Enginn lengur veit Hvert ástin fór Enginn lengur veit Hvert ástin fór Á morgni lífsins mætti þér Sú minning lifir enn Óðara þú varðst mitt lag og ljóð í senn Langar áttum nætur þá þar Ástin um sig bjó Lítill sproti óx þar upp Þurfti vökvun þó Enginn lengur veit Hvert ástin fór Enginn lengur veit Hvert ástin fór Lágu ósögð orð Undir niðri þá? Alein svo ein í heimi Ekkert skyggði drauminn á Gengin spor ég geymi Gegnum okkar ár Liðið hafa langir dagar Liðið fjölmörg ár Fjarlæg er sú ævisaga já firnd og sár Þú munt ævina alla eiga í huga mínum stað Rauðir dropar falla nú Á rósarblað Enginn lengur veit Enginn lengur veit Enginn lengur veit Enginn lengur veit Enginn lengur veit Hvert ástin fór Enginn lengur veit Hvert ástin fór Lágu ósögð orð Undir niðri þá? Alein svo ein í heimi Ekkert skyggði drauminn á Gengin spor ég geymi Gegnum okkar ár Enginn lengur veit Hvert ástin fór Enginn lengur veit Hvert ástin fór -Enginn lengur veit

Hvert sem ég fer vakir þú yfir mér Leiðarljósið sem vísar mér veginn Framtíðin er skrifuð í skýin með þér Saman göngum við glaðleg æviveginn Þú ert stoð mín og stytta Þú ert berg, festan í lífsins ólgusjó Á þig ég treysti alla tíð Þú ert bjarg mitt og vígi Þú ert vörn, athvarf og ráð á langri leið Með þér er gatan ávallt greið Hvar sem þú ert vaki ég yfir þér Leiðarstjarnan sem lýsir þínar brautir Framtíðin er gæfa og gengi með mér Ég er bjargráð sem léttir lífsins þrautir Ég er stoð þín og stytta, ég er berg Festan í lífsins ólgusjó Á mig þú treystir alla tíð Ég er bjarg þitt og vígi, ég er vörn Athvarf og ráð á langri leið Með mér er gatan ávallt greið Fögur ásýnd þín Augun ljóma svo skært Hlýja þín svo blíð Lífið svo kært því Hvar sem þú dvelur, ég er þitt athvarf Og ráð á langri leið Með mér er gatan ávallt greið Líttu upp, horfðu til himins Sjáðu þar, glitrandi stjörnu skína skært Ég er þín bjarta leiðarstjarna Hvar sem þú dvelur, ég er þitt athvarf Og ráð á langri leið Ég er þín bjarta leiðarstjarna Ég er þín bjarta leiðarstjarna

Í hýði ligg í höfði magnast suð Hem ekki blóð þarf alltaf meira puð Að standa kyrr er síst það sem ég vil Stekk af krafti út í heimsins byl Fljótt fljótt Fljótt fljótt Sagði fuglinn og burtu fló Gæfan fallvölt mér er um og ó Fljótt fljótt Fljótt fljótt Sagði fuglinn og burtu fló Fresta verð að öðlast hugarró Á hröðum flótta hendist yfir lönd En hrap ég óttast er skekur mína önd Lífsins þráður liggur ekki beint Að lifa í friði full er núna reynt Fljótt fljótt Fljótt fljótt Sagði fuglinn og burtu fló Gæfan fallvölt mér er um og ó Fljótt fljótt Fljótt fljótt Sagði fuglinn og burtu fló Fresta verð að öðlast hugarró Fljótt fljótt Fljótt fljótt Sagði fuglinn og burtu fló Gæfan fallvölt mér er um og ó Fljótt fljótt Fljótt fljótt Sagði fuglinn og burtu fló Fresta verð að öðlast hugarró Fljótt fljótt

Enginn lengur veit Hvert ástin fór Enginn lengur veit Hvert ástin fór Á morgni lífsins mætti þér Sú minning lifir enn Óðara þú varðst mitt lag og ljóð í senn Langar áttum nætur þá þar Ástin um sig bjó Lítill sproti óx þar upp Þurfti vökvun þó Enginn lengur veit Hvert ástin fór Enginn lengur veit Hvert ástin fór Lágu ósögð orð Undir niðri þá? Alein svo ein í heimi Ekkert skyggði drauminn á Gengin spor ég geymi Gegnum okkar ár Liðið hafa langir dagar Liðið fjölmörg ár Fjarlæg er sú ævisaga já firnd og sár Þú munt ævina alla eiga í huga mínum stað Rauðir dropar falla nú Á rósarblað Enginn lengur veit Enginn lengur veit Enginn lengur veit Enginn lengur veit Enginn lengur veit Hvert ástin fór Enginn lengur veit Hvert ástin fór Lágu ósögð orð Undir niðri þá? Alein svo ein í heimi Ekkert skyggði drauminn á Gengin spor ég geymi Gegnum okkar ár Enginn lengur veit Hvert ástin fór Enginn lengur veit Hvert ástin fór -Enginn lengur veit