Przepraszam Cię mamo za błędy Ale powiedz jak mam zachować się Tyle problemów, tyle złej energii A potrafisz żyć i prosto stać na nogach Wiesz czasem dziękuję nie starczy Dlatego siędzę nad tekstem Czasem dziękuję nie starczy Dlatego nagrałem piosenkę Chcą dać więcej od siebie Więc rozchmurz się I nie martw się Bo teraz będzie tylko, tylko i tylko lepiej Przecież Mamy siebie Mamo jedno musisz wiedzieć Znam tylko jedno takie serce Zasługujesz na dużo więcej Rzuć smutek, łap szczęście Bo jesteśmy już tak, jesteśmy tak daleko Zapinaj pas, może wcale nie być lekko Co mam powiedzieć Ci? Oboje przeszliśmy przez ciemność Mamo jak patrzę co teraz się dzieje Ze szczęścia przyspiesza mi tętno Mamo muszę to powiedzieć Ci Wyglądasz tak pięknie dziś i wczoraj i jutro I przez cale życie jesteś najpiękniejsza Chce dać więcej od siebie Więc rozchmurz się I nie martw się Bo teraz będzie tylko, tylko i tylko lepiej Przecież mamy siebie Tak sobie mówiłem, rodzina to wszytko A teraz mówię do Ciebie Jak jedna osoba sprawiła Że piątka tych dzieci śpi w normalnym świecie I ciągle tylko jest lepiej Tylko lepiej, to dzięki Tobie chcę więcej Już wiesz, że chce żyć, już wiesz, że mam marzenie, kocham ludzi A tak serio kocham Ciebie Wiesz czasem dziękuję nie starczy, dlatego siedziałem nad tekstem Chce dać więcej od siebie Więc rozchmurz się i nie martw się Bo teraz będzie tylko, tylko i tylko lepiej Przecież mamy siebie

Ej kwiatku, śmieszy mnie ten cały pęd Ej nie wiem już, co to grzech Oni mają na mnie haki Kurwa, jebać ich Żeby tutaj być trzeba się natrudzić Ja głupi przebiegłem tyle drogi Nie miałem nawet na szlugi Miałem tylko na pety Oni mieli fajne buty Dzisiaj mam te suki, mam te skoki, mam te fury Ale nie ma ciebie obok I to kurwa boli mnie Przepijam ten ból i krzyczę z wami refren Jestem co parę dni na jebanym zakręcie I kręcę tym syfem, jak w ruletce Moja szczęśliwa liczba wychodzi na teście Moje chore myśli, pojebane blizny Życie artysty, tak ciężko jest żyć z tym Moje chore myśli, pojebane blizny To życie artysty, tak lekko się żyje tym Mam długie minuty i wygórowane sny Nazywasz je z trudem Tak ciężko uwierzyć ci Jestem krzykiem, co budzi cię w nocy Krzyczy, bo obok nic kurwa Obok już nie ma nic kurwa Obok już nie ma nic Zawsze, gdy zostaje sam bawię się jak Rivera I mija piątek, niedziela A jedna z fal ma twoją twarz I wtedy nie chcę już szczęścia Bo w tym biznesie go nie ma Czy już tylko gonię hajs? Czy to ciągle jestem ja? Czy ma wolności czy niewoli smak? Nasze powietrze Moje chore myśli, pojebane blizny Życie artysty, tak ciężko jest żyć z tym Moje chore myśli, pojebane blizny To życie artysty, tak lekko się żyje tym Mam długie minuty i wygórowane sny Nazywasz je z trudem Tak ciężko uwierzyć ci Jestem krzykiem, co budzi cię w nocy Krzyczy, bo obok nic kurwa Obok już nie ma nic kurwa Obok już nie ma nic

