Ξέρεις πάντα την κατάλληλη στιγμή Τι'ναι αυτό που την ψυχή μου ηρεμεί Οτιδήποτε κι αν πάω να σκεφτώ Με διαβάζεις σαν βιβλίο ανοιχτό Βλέπεις μέσα μου αυτό που μ'ενοχλεί Και το κάνεις πια να μη μ'απασχολεί Ξέρεις πάντα τη μικρή τη διαφορά Που με πάει από την λύπη στη χαρά Ξέρεις πάντα τη μικρή τη διαφορά Στην καρδιά μου μιλάς τα φτερά μου κρατάς Ανοιχτά να πετάξω ψηλά Στην καρδιά μου μιλάς το κουμπί μου πατάς Για να πάνε τα πάντα καλά Μη σταματάς σου λέω να ψάχνεις αφορμές Πιο μαγικές κοίτα να κάνεις τις στιγμές Στην καρδιά μου μιλάς Ξέρεις πάντα πως ξεχνάω στο λεπτό Τα παράπονα που μάζευα καιρό Με το ένστικτο μπορείς να αισθανθείς Πότε, πού και πώς μ' αρέσει να φερθείς Είσαι μέσα στο δικό μου το μυαλό Και προβλέπεις στο επόμενο λεπτό Ξέρεις πάντα τη μικρή τη διαφορά Που με κάνει να αισθάνομαι καλά Ξέρεις πάντα τη μικρή τη διαφορά Στην καρδιά μου μιλάς τα φτερά μου κρατάς Ανοιχτά να πετάξω ψηλά Στην καρδιά μου μιλάς το κουμπί μου πατάς Για να πάνε τα πάντα καλά Μη σταματάς σου λέω να ψάχνεις αφορμές Πιο μαγικές κοίτα να κάνεις τις στιγμές Στην καρδιά μου μιλάς τα φτερά μου κρατάς Ανοιχτά να πετάξω ψηλά Στην καρδιά μου μιλάς το κουμπί μου πατάς Για να πάνε τα πάντα καλά Μη σταματάς σου λέω να ψάχνεις αφορμές Πιο μαγικές κοίτα να κάνεις τις στιγμές Στην καρδιά μου μιλάς Στην καρδιά του μιλάς Στην καρδιά του μιλάς Στην καρδιά του

Ψέμα και υποκρισία και εγωισμός ο δικός σου χαρακτήρας σκάρτος κι φθηνός ψέμα και υποκρισία, ένοχη ψυχή μέσα στις πληγές τις δέκα άλλη μια κι εσύ. Χίλιες φορές να πούλαγες το άδειο σου κορμί λιγότερη για σένα θα ένοιωθα ντροπή χίλιες φορές να ήσουνα μια πόρνη αληθινή μα είσαι το χειρότερο, πουτάνα στην ψυχή. Ψέμα και υποκρισία και εγωισμός όλα μέσα σου κρυμμένα ήταν δυστυχώς μια ζωή αχαριστία και χωρίς θεό ούτε οίκτο δεν αξίζεις ούτε σεβασμό.

Σ' έδιωξα κι ένιωσα Πως δε θα το μετανιώσω Στοίχημα έβαλα Τη ζωή μου αλλού να δώσω Μίσησα ό,τι αγαπούσα ξαφνικά Τέλειωσες είπα, μα με πρόδωσε η καρδιά Κλαίει, σπάει, λιώνει, με παρακαλάει Τ' όνομά σου συλλαβίζει όταν χτυπάει Να γυρίσεις άνευ όρων μου ζητάει Με τρελαίνει κι άκρη δεν μπορώ να βρω Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Κι ας χαθώ δεν μπορώ Μ' άρρωστη καρδιά να ζω Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Σβησ' το χθες κι ό,τι θες Αφού μόνο εσύ με καις Έδωσες αφορμές Κι ήθελα να σε πληγώσω Τις πληγές που άνοιξες Να σου τις ανταποδώσω Σ' έστειλα να φύγεις από μένα μακριά Τέλειωσες είπα μα με πρόδωσε η καρδιά Κλαίει, σπάει, λιώνει, με παρακαλάει Τ' όνομά σου συλλαβίζει όταν χτυπάει Να γυρίσεις άνευ όρων μου ζητάει Με τρελαίνει κι άκρη δεν μπορώ να βρω Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Κι ας χαθώ δεν μπορώ Μ' άρρωστη καρδιά να ζω Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Σβησ' το χθες κι ό,τι θες Αφού μόνο εσύ με καις Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Κι ας χαθώ δεν μπορώ Μ' άρρωστη καρδιά να ζω Σε μισώ σ' αγαπώ Σημειώσατε διπλό Σβησ' το χθες κι ό,τι θες Αφού μόνο εσύ με καις

Άκου, εγώ ήρθα εδώ για να μείνω, τα παλιά πηγαινε έλα μου σβήνω και με τίποτα δε σε συγκρίνω Εννοείται... Με τα μάτια σου ερωτευμένος, στο φιλί σου τρελά κολλημένος, απ' το σώμα σου εξαρτημένος κι άλλα πολλά... Εννοείται... Eννοείται, ψυχή μου, την έχω πατήσει μαζί σου. Εννοείται πως θελω να μείνω εδώ στη ζωή σου... Μα τα ψέματα δεν τα σηκώνω, ένα ψέμα σου και σε τελειώνω, θα σ' αφήσω και δε θα γυρίσω κι' αυτό εννοείται... Άκου, όσα έχω σου τα 'χω χαρίσει και τους φίλους μου έχω πουλήσει τέτοιον έρωτα δεν έχω ζήσει Εννοειται... Στην αυλή των θαυμάτων θα μένεις, στον Παράδεισο βόλτα θα βγαίνεις, με φιλιά μου σχεδόν θα πεθαίνεις, θα σ' αγαπώ Εννοειται... By George Kiriakou

Φταίνε τα βράδια που πέρασαν Φταίνε αυτά που ξεπέρασα Φταίνε οι αγάπες που πόνο με κέρασαν Φταίνε αυτά που δεν έζησες Φταίνε αυτά που δεν έμαθες Κι όλα εκείνα που ποτέ σου δεν ένιωσες Αν με αγαπάς, μην αργήσεις να γυρίσεις, μην ξεχνάς Αν πονάς για μένα μη ρωτάς κανένα Πρέπει πια να μάθεις ν' αγαπάς Αν πονάς λιγάκι, κάνε τώρα κάτι Την αγάπη αυτή, μην την πετάς Φταίμε γι' αυτά που δεν ζήσαμε Φταίμε για εκείνα που σβήσαμε Φταίμε για όλα που στη μέση τ' αφήσαμε Φταίμε εμείς που δεν ψάξαμε Φταίμε για όσα δεν φτιάξαμε Κι όλα αυτά που στο δρόμο πετάξαμε Αν με αγαπάς, μην αργήσεις να γυρίσεις, μην ξεχνάς Αν πονάς για μένα μη ρωτάς κανένα Πρέπει πια να μάθεις ν' αγαπάς Αν πονάς λιγάκι, κάνε τώρα κάτι Την αγάπη αυτή, μην την πετάς

Μέσα στο πλήθος σαν σκιά Περνάς μπροστά μου αδιάφορα Τ'όνομά σου δυνατά Να το φωνάξω πώς κατάφερα Σαν να'μαι ξένος με κοιτάς Πόσος καιρός πάει απόρησες Πάει ένας χρόνος αν ρωτάς Μα τι σε νοιάζει αφού προχώρησες... Ένα χρόνο ακριβώς ζω στη παράνοια Μακριά σου δυστυχώς γελάω σπάνια Τι να κάτσω να σου πω αφού δεν νοιάζεσαι Την ώρα κοίταξες να φύγεις βιάζεσαι Ένα χρόνο κι άλλη μια αιωνιότητα Που δεν έχω εαυτό ψάχνω ταυτότητα Το δικό σου το κενό, κενό το άφησα Ποτέ δεν ξέχασα κι ούτε προσπάθησα... Σαν να 'μαι απλά ένας γνωστός Τα τυπικά μόνο με ρώτησες Σχεδόν σαν χάρη ο ενικός Τόσο ψυχρά μ'αντιμετώπισες Σου' μοίαζα τόσο μακρινός Πόσος καιρός πάει απόρησες Πάει ένας χρόνος ακριβώς Μα τι σε νοιάζει αφού προχώρησες...

Εξαιτίας σου το σπίτι έχει θέα στο κενό Ξημερώνει και άλλη Τρίτη από εκείνες που μισώ Εξαιτίας σου δεν βγαίνω και δεν μπαίνει εδώ κανείς Και αν ακόμα ανασαίνω είναι μήπως και φανείς Αν θα πιω και αν θα σκίσω τη φωτογραφία σου, το τσιγάρο αν ξαναρχίσω, όλα εξαιτίας σου Αν θα πιω και αν υπερβάλλω για την απουσία σου Και να απόψε δεν τη βγάλω θα 'ναι εξαιατίας σου Υποφέρω εξαιτίας σου Με θυμώνει η προδοσία σου Δεν κοιμάμαι εξαιτίας σου Με πληγώνει η αδιαφορία σου Μου 'χουν λείψει τα αστεία σου, στο κρεβάτι η παρουσία σου, ο θυμός σου, η ηρεμία σου Ολα μαύρα εξαιτίας σου Εξαιτίας σου δεν πάει το κορμί μου πουθενά Ο θυμός δεν ξεσπάει, σιωπητήριο ξανά Εξαιτίας σου το βλέμμα σταθερά στην οροφή Με το τέλος είχες θέμα, δεν την είχα τη φυγή Αν θα πιω και αν θα σκίσω τη φωτογραφία σου, το τσιγάρο αν ξαναρχίσω, όλα εξαιτίας σου Αν θα πιω και αν υπερβάλλω για την απουσία σου Και να απόψε δεν τη βγάλω θα 'ναι εξαιατίας σου Υποφέρω εξαιτίας σου Με θυμώνει η προδοσία σου Δεν κοιμάμαι εξαιτίας σου Με πληγώνει η αδιαφορία σου Μου 'χουν λείψει τα αστεία σου, στο κρεβάτι η παρουσία σου, ο θυμός σου, η ηρεμία σου Ολα μαύρα εξαιτίας σου Αν θα πιω και αν θα σκίσω τη φωτογραφία σου, το τσιγάρο αν ξαναρχίσω, όλα εξαιτίας σου Αν θα πιω και αν υπερβάλλω για την απουσία σου Και να απόψε δεν τη βγάλω θα 'ναι εξαιατίας σου Υποφέρω εξαιτίας σου Με θυμώνει η προδοσία σου Δεν κοιμάμαι εξαιτίας σου Με πληγώνει η αδιαφορία σου Μου 'χουν λείψει τα αστεία σου, σττο κρεβάτι η παρουσία σου, ο θυμός σου, η ηρεμία σου Ολα μαύρα εξαιτίας σου