මල් මිටක් තියන්න ඔබ අතේ මට කියා කොයින්ද මල් වනේ ජීවිතේ විසල් නදී තෙරේ තුරු හිසත් මලත් ඔබයි මගේ සොදුරු කවි ලියාන හිත් කොනේ තාරුකා වහින රාත්රියේ ගෙල වටේ ගිලී හමා ඇදි නළරැළී ඔබයි මගේ මල් මිටක් තියන්න ඔබ අතේ මට කියා කොයින්ද මල් වනේ ජීවිතේ විසල් නදී තෙරේ තුරු හිසත් මලත් ඔබයි මගේ තුරුලතා පවා දුකෙන් වගේ අතවනා සොයන්නෙ ඔබ කොහේ හැන්දෑව වගේ සෞම්ය වී නිදා ඉන්න මගේ හදේ මල් මිටක් තියන්න ඔබ අතේ මට කියා කොයින්ද මල් වනේ ජීවිතේ විසල් නදී තෙරේ තුරු හිසත් මලත් ඔබයි මගේ

ආදරේ කුරුටු ගෑ . නෙතු පුරා කදුළු අතුරලා. හසඟනාවියේ නුඹ ගියා . නෙතු මානයේ දුක තියා. ආදරේ කුරුටු ගෑ . නෙතු පුරා කදුළු අතුරලා. හසඟනාවියේ නුඹ ගියා . නෙතු මානයේ දුක තියා. පෑ උඳුල් නෙතු විලේ සතපවා මා ඔබේ වසඟයට ගෙන තබා හසඟනාවියේ නුඹ ගියා. නෙතු මානයේ දුක තියා. ආදරේ කුරුටු ගෑ . නෙතු පුරා කදුළු අතුරලා. හසඟනාවියේ නුඹ ගියා . නෙතු මානයේ දුක තියා. රෑ අනත් සිහිනයේ සැඟවිලා හිතගාව මතක මල් වැහි සලා හසඟනාවියේ නුඹ ගියා. නෙතු මානයේ දුක තියා. ආදරේ කුරුටු ගෑ . හිත පුරා කදුළු අතුරලා. හසඟනාවියේ නුඹ ගියා . නෙතු මානයේ දුක තියා.

එක වසන්තයක, එක රාත්රියක දැනුනා මතකයි, මට ඉබේම වාගේ ඔබෙ සුවඳ එක හුස්මක් වත් ගන්නට ඉඩ නැති තරමට දැනුනා විතරක් මතකයි හද ලුහුබැඳ ඉව කරලා පෙර සසරක සුපුරුදු සුවඳ ඒ ඔබේ නොවෙද, එනමුදු ඒ ඔබමද, ඔබමද ඒ සොඳුර ඒ වසන්තයෙදි හමුවන සුළඟ සමග සසැඳී පෑහෙන්නට හිතයි මට ඔබෙ සුවඳ සමග මුසුවනු පිණිස, මගෙ සුසුමක් තියන්නද සිහිවනු පිණිස, සොඳුර ඒ වසන්තයම ගතවී යන්නට පෙර තුරුලේ ඇහිරෙන්නට පතමි මම ඔබෙ සිතැඟි වලට මුසු වනු පිණිස, මගෙ හැඟුමක් තියන්නද ගිවිසනු පිණිස, සොඳුර එක වසන්තයක, එක රාත්රියක දැනුනා මතකයි, මට ඉබේම වාගේ ඔබෙ සුවඳ එක හුස්මක් වත් ගන්නට ඉඩ නැති තරමට දැනුනා විතරක් මතකයි

