαρακτήρας σκάρτος κι φθηνός ψέμα και υποκρισία, ένοχη ψυχή μέσα στις πληγές τις δέκα άλλη μια κι εσύ. Χίλιες φορές να πούλαγες το άδειο σου κορμί λιγότερη για σένα θα ένοιωθα ντροπή χίλιες φορές να ήσουνα μια πόρνη αληθινή μα είσαι το χειρότερο, πουτάνα στην ψυχή. Ψέμα και υποκρισία και εγωισμός όλα μέσα σου κρυμμένα ήταν δυστυχώς μια ζωή αχαριστία και χωρίς θεό ούτε οίκτο δεν αξίζεις ούτε σεβασμό.

Εγώ μεγάλωσα σε γειτονιά με τσέρκι κι οι θεωρίες σου με βρίσκουν μακριά επιχειρήματα, παράλογα κ αστεία και προσπαθείς να με τρελάνεις λογικά. Eσύ γεννήθηκες για ν' αγαπάς εσένα, περνάς απέναντι και εξαίρεση καμιά. Αν είναι έτσι αυτό που λες εσύ αγάπη μάλλον ζητάς να με τρελάνεις λογικά... Μελαγχολία μου, εσύ κυρία μου σ' όλα τα δύσκολα εσένα αγκαλιάζω... Μες το πουκάμισο έχω μια θάλασσα μα τη ζωή μου δεν μπορώ να την νοικιάζω Άδειο δωμάτιο με θέα μόνο δάκρυ, ξάγρυπνες νύχτες και αδέσποτα φιλιά, και εγώ σου λέω πως αυτό δεν είναι αγάπη και δεν μπορείς να με τρελάνεις λογικά. Ψυχή μου δείξε μου την επανάσταση σου, μην συμβιβάζεσαι σε θέματα καρδιάς. Τι λόγο έχεις να νοικιάζεις τη ζωή σου μελαγχολείς και σ' αδιέξοδο τραβάς!

Εξαιτίας σου το σπίτι έχει θέα στο κενό Ξημερώνει και άλλη Τρίτη από εκείνες που μισώ Εξαιτίας σου δεν βγαίνω και δεν μπαίνει εδώ κανείς Και αν ακόμα ανασαίνω είναι μήπως και φανείς Αν θα πιω και αν θα σκίσω τη φωτογραφία σου, το τσιγάρο αν ξαναρχίσω, όλα εξαιτίας σου Αν θα πιω και αν υπερβάλλω για την απουσία σου Και να απόψε δεν τη βγάλω θα 'ναι εξαιατίας σου Υποφέρω εξαιτίας σου Με θυμώνει η προδοσία σου Δεν κοιμάμαι εξαιτίας σου Με πληγώνει η αδιαφορία σου Μου 'χουν λείψει τα αστεία σου, στο κρεβάτι η παρουσία σου, ο θυμός σου, η ηρεμία σου Ολα μαύρα εξαιτίας σου Εξαιτίας σου δεν πάει το κορμί μου πουθενά Ο θυμός δεν ξεσπάει, σιωπητήριο ξανά Εξαιτίας σου το βλέμμα σταθερά στην οροφή Με το τέλος είχες θέμα, δεν την είχα τη φυγή Αν θα πιω και αν θα σκίσω τη φωτογραφία σου, το τσιγάρο αν ξαναρχίσω, όλα εξαιτίας σου Αν θα πιω και αν υπερβάλλω για την απουσία σου Και να απόψε δεν τη βγάλω θα 'ναι εξαιατίας σου Υποφέρω εξαιτίας σου Με θυμώνει η προδοσία σου Δεν κοιμάμαι εξαιτίας σου Με πληγώνει η αδιαφορία σου Μου 'χουν λείψει τα αστεία σου, στο κρεβάτι η παρουσία σου, ο θυμός σου, η ηρεμία σου Ολα μαύρα εξαιτίας σου Αν θα πιω και αν θα σκίσω τη φωτογραφία σου, το τσιγάρο αν ξαναρχίσω, όλα εξαιτίας σου Αν θα πιω και αν υπερβάλλω για την απουσία σου Και να απόψε δεν τη βγάλω θα 'ναι εξαιατίας σου Υποφέρω εξαιτίας σου Με θυμώνει η προδοσία σου Δεν κοιμάμαι εξαιτίας σου Με πληγώνει η αδιαφορία σου Μου 'χουν λείψει τα αστεία σου, σττο κρεβάτι η παρουσία σου, ο θυμός σου, η ηρεμία σου Ολα μαύρα εξαιτίας σου

Ο χαρακτήρας σου είναι αυτός που μας χώρισε Που δεν μας πήγε τελικά μέχρι το τέλος Και ένα όνειρο που είχαμε το σκότωσε Σαν να 'τανε ένας δολοφόνος πληρωμένος Γι' αυτό λοιπόν και κάθε βράδυ έξω από την πόρτα σου Θα είμαι εκεί μήπως και κάτι σου χαλάσω Ήσουν σε εμένα ορκισμένη μα με πρόδωσες Αυτό θα κάνω μέχρι να σε ξεπεράσω Σε όποιον αρέσει τελικά αυτό που είμαι Κι ας με μαζεύουν μεθυσμένο έξω από το σπίτι σου ξανά Σε όποιον αρέσει τελικά ότι κι αν είμαι Δεν ξέρω τι παθαίνω κι έρχομαι στην πόρτα σου μπροστά Είναι χιλιάδες αναμνήσεις μαζεμένες Κι ένας κόμπος που μου πνίγει όλη μέρα τον λαιμό Θέλω να βγεις μες' την βροχή θα περιμένω Θέλω να ακούσω από τα χείλη σου την λέξη σ' αγαπώ Ο χαρακτήρας μου είναι αυτός που δεν με άφησε Να ζαλιστώ με την δική σου παραζάλη Αντιμετώπισε λοιπόν αυτό που ευχήθηκες Να φύγω εγώ και να έρθει πίσω κάποιος πάλι Κάτσε λοιπόν και μην φωνάζεις μα ψιθύρισε Στο αυτί του άλλου πως μια μέρα θα ξανά 'ρθεις Εγώ τελείωσα με 'σένανε αγάπη μου Συνέχεια έτσι λέω μα θέλω να ξανά 'ρθεις Σε όποιον αρέσει τελικά αυτό που είμαι Κι ας με μαζεύουν μεθυσμένο έξω από το σπίτι σου ξανά Σε όποιον αρέσει τελικά ότι κι αν είμαι Δεν ξέρω τι παθαίνω κι έρχομαι στην πόρτα σου μπροστά Είναι χιλιάδες αναμνήσεις μαζεμένες Κι ένας κόμπος που μου πνίγει όλη μέρα τον λαιμό Θέλω να βγεις μες' την βροχή θα περιμένω Θέλω να ακούσω από τα χείλη σου την λέξη σ' αγαπώ Σε όποιον αρέσει τελικά αυτό που είμαι Κι ας με μαζεύουν μεθυσμένο έξω από το σπίτι σου ξανά Σε όποιον αρέσει τελικά ότι κι αν είμαι Δεν ξέρω τι παθαίνω κι έρχομαι στην πόρτα σου μπροστά Είναι χιλιάδες αναμνήσεις μαζεμένες Κι ένας κόμπος που μου πνίγει όλη μέρα τον λαιμό Θέλω να βγεις μες' την βροχή θα περιμένω Θέλω να ακούσω από τα χείλη σου την λέξη σ' αγαπώ