Umut Timur - Vermedin

Bu yürek seni çok sevdi Gönül eğlendirmek değil, ebedi Avucundaki umut, dolu dumansa İhtimali bile severim Sana çaresizim Katlanmak mı yoksa, baş etmek mi daha zor? Çaresizliğimin çaresine çare ol Bu kalbe "evet" dersen içim içime sığmayacak Her görüşümde ilk görüşüm gibi sana kanım kaynayacak Kısa bir bakışın bile sanki uzun bir hikâye Yabana atma beni, derdime ol çare Her şeyimi koydum ortaya yok bende gizli saklı Şans kapıya yeter ki dayansın sana zaten açık kapım Eğer ki beni benden alıkoyacaksa senin söylemin O zaman başlasın, zıvanadan çıkmama eylemi Bil ki çok sevdim herkesten, her şeyden çok sevdim Her derdin çaresi var derler ama ben sana çaresizim Bu yürek seni çok sevdi Gönül eğlendirmek değil, ebedi Avucundaki umut, dolu dumansa İhtimali bile severim Sana çaresizim Sana çaresizim Sana çaresizim Sana çaresizim Sana çaresizim Bu kalp san yol aldı Apansız, itirazsız Keşke bu baş koyduğum yola eşlik etsen ne gerek var yalnız Benim olmayışının bir anlamı olmalı Uykusuz kaldığım gecelerin artık bir sonu olmalı Sonu böyle sensiz, çaresiz olmamalı Çare kelimesine çare bulamadım sözlükten çıkmalı Yarını olmayan bir hayat bıraktın şimdi bana Ama bensiz mutluysan hep öyle kal Dur be yüreğim dur, kabullenmek yakışır mı sana? İmkânsız gibi görünse de savaşırım benim olduğun güne kadar Bil ki çok sevdim herkesten, her şeyden çok sevdim Her derdin çaresi vardır derler ama sana çaresizim Bu yürek seni çok sevdi Gönül eğlendirmek değil, ebedi Avucundaki umut, dolu dumansa İhtimalini bile severim Sana çaresizim Sana çaresizim (Sana çaresizim) Sana çaresizim Sana çaresizim Sana çaresizim (Çaresizim) Sana çaresizim

Ne seni, ne de kendimi Affedemem bizi, affedemem seni (Aye) Benim suçum neydi ki? beni ona karşı kullandın (kullandın) Kalbimi kırdın, beni harcadın, hâlâ anlamadım (anlamadım) Bu acıyı durdurmak için ölüm bile mâni olamaz (olamaz) Her biri kabuk bağlasa da, yaraların artık bende durmaz Ne bi' beklentim Ne bir isteğim Ne bir özlemim Olmasın istemedim Ne bi' beklentim Ne bir isteğim Ne bir özlemim Olmasın istemedim Ey tanrım, ben ne yaparım? Ölümü kokladım, onu çok ararım Ey tanrım, ben ne yaparım? Ölümü kokladım, onu çok ararım Benim suçum neydi ki? beni ona karşı kullandın Kalbimi kırdın beni harcadın hâlâ anlamadım Bu acıyı durdurmak için ölüm bile mâni olamaz Her biri kabuk bağlasa da, yaraların artık bende durmaz Ne bi' beklentim Ne bir isteğim Ne bir özlemim Olmasın istemedim Ne bi' beklentim Ne bir isteğim Ne bir özlemim Olmasın istemedim (olmasın istemedim) Hey tanrım, ben ne yaparım? Ölümü koklarım, onu çok ararım Hey tanrım, ben ne yaparım? Ölümü koklarım, onu çok ararım Ne seni, ne de kendimi Affedemem bizi, affedemem seni Ne seni, ne de kendimi Affedemem bizi (mem bizi), affedemem seni Ey tanrım (ey tanrım) Ey tanrım (ey tanrım) Ey tanrım (ey tanrım) Ey tanrım (ey tanrım)

Şimdi kendi köşeme çekilme vakti Adını koyamadım, ne yılan ne de tilki Kaygılarım taşan sabrımın eseri Temiz kalbim sayende artık çok kirli Gerek kalmadı bana, sana, bize Yolunu bulan zalim yarası taze Giden acı çekmedi ki hiç Bize kalansa hüsran Buna da eyvallah, eyvallah, eyvallah Eyvallah, eyvallah, eyvallah Eyvallah, eyvallah, eyvallah Çektirdiklerin sana yakıştı mı? Yakışmasa da seni olgunlaştırdı mı? Olgunluk şimdi sana ne kazandırdı? Kazanan kaybetti kaybedeni Ama dur Her şeyi baştan alalım ne olur Geri dönüşün yarama merhem olur, olur Ne olur çıkıp yanıma gelsen Yaşattıklarına rağmen, eyvallah Eyvallah, eyvallah, eyvallah Eyvallah, eyvallah, eyvallah Eyvallah, eyvallah