ആലിലയും കാറ്റലയും കഥപറയും കാവ് ചധനവും പെയ്തു വരും പഞ്ചമി രാവ്... അരിമുല്ലേ... വരുന്നുണ്ട് വിരുന്നുകാരൻ അവനല്ലേ കിനാവിന്റെ കുരുന്നുമ്മാരൻ ആവണി രാവിന്റെ വെള്ളിനില്ലാ നൂലിഴകൾ നീ ആണിയുന്നോ... ആതിര നാള്ളിന്റെ ഓർമ്മയില്ലേ മഞ്ഞലയിൽ നീ കുളിരുന്നോ... അരിമുല്ലേ... വരുന്നുണ്ട് വിരുന്നുകാരൻ അവനല്ലേ കിനാവിന്റെ കുരുന്നുമ്മാരൻ ആലിലയും കാറ്റലയും കഥപറയും കാവ് ചധനവും പെയ്തു വരും പഞ്ചമി രാവ് അഴകിന്റെ തള്ളിരുകൾ ഒരുങ്ങിനിന്നു ഇല മൂടും തള്ളിരുടൽ ഒതുങ്ങി നിന്നു നിറമുള്ള ചിറകുമായി അവനണഞ്ഞു നനവുള്ള കവിളിലായി തോടുന്നുവോ പൊതിഞ്ഞുവോ... അവനെന്തേ കുറുമ്പുംമായി മൊഴിഞ്ഞു മെല്ലെ അവളെന്തേ കുറുമ്പനായി കുഴഞ്ഞു മെല്ലെ. ആലിലയും കാറ്റലയും കഥപറയും കാവ് ചധനവും പെയ്തു വരും പഞ്ചമി രാവ്... കനവിന്റെ ഇരളുകൾ നുലഞ്ഞു വെന്നോ കരളിന്റെ കതവുകൾ തുറന്നു വെന്നോ. അവൻ നിന്റെ കുമ്പിളിൽ പറന്നിരുന്നു മധുവുള്ള ചുടിയത്തിൽ കുരുങ്ങിയോ നുണഞ്ഞുവോ... അവന്നെന്നും മിഴി തുമ്പിൽ വസന്തമെല്ലേ. ഇനി നീയെൻ മനസ്സിന്റെ സുഗന്ധമെല്ലേ... ആലിലയും കാറ്റലയും കഥപറയും കാവ് ചധനവും പെയ്തു വരും പഞ്ചമി രാവ്... അരിമുല്ലേ... വരുന്നുണ്ട് വിരുന്നുകാരൻ അവനല്ലേ കിനാവിന്റെ കുരുന്നുമ്മാരൻ ആലിലയും കാറ്റലയും കഥപറയും കാവ് ചധനവും പെയ്തു വരും പഞ്ചമി രാവ്...

යනව නම් නුඹ ඈත දුරකට මටත් නොකියම නොඑන්න දුටුවොතින් සඳවතිය අහසේ යන තැනක තතු කියන්න නුඹේ මග දිග තුරුලතා වල මල් පිපී දැයි බලන්න අපේ ආදර කතාවේ කෙටි පටුන පෙති මත ලියන්න පියුම් දහසක් පිපුනු පොකුනක් හමූඋනොත් මග රැදෙන්න බඹර සමනල මී මැසින්හට සෙනෙහසේ කවි කියන්න ඉතින් නුඹ තව දුර ගියෝතින් මාව අමතක නොවෙන්න හිත හැදෙන්නට දුක නිවෙන්නට මටත් කවියක් ලියන්න

මත් මල් සේනා පාවේ පාවේ දෑසේ දැවටේ මා සිත්තම් වීලා මා නෙත් මානේ සෙනෙහේ සුව සේමා ලා ඉරේ රන් ගෑවිලා සදා ස්නේහයේ මල් වැහි වෑහුනා පිපි හාදු සුළඟේ මුව ගාව ගැවසේ දෙතොලේ ළැගුම් සොය සොයා සඳ රේණු යායේ මුදු සීත පෙලුනේ ලං වෙන්නමයි නෙත් පියා උදා වේ මා සැබෑ වේ මුදා නෙක ස්වර්ණ රැස් රඟනා වැහි තිරේ ඔබ ගාව සීතේ හිත හීන නෙලුවේ රෑ තුන් යමේ හිත් පුරා නොදොඩාම දෑසේ කවි ගීත මැවුනේ දෙතොලේ සුසුම් උතුරලා උදා වේ මා සැබෑ වේ මුදා නෙක ස්වර්ණ රැස් රඟනා වැහි තිරේ

සුළඟ ඔබද මගෙ සුසුම අරන් යන්න එනවද සුවඳ ඔබද මතකය ගෙන යන්න යනවද... තරුව ඔබද.අහසේ තනි වෙන්න ඕනැද එයා ඔබද යලි හමුවෙන්න එනවද... සුළඟ ඔබද මගෙ සුසුම අරන් යන්න එනවද සුවඳ ඔබද මතකය ගෙන යන්න යනවද... තරුව ඔබද.අහසේ තනි වෙන්න ඕනැද එයා ඔබද යලි හමුවෙන්න එනවද... ලැජ්ජාවට දෝ... අහක බලන්නේ හුරතලයට දෝ මුහුණ වහන්නේ තරහ වෙලාදෝ... හිනා නොවෙන්නේ යලි කවදාදෝ ආපසු එන්නේ. සැනසීමටදෝ... ඈත බලන්නේ ආදරයට දෝ මට රිදවන්නේ... කවුරු නිසාදෝ... ඔබ ලතැවෙන්නේ යලි කවදා දෝ අපි හමුවන්නේ තනිය මටද මගෙ තනිය මකාලන්න එනවද සිහින මටද සිහිනෙන් දැක ගන්න එනවද කදුළු මටද දෑසේ වියැලෙන්න දෙනවද දුක මටද මගේ දුක විදගන්න දෙනවද...