Rzuć Wszystko Co Złe - Zbigniew Wodecki & Katarzyna Rodowicz

Wychodzę na front, moją bronią moje flow Wow, wow, wow Wychodzę na front, moją bronią moje flow Słowa bronią mnie jak czołg, to jest moje mini show Ludzie chcą mnie znać, a dopiero poznają Ze sobą do grobu wezmę byku mikrofon (Qry to jest młody chłopak, podobno młoda gwiazda) Piszą do mnie typy ciągle o to ile lat mam A ile lat minęło od pierwszych wersów? To jest byku dla mnie przełom, chcę przełamać nastroje Zostało nas troje w tej naszej ekipie To jest bardzo pojebane, ale idę se przez życie, ziomek Ciągle z tym zachwytem, składam życie z liter Nie najem się kwitem, nie najebie się dzisiaj Bo dzisiaj piszę do ciebie, w chuj ludzi Pisze co słychać, a u mnie cicho Jak w niebie, zostawiam życie na bitach i kształtuje pokolenie Moje życie to jest klisza, którą wywołasz jak zdechnę W końcu fajnie jest, mimo, ze mam ten kręty los Wspieram familię, a mówili mi skończyć to Cieszę się jak dziecko z tego co mam, czuję dumę Nie brakuje mi nic i po więcej ciągle sunę W końcu fajnie jest, mimo, ze mam ten kręty los Wspieram familię, a mówili mi skończyć to Cieszę się jak dziecko z tego co mam, czuję dumę Nie brakuje mi nic i po więcej ciągle sunę Kiedyś mówili mi ochłoń, zejdź na ziemię młody Ja mówiłem im won, won pokonując przeszkody Mówili, ze to błąd, błąd bo nie robię tej szkoły Dzisiaj mam na to podgląd robiąc to co kocham robić Daję ci sygnał przez walkie-talkie Mówię jasno, że wszystko jest oki Qry gwiazdor złapał Boga za nogi A tak serio to nie wiesz co mnie dzisiaj boli A boli mnie serce czasem Zacząłem wylewać łez pełen basen Zawsze wiedziałem, że uda się Zawsze stawiałem na tą pasję Chcę zabrać rodzinę na wakacje Chce byku nie martwić już hajsem się Zrobię taki banger, że o Jezu Wtedy zobaczysz co jest pięć W końcu fajnie jest, mimo, ze mam ten kręty los Wspieram familię, a mówili mi skończyć to Cieszę się jak dziecko z tego co mam, czuję dumę Nie brakuje mi nic i po więcej ciągle sunę W końcu fajnie jest, mimo, ze mam ten kręty los Wspieram familię, a mówili mi skończyć to Cieszę się jak dziecko z tego co mam, czuję dumę Nie brakuje mi nic i po więcej ciągle sunę

Masz w sobie coś, co nie pozwala odejść Jak magnez wciąż przyciągasz mnie Kolejny szkic, na naszej długiej drodze Ja na próbę, na próbę nie chce żyć Masz w sobie coś, co daje mi nadzieję Przez życie mnie do przodu pcha A błądzę i wiem, że czegoś nie rozumiem A odpowiedź, odpowiedź w Tobie mam Może inaczej widzimy nasz świat Skomplikowany, z milionem wad Nie jest za późno, by wrócić na start Poprowadź mnie, poprowadź mnie (poprowadź mnie, poprowadź mnie) Bo nic już nie liczy się bardziej niż my Gotowi na wszystko, na każdą z tych chwil Wciąż zaplątani w miłości nić Poprowadź mnie, poprowadź mnie, chcę tam być! Huragan słów i głowa pełna wspomnień Czy to naprawdę jeszcze my Obok chce być i kochać nieprzytomnie Bo na próbę, na próbę nie chce żyć Może inaczej widzimy nasz świat Skomplikowany, z milionem wad Nie jest za późno, by wrócić na start Poprowadź mnie, poprowadź mnie, poprowadź mnie, poprowadź mnie Bo nic już nie liczy się bardziej niż my Gotowi na wszystko, na każdą z tych chwil Wciąż zaplątani w miłości nić Poprowadź mnie, poprowadź mnie (poprowadź mnie), chcę tam być! Magnetycznym sciagasz wzrokiem Czuję jak wchodzimy w ogień Potrzebuję Cię z powrotem Potrzebuję Cię Bo nic już nie liczy się bardziej niż my Gotowi na wszystko, na każdą z tych chwil Wciąż zaplątani w miłości nić Poprowadź mnie, poprowadź mnie (poprowadź mnie), chcę tam być! Poprowadź mnie, poprowadź mnie, chcę tam być!

W ziemi gwera rdza zeżera Oręż dziadzia oficera Szabla smętnie w pochwie drzemie Wspominając dawne plemię Hand-granaty – dar od taty Zawinięte pięknie w szmaty Marzą, leżąc na podeście Żeby się rozerwać wreszcie Masz gotowość i masz wolę Żeby jutro ruszyć w pole I przywalić z siłą gromu Tylko w mordę nie ma komu Trwoga, ludzie, wielka trwoga Trzeba nam wyznaczyć wroga Bo inaczej, Panie, Pany Same się powyrzynamy Ociepliła się historia Wszędzie miłość i euforia Nikt nikogo nie opluje Tylko cięgiem negocjuje Jakieś kurde konsensusy Interesy robią Rusy Drepcze Szwab przyjaźni mostem Już mu przeszło "Drang nach Osten" Czasem jakiś Osetyńczyk Wyjmie z szopy karabińczyk A świat robi się na bóstwo Wszędzie ruja i poróbstwo Trwoga, ludzie, wielka trwoga. Więc przed laskę marszałkowską Naród składa z wielką troską Apel - niech się w Sejmie ziści Podkomisja nienawiści Lecz nim dali to pod głosy Już targali się za włosy Więc chwilowo rada w radę Ustalilimy z sąsiadem Że od środy on mi wrogiem Do soboty ja mu mogę A w niedzielę, jak w niedzielę Spotykamy się w kościele Trwoga, ludzie, wielka trwoga.