هی تو كه ادعات ميشد بيا تو حال خرابم يه انقلاب كن مثله هميشه مال تو نصف آبجوم من يه عمرِ شبا خوابيدم به قصه های تو الان كه ميرم زيره هر تومنی كجايی كه دارم خودمو ميكشم رو زمين؟ چی تو گوشت خوندن كه چشت منو نديد؟ كه قيده منو زدی اخه لامصب تو رفيقه منی ادا ميايی قيافه ميگيری برا منم الان كه پاچيدم و ميبينی سرو تهم الان كه ديگه هيشكی نی تا از حال نرم بايد ببينی اشناها چه ويترينی برام زدن هر روز زوره دنيا رو جف كولامه نيستی و ديگه اين محل فقط يه پرو داره كوش اون كه ميخورد تو حالم ميخورد توحالش اوضاع كه بيريخت بود ميگفت تو راهه نمی ارزيد به اين همه پايینو بالا به اين كه ببازم اين بازