Terzetto, Op. 74: I. Introduzione - Bengt Andersson, Manoug Parikian & Tore Johnsen

Forglem meg ei Om jeg må forlate deg Forglem meg ei Og gråt ikke for meg For selv om jeg er langt av sted, er du mitt hjertes klang Hver kveld langt vekk fra deg, så synger jeg en hemmelig sang Forglem meg ei Vi er alltid sammen, vi Så husk på meg Er i gitarens melodi Vit at jeg er med deg, det er alltid du og jeg Til du er i min favn igjen Forglem meg ei

Når han går, adle snur å ser på han. E 'kje løye det, så stygge som han e. Han fårstår, di kan 'kje akseptere han. Har ingen fortid å se tebage på. Han seie det, at med døden får eg fred, då skal ingen plaga meg igjen. Eg skal ha ro, der kor eg å Jesus ska bo! Tore Tang ein gammal mann, heile byen kjenne han. Han som leve av gammalt brød og vann. Kor han komme fra, Vet bare han TORE TANG! År han gått, siden Tore Tang var spelemann Det e den einaste jobben han har hatt. Når Tang e død, går arven til gitaren hans. Det e den einaste vennen han har hatt. Han vente på den dagen han skal få, Tror han, egen hybeleilighet. Kor tid det bler, det e det ennå ingen som vett! Tore Tang ein gammal mann, heile byen kjenne han. Han som leve av gammalt brød og vann. Kor han komme fra, Vet bare han TORE TANG! Når han går, adle snur å ser på han. E 'kje løye det, så stygge som han e. Han fårstår, di kan 'kje akseptere han. Har ingen fortid å se tebage på. Han seie det, at med døden får eg fred, då skal ingen plaga meg igjen. Eg skal ha ro, der kor eg å Jesus ska bo! Tore Tang ein gammal mann, heile byen kjenne han. Han som leve av gammalt brød og vann. Kor han komme fra, Vet bare han TORE TANG!