رویا فقط تو بودی با من مهربون جای تو بین ابراست عرش آسمون رویا دلم می گیره وقتی تو نیستی بیا واسه همیشه کنارم بمون رویا جونم مهربونم بیا قدرتو می دونم بی تو تنهام بیا رویا بیا ماه آسمونم رویا جونم همزبونم بیا ای آرام جونم تک و تنها بی تو رویا من نمی تونم بمونم رویا رویا رویا رویا کاش می شد که از لب تو گل بوسه ای بچینم پای صحبتهای گرمت عاشقونه من بشینم صورت ناز تو رو من همیشه تو خواب می بینم بیا رویا نازنینم تا تو باشی همنشینم تا تو باشی همنشینم رویا جونم مهربونم بیا قدرتو می دونم بی تو تنهام بیا رویا بیا ماه آسمونم رویا جونم همزبونم بیا ای آرام جونم تک و تنها بی تو رویا من نمی تونم بمونم رویا رویا رویا رویا رویا فقط تو بودی با من مهربون جای تو بین ابراست عرش آسمون رویا دلم می گیره وقتی تو نیستی بیا واسه همیشه کنارم بمون رویا جونم مهربونم بیا قدرتو می دونم بی تو تنهام بیا رویا بیا ماه آسمونم رویا جونم همزبونم بیا ای آرام جونم تک و تنها بی تو رویا من نمی تونم بمونم رویا (رویا), رویا (رویا) رویا (رویا), رویا (رویا) رویا (رویا), رویا (رویا) رویا (رویا), رویا (رویا) رویا رویا

خوش میگذره بغلت حتما رویا خوش میگذره بغلت حتما نفسام به نفست بندن تو سرمای سخت زندگی وقتی سردت بود بغلت کردم رویا بغلت کردم رویا بغلت کردم با تو خوبه دنیام رویا بغلت کردم رویا بغلت کردم با تو تو آسمونام بغلت کردم انگار همه عمرم همش حس تو با من بود هر نفسم فقط واسه به تو رسیدن بود با تو کمبود کم بود خوش میگذشت هر روز هر روز عاشق تر از روز قبلی انگار تو لیلی من مجنون بدجور جات تو دلم محکمتر شده، مسیرامون بلند تر شده سیاهیا از بین رفتن، نقاشیمون دیگه پُر رنگ تر شده رویا رویا با تو خوبه دنیا رویا بغلت کردم رویا بغلت کردم با تو تو آسمونام رویا چشماتو ببند آره ما تو رویاییم از ته دل بخند دیگه دور از دنیاییم چشام با تو سو گرفت صدام با تو جون گرفت رگام با تو خون گرفت شبام با تو نور گرفت رویامونو با هم ساختیم باهم بردیم باختیم زندگی بالا پایین داشت و ما از خوبیاش گلچین ساختیم رویا رویا با تو خوبه دنیا رویا بغلت کردم رویا بغلت کردم با تو، تو آسمونام رویا زندگی رویایی دنیاتمو دنیامی دنیاتمو دنیامی زندگی رویایی دنیاتمو دنیامی یه مسیر تا آخرش از میون دو راهی زندگی رویایی دنیاتمو دنیامی یه مسیر تا آخرش از میون دو راهی رویا ساده مثل حرفامی یه رنگ مثل دریایی رویا بغلت کردم رویا بغلت کردم با تو خوبه دنیا رویا بغلت کردم رویا بغلت کردم با تو تو آسمونام رویا

آه، پشت میکروفون واسادم که حرفامو بگم متولد تیر ماه هفتاد و یکم من همیشه و همه جا بوده خنده روی لبم تا نبینه دشمنم دردامو یه وقت نکردم یه لحظه به مسیرم شک الان افتخار می کنم به هر چی هستم (آه) یه عده بدمونو می گن اما پیش رفیقاشون می گن راستی داشمونه امیر خلوت، آه اومدم از همیشه هارتر الان این الکیا نمی تونن شاخ شن برام تو خراب می کنی فکر مردمو چاقال من همیشه می کنم برا ساختن تلاش ندارم هیچ وقت به کسی احتیاج مهم نی برام می کنن بقیه چیکار به جا این که دشمنامو بیارم پایین قوی تر می کنم خودمو با تمرین زیاد، آه شکر بالا سری سر پام هنوز تو سخت ترین شرایط هیشکی همرام نبود تو تنهایی هم برا این که محکم تر شم خودم نمک پاشیدم روی زخمام هر روز (آه) تیر می شم میام می رم تو مخت سربازاتم بیان با وزیرم می رم رو رخت تا بشم آویز گوشت تا تو بشنوی صدامو پشت این میکروفون وایسادمو می گم بدونی که مثل تیر می شم میام می رم تو مخت سربازاتم بیان با وزیرم می رم رو رخت تا بشم آویز گوشت تا تو بشنوی صدامو پشت این میکروفون وایسادمو می گم بدونی آه نمی شه شانس لازمم هر جوری بیفتم بازم رو پام حاضرم تو هیچ وقت نخواه یه جا سد بشی جلوم چون نمی تونه حریفِ آفتاب شه ابر با این که پره توی زندگیم خطر اما می مونم و اَ مسیرم دل نمی کنم، آه تو حتی اگه کل ژتوناتم بدی بازم نمی دم بهت چرک نویسمم همیشه بوده واسم جای کودئین رپ به فکر آینده بودم اَ پشت نیمکت آره نداره این بازی دومی برام همیشه طلا رو می خوام و پی نقره نیستم تو به دست نمیاری هیچ وقت اعتبار تا وقتی برا پز دادنه بیشتر شعرات، هه چهار تا چیز می بینی می لغزه پاهات نگو که خودتو نمی شناسی جیگر بابا پای شعرام بودم وقتی تو می خوابیدی شبا تویی که فقط عشق چهارتا بازدیدی از سایت الکی زور نزن خودتو خسته نکن چون تا وقتی که من این جام که تو جایی نی برات (تیر می شم میام می رم تو مخت) (سربازاتم بیا با وزیرم می رم رو رخت) (تا بشم آویز گوشت) (تا تو بشنوی صدامو) پشت این میکروفون وایسادم و می گم بدونی که مثل تیر می شم میام می رم تو مخت سربازاتم بیان با وزیرم می رم رو رخت تا بشم آویز گوشت تا تو بشنوی صدامو پشت این میکروفون وایسادمو می گم بدونی (که مثل تیر)

