زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم ناز بنیاد نکن تا نکنی بنیادم شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه شور شیرین منما تا نکنی فرهادم می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر سرمکش تا نکشد سر به فلک فریادم زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم طرّه را تاب مده تا ندهی بر بادم رخ برافروز که فارغ کنی برگ گلم قد برافراز که از سرو کنی آزادم یار بیگانه مشو یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم زلف را حلقه مکن زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم تا نکنی در بندم تا ندهی بر بادم بر بادم، بر بادم زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم

از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه اِنی رَایت دهراً من هِجرک القیامَه دارم من از فراقش در دیده صد علامت لَیست دُموع عَینی هذا لَنا العلّامَه عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی هر چند کآزمودم از وی نبود سودم مَن جرّب المُجرّب حلَّت به النَدامَه گفتم ملامت آید گر گِرد ِدوست گردم و الله ِما رَاینا حُباً بِلا مَلامه عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی پرسیدم از طبیبی احوال دوست گفتا فی بُعدها عذاب فی قُربها السلامه حافظ چو طالب آمد جامی به جان شیرین حتی یَذوق مِنهُ کاسا مِنَ الکَرامه عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی گر اوفتد به دستم آن میوه ِ رسیده بازآ که توبه کردیم از گفته و شنیده روزی کرشمهای کن ای یار برگزیده یاران چه چاره سازم با این دلِ رمیده شمشاد خوش خرامش در ناز پروریده چون قطرههای شبنم بر برگ گل چَکیده وان رفتن خوشش بین وان گام ِ آرَمیده چون قطرههای شبنم بر برگ گل چَکیده صد ماه رو ز رَشکش جَیب ِ قُصَب دریده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده

آدم بدون غم نمیشه راه بی پیچ و خم نمیشه آرزوی کم نداریم آرزو که کم نمیشه خسته م از کلام قصار و راویانی که قصد میکنند در شفای حال من تاریکم فردا سراغ من بیا یک روز زیبا سراغ من بیا امروز از هم گسستم اگه بال و پر شکستم و به پرتگاه غم رسیده گام های من چو غرق خاطراتم و غریق بی نجاتم و بی خواب و زابراهم و طوفانه حال من تاریکم فردا سراغ من بیا یک روز زیبا سراغ من بیا با لشگر غم میجنگم با لشگر غم میجنگم دست میزنم پا میزنم دل رو به دریا میزنم گاهی به پس گاهی به پیش گاهی هم در جا میزنم دست میزنم پا میزنم دل رو به دریا میزنم گاهی به پس گاهی به پیش گاهی هم در جا میزنم آدم بدون غم نمیشه راه بی پیچ و خم نمیشه آرزوی کم نداریم آرزوی کم تاریکم فردا سراغ من بیا با روی زیبا سراغ من بیا با لشگر غم میجنگم (تاریکم) با لشگر غم میجنگم با لشگر غم میجنگم (با روی) با لشگر غم میجنگم با لشگر غم میجنگم با لشگر غم میجنگم با لشگر غم میجنگم با لشگر غم میجنگم