Za rok zobaczę znów mój stolik w coctail barze Na szklanki pustym dnie obejrzę stary film A tulił nas jak port, jak fort lirycznych band Elegant, birbant, lord, sopocki Hotel Grand. Adieu Zatoko Snów, good bye Riwiero Marzeń Za rok zobaczę znów mój stolik w coctail barze Na szklanki pustym dnie obejrzę stary film O ludziach, co we mgle, o czasie, który był. Tu piękniał każdy gość i lasem pachniał gin I fajkę palił ktoś, Japończyk albo Fin Złocistych okien sto patrzyło z brzegu, gdy Na plażę wybiegł ktoś po zeszłoroczne łzy. Najbielsze z białych mew spadały do stóp mi Anioły prosto z chmur do balkonowych drzwi Kochanki były tam z żurnalu "Erotique" Do dziś niektóre znam, po innych został krzyk. Adieu Zatoko Snów, good bye Riwiero Marzeń Za rok zobaczę znów mój stolik w coctail barze Na szklanki pustym dnie obejrzę stary film O ludziach, co we mgle, o czasie, który był. Słonecznej piłki lot nad ranem cieszył nas Jak zabłąkany kot odchodził nocny czas O, nie daj trafić tu z mężczyzną marnym, złym Co już nie bawi nas, nie rani byle czym. Bolera gęsty miód i fiolet nocnych par Niech starczy nam za cud, gdy się dopali żar Nie dajmy nabrać się na życia podły kant Że można więcej mieć, mieć więcej niż ten Grand. Adieu Zatoko Snów, good bye Riwiero Marzeń Za rok zobaczę znów mój stolik w coctail barze Na szklanki pustym dnie obejrzę stary film A tulił nas jak port, jak fort lirycznych band Elegant, birbant, lord, sopocki Hotel Grand.

Ty Panie tyle czasu masz Mieszkanie w chmurach i blekicie A ja na glowie mnóstwo spraw I na to wszystko jedno zycie A skoro wszystko lepiej wiesz Bo patrzysz na nas z lotu ptaka To powiedz czemu tak mi jest Ze czasem tylko siasc i plakac Ja sie nie skarze na swój los Potulna jestem jak baranek I tylko mam nadzieje ze Ze chyba wiesz co robisz Panie Ile mam grzechów któz to wie A do liczenia nie mam glowy Wszystkie darujesz mi i tak Nie jestes przeciez drobiazgowy Lecz czemu mnie do raju bram Prowadzisz droga taka kreta I czemu wciaz doswiadczasz tak Jak gdybys chcial uczynic swieta Nie chce sie skarzyc na swój los Nie prosze wiecej niz dac mozesz I ciagle mam nadzieje ze Ze chyba wiesz co robisz Boze To zycie minie jak zly sen Jak tragifarsa komediodramat A gdy sie zbudze westchne cóz To wszystko bylo chyba zamiast Lecz póki co w zamecie trwam Licze na palcach lata szare I tylko czasem przemknie mysl Przeciez nie jestem tu za kare Dzis czuje sie jak mrówka gdy Czyjs but tratuje jej mrowisko Czemu mi dales wiare w cud A potem odebrales wszystko Nie chce sie skarzyc na swój los Choc wiem jak bedzie jutro rano Tyle powiedziec chcialam ci Zamiast pacierza na dobranoc

Znowu zasnąć dziś nie mogę ani rusz Do poduszki ktoś kamieni mi nasypał I pod okno znów podjechał Wielki Wóz Czy pojadę nim, a skądże tam, do licha Tak by chciało się pogadać, ale z kim Z samą sobą też dogadać się tak trudno A człowieka, który obok mnie tu śpi Nie obudzę, musi w pracy być na siódmą Nocy dyżur mój o siódmej się zaczyna Znów zostanie tylko krótkie popołudnie By być razem, by się kochać, napić wina To za mało, to za trudne Chyba zbiera się na pełnię w taką noc Gdy twój oddech wciąż miarowy jest i cichy Może dzisiaj rano wreszcie powiem dość Ale przytul się, bo znowu śpisz odkryty A tym czasem w okno znów zagląda świt I zdążyłam już wygładzić kształt kamieni W tej poduszce którą dzielisz ze mną ty W noc bezsenną, tu na ziemi Znam te drogi przez układy planetarne W chmury, bzdury i marzenia w nieskończoność Trzeba znaleźć, tu na ziemi swoją prawdę Nawet gorzką, nawet słoną A tym czasem w okno znów zagląda świt I zdążyłam już wygładzić kształt kamieni W tej poduszce, którą dzielisz ze mną ty W noc bezsenną, tu na ziemi