چی داره میشه؟ بگیرم یقه کیو؟ تقصیر منه همه ش چی داره میشه؟ میبوسم لبِ تیغو تو خونه هوا خفه ست چی داره میشه؟ میرن اَ دورم همه، سخته تحملم چی داره میشه؟ تو چهره م پُرِ غمه، اَ روز تولدم قاچاقه نفس تو این شُشای اوراقم ساعتی یه بار جنون میاد سراغم دارم بدرقه میکنم جوونیمو بره واسه مم مهم نی کی کجاس و کجائم میزنم زیرِ گریه تویِ آیینه زیرِ دوش شدم یه جُغدِ مریضِ تک پَرِ تیره پوش با خودم دعوام میشه، میزنم خودمو عاشق خونم رو زمین و رنگِ جیغِ توش خط خطی نوارِ مغز، عصبی تمامه شب انگاری چِرنوبیله، سَمیه هوایِ شهر همه شیشه ها خورد، رو میزه غذایِ سرد اونی که زندگیم بود، دیگه شد کلافه رفت چی داره میشه؟ بگیرم یقه کیو؟ تقصیرِ منه همه ش چی داره میشه؟ میبوسم لبه تیغو، تو خونه هوا خفه ست چی داره میشه؟ میرن اَ دورم همه، سخته تحملم چی داره میشه؟ تو چهره م پُرِ غمه، اَ روزه تولدم آ، چی داره میشه؟ همه ش یه صدا تو سرم میگه: دیر داره میشه سیگارت میشه آتیش یه سیگارِ دیگه واسه تو اَز زمین به آسمون میباره، میره دیواره دیگه جلوم انگار رسیدم به تَهش من خورد میشه تا میرسه یه چی دَمِ دستم با زمین و زمونه یه سره تو جنگم انگار با شُغالا طرفم یه تنه تو جنگل همه تن و روحم زخمه هر روز تو برزخ، تو بلاتکلیفی همسایه ها کلافه ن اَز صدا درگیری انقدر تو آیینه داد زدم سَرِ خودم نفهمیدم چی شد اَ همه چی زده شدم اصلا انگاری خودمم میخوام بَدِ خودمو انگارم بدمم نمیاد بدم به تله دُمَمو یخ میزنم قبل اَز این که بشن باهام سرد دیگه باورم نمیشه هرچی قول بدم به خودمو همیشه ریختم تو خودم اگه پُرم الان نمیشه ساخت، بَس که شدم سَرِ خودم خراب چه نقشه هایی داشتم و همه شدن بر آب آرزوهای رو به روم همه شدن سراب چی داره میشه؟ جوابو کی میدونه؟ که چرا تو غُربتی انگار شبا که میری خونه؟ که چرا قفل میشم ساعت ها به نخای قالی؟ که چرا پُر میشه روزام با یه نوار خالی؟ چرا؟ چی داره میشه؟ بگیرم یقه کیو؟ تقصیرِ منه همه ش چی داره میشه؟ میبوسم لب تیغو، تو خونه هوا خفه ست چی داره میشه؟ میرن اَ دورم همه، سخته تحملم چی داره میشه؟ تو چهره م پُرِ غمه، اَ روزِ تولدم چی سَرِ این آدم اومده؟ چی داره میشه که یه اتوبانو تو اتاقش پیاده میره؟ تمِ همه روزاش سیاه سفیده هیچ جا نمیتونه زیاد بشینه میذاره میره فقط یه جوری طی بشه روزش بیرون مثِ زندونه خونه مثِ سلولش فرق میکنه آدم زندگی کنه یا فقط زنده بمونه رفتارام همه رو کلافه میکنه اَ خودم درمیرم، اما فرارِ بی خوده همه شبا رو مَستم، ولی خب به قولِ شاعر مَستیَم دردِ منو دوا نمیکنه حالم بهتره یه گوشه کنار تویِ تراس به زورِ سه کام ذوقِ خیلی چیزا رفته اَز توم با این که دنبالشون مونده چشام آخر هفته که میشه میگم: از سَرِ هفته دیگه لب نمیزنم دوباره دَمِ دکه، هه خیلی وقته از مرحله پَرته این آدم حسابِ همه روزا اَ دستش رفته شبیه فیلمِ درامم که هی داره تلخ تر میشه ادامه ش من موندم و یه سایه م که اونم فقط تو نور میمونه کنارم چی داره میشه؟ بگیرم یقه کیو؟ تقصیرِ منه همه ش چی داره میشه؟ میبوسم لب تیغو، تو خونه هوا خفه ست چی داره میشه؟ میرن اَ دورم همه، سخته تحملم چی داره میشه؟ تو چهره م پُرِ غمه، اَ روزِ تولدم