Tíminn flýgur áfram og hann teymir mig á eftir sér Og ekki fæ ég miklu ráðið um það hvert hann fer En ég vona bara að hann hugsi svolítið hlýlega til mín Og leiði mig á endanum aftur til þín Ég gaf þér forðum keðju úr gulli um hálsinn þinn Svo gleymdir þú mér ekki í dagsins amstri nokkurt sinn Í augunum þínum svörtu horfði ég á sjálfan mig um hríð Og ég vonaði að ég fengi bara að vera þar alla tíð Það er margt sem angrar en ekki er það þó biðin Því ég sé það fyrst á rykinu hve langur timi er liðinn Og ég skrifa þar eitthvað með fingrunum sem skiptir öllu máli Því að nóttin mín er dimm og ein og dagurinn á báli Já og andlitið þitt málað hve ég man það alltaf skýrt Augnlínur og bleikar varir brosið svo hýrt Jú ég veit vel að ókeypis er allt það sem er best En svo þarf ég að greiða dýru verði það sem er verst Ég sakna þín í birtingu að hafa þig ekki við hlið mér Og ég sakna þín á daginn þegar sólin brosir við mér Og ég sakna þín á kvöldin þegar dimman dettur á En ég sakna þín mest á nóttunni er svipirnir fara á stjá Svo lít ég upp og ég sé við erum saman þarna tvær Stjörnur á blárri festingunni sem færast nær og nær Ég man þig þegar augun mín eru opin hverja stund En þegar ég nú legg þau aftur fer ég á þinn fund

Í hýði ligg í höfði magnast suð Hem ekki blóð þarf alltaf meira puð Að standa kyrr er síst það sem ég vil Stekk af krafti út í heimsins byl Fljótt fljótt Fljótt fljótt Sagði fuglinn og burtu fló Gæfan fallvölt mér er um og ó Fljótt fljótt Fljótt fljótt Sagði fuglinn og burtu fló Fresta verð að öðlast hugarró Á hröðum flótta hendist yfir lönd En hrap ég óttast er skekur mína önd Lífsins þráður liggur ekki beint Að lifa í friði full er núna reynt Fljótt fljótt Fljótt fljótt Sagði fuglinn og burtu fló Gæfan fallvölt mér er um og ó Fljótt fljótt Fljótt fljótt Sagði fuglinn og burtu fló Fresta verð að öðlast hugarró Fljótt fljótt Fljótt fljótt Sagði fuglinn og burtu fló Gæfan fallvölt mér er um og ó Fljótt fljótt Fljótt fljótt Sagði fuglinn og burtu fló Fresta verð að öðlast hugarró Fljótt fljótt

Hvert sem lífið fer Enginn maður sér Eina stutta stund Áttum saman hér Bjarta sumar nótt Saman fundum við Tilfinningarnar, bærast innra með Að orðnu minningar -Sem kalla Gömul sár Ný tár – þegar Lifnar við Það sem áttum við saman Gömul sár Ný tár – þegar Lifnar við Það sem áttum við saman Villtist ögn af leið Fann ei fyrir mér Eina stutta stund Þú segist vera hér En veistu það er satt Týnast hugsanir Tilfinningarnar, bærast innra með Í rigningunni glöð -Þú dansar Gömul sár Ný tár – þegar Lifnar við Það sem áttum við saman Gömul sár Ný tár – þegar Lifnar við Það sem áttum við saman Gömul sár Ný tár – þegar Lifnar við Það sem áttum við saman Gömul sár Ný tár – þegar Lifnar við Það sem áttum við saman Gömul sár Ný tár Gömul sár Ný tár - þegar Það sem áttum við saman

Enginn lengur veit Hvert ástin fór Enginn lengur veit Hvert ástin fór Á morgni lífsins mætti þér Sú minning lifir enn Óðara þú varðst mitt lag og ljóð í senn Langar áttum nætur þá þar Ástin um sig bjó Lítill sproti óx þar upp Þurfti vökvun þó Enginn lengur veit Hvert ástin fór Enginn lengur veit Hvert ástin fór Lágu ósögð orð Undir niðri þá? Alein svo ein í heimi Ekkert skyggði drauminn á Gengin spor ég geymi Gegnum okkar ár Liðið hafa langir dagar Liðið fjölmörg ár Fjarlæg er sú ævisaga já firnd og sár Þú munt ævina alla eiga í huga mínum stað Rauðir dropar falla nú Á rósarblað Enginn lengur veit Enginn lengur veit Enginn lengur veit Enginn lengur veit Enginn lengur veit Hvert ástin fór Enginn lengur veit Hvert ástin fór Lágu ósögð orð Undir niðri þá? Alein svo ein í heimi Ekkert skyggði drauminn á Gengin spor ég geymi Gegnum okkar ár Enginn lengur veit Hvert ástin fór Enginn lengur veit Hvert ástin fór -Enginn lengur veit