Umut (Enstrümantal) - İsmail Tunçbilek

Bunun bi sonu var Kafamda sorular Cevap arar bi' sorun var Yürüdüğüm bu yolun köşesinde ölüm var Duamda huzurlar Duvarlarım penceresiz ama halen umut var Bunun bi sonu var Kafamda sorular Cevap arar bi 'sorun var Yürüdüğüm bu yolun köşesinde ölüm var Duamda huzurlar Duvarlarım penceresiz ama halen umut var Bu günümü düne mal ettim Her satıra bi sigaramı paket ettim Ciğerim beni affetmez kalbim hayatı söndür bitsin Dünya gözünde toz pembe Bi derdi versem der koz bende kız papaz ace ve el bende Kem göz nazar ve hep bluff sende Yalan yok tamam Saf salaktım Cahildim ben Kaç bölümde böldün beni Ergendim aptal değildim ben Salak saftık lakin piçlik nedir bilmiyorduk Sevgi saygı vardı güzelim Her domalanı... Bunun bi sonu var Kafamda sorular Cevap arar bi' sorun var Yürüdüğüm bu yolun köşesinde ölüm var Duamda huzurlar Duvarlarım penceresiz ama halen umut var Bunun bi sonu var Kafamda sorular Cevap arar bi' sorun var Yürüdüğüm bu yolun köşesinde ölüm var Duamda huzurlar Duvarlarım penceresiz ama halen umut var Bitmişti gücüm derdime deydin Bugün bitti dert dün neredeydin Gökyüzü bile bana darken Ölümü arzuladım daha gençken Umut varken daha erken Ölüyodum bunu da derken Büyüdü ergen Ama aslen katilin haberi gelmez de katliamdan erken En büyük kafiye en acı derdim Kafiye yoksa bilki yok derdim Dertleri dinler ben gibileri Ölünce birgün biri dinler Öldür diriler intihar aklımın anteni olmuş Sen beni duyma öldür Ben gibiler gece gölgeni gör yastığa bel bağla Tek yürekle tek kürekle sandalıma gel dönek diyen kaç dönek Gel gidek desem limanda hepsi Kendini bi' bok sanacak ama Bi'tek yürek gerek Bana bi tek bi ben gerek Yüklerim ağır Sandalına binmeden her kimse Sadece o'na dur demek gerek Bunun bi sonu var Kafamda sorular Cevap arar bi' sorun var Yürüdüğüm bu yolun köşesinde ölüm var Duamda huzurlar Duvalarım penceresiz ama halen umut var

İçimde bi' kurşun sesi Kulaklarımda Hedefi kim? Sebebi kim? Bilmiyorum, biri vuruldu Bi' kurşun sesi Ne bi' polis, ne bi' ambulans, ne bi' gerekçe Ne bi' şeref madalyası, ne bi' kelepçe Bi' kurşun sesi Boşanmış bi' yıldırım kadar hızlı ama bi' kantar kadar hassas Ordular kadar dakik ama bozuk saatler kadar aksak O korkunç gök gürültüleri kadar yüksek Ve bütün hırslı politikacılar kadar alçak bi' kurşun sesi Annem kadar güleç ama bir cellat kadar gaddar Bi' aydın kadar küskün ama bi' ergen kadar hayran Maaşını alamamış gibi geçtiğimiz aydan Kapıma dikilip sloganlar atan, grev yapan bi' kurşun sesi Ne yalnız sabahlarımı Ne yanlış kararlarımı Kimseye diyemedim Yapamadım Hatamı ne yüzüne vurabildim Nе hüzüne yorabildim Ne şakaya vurabildim En sonunda kendimi vurdum (kendimi vurdum) Kеndimi vurdum (kendimi vurdum) Ne güçlü durabildim Ne suçlu bulabildim Ne şanslı olabildim Hep sonunda kendimi vurdum (kendimi vurdum) Kendimi vurdum (kendimi vurdum) Kendimi vurdum (kendimi vurdum) (Kendimi vurdum) Bi' kurşun sesi Kimsesizler gibi suçsuz, hırsızlar kadar pervasız İstanbul kadar ıslak ama Ankara kadar deryasız Uzak bi' gezegen kadar imkânsız İçimi deliyo' geçiyo' kurşun sesim Fay hatları kadar bilindik ama depremler kadar ani Resimler kadar ölümsüz ama ressamlar kadar fâni Bi' katil kadar cani, yiten canlar için İstanbul Sözleşmesi kadar hayati bi' kurşun sesi Kar taneleri gibi farklı ama ikizler kadar akran Azrail kadar kesin ama bürokrasiler kadar hantal Milyonerler kadar zeki ve gökkuşağından nefret eden Yobazlar kadar aptal bi' kurşun sesi Kulaklarımda; sebebiyim, hedefiyim Yaptığım aptal hatalardan patlamış bi' kurşun sesi Çektirdiklerini anlamış ve bi' daha hiçbi' sevdiğini İtip kör uçurumlara atmamış bi' kurşun sesi Hatamı ne yüzüne vurabildim Ne hüzüne yorabildim Ne şakaya vurabildim En sonunda kendimi vurdum (kendimi vurdum) Kendimi vurdum (kendimi vurdum) Ne güçlü durabildim Ne suçlu bulabildim Ne şanslı olabildim Hep sonunda kendimi vurdum (kendimi vurdum) Kendimi vurdum (kendimi vurdum) Kendimi vurdum