Rokk 'N' Ról Öll Mín Bestu Ár - Brimkló

Sitjum hér bara svolítið lengur, Saman við tvö, bara svolítið lengur. Það er svo huggulegt hér Að hlusta á plötur einn með þér. Það haggar ekkert okkur tveim þótt ég ætti að fara heim Bara eitt lag enn. Já sitjum hér bara svolítið lengur Smá smá stund Eitt lag enn. Eitt lag enn. Ó má ég vera hér bara svolítið lengur Sæll í faðmi þér bara svolitla stund. Og hlustum lögin okkar á á úrvals stund í sællri þrá. Er gott að vera haldin feimni Sem ekkert haggar okkur tveim Bara einn koss enn. Sitjum hér bara svolítið lengur Saman við tvö bara svolítið lengur.

Ég sá hana' á skólaballinu' í gær Og allt í einu var sem minningin skær Lýsti upp í huga mínum, í gegnum fólksfjöldann ég færði mig nær. En þá allt í einu sá ég þá vá Að einn af vinum mínum stóð henni hjá Og er þau sáu mig þá læddust þau á braut. Og mig stungu af. Ég gekk særður út í niðdimma nótt, Um götur ráfaði, ó, allt var svo hljótt þar til ég sá húsið' hennar. Ég inní niðdimmt skot kom mér fljótt. Ég í heila eilífð hékk þar og beið. Hvað gerir særður maður ekki í neyð. Ég bara varð að sjá hana einu sinni enn, Einu sinni enn. Eftir langa mæðu heyrði ég hljóð. Hún kom gangandi að mér snöktandi og móð Og upp að ljósastaur sér hallaði' og um ennið hélt. Ég missti mig og til hennar gekk, Um axlir hennar greip. Það á hana fékk. Í gegnum tárin sá ég bros og hlýju. Var hún orðin mín að nýju? Nú við vorum aftur saman á ný, Tveir krakkabjálfar aftur saman á ný. Ég spurði hana ekki hvað um kvöldið hafði skeð, ég skipti mér alls ekki af því. Ég bara í hjarta mínu vissi og fann Að stúlku þessari ég hugástum ann Og núna var hún aftur orðin stúlkan mín. Hún var stúlkan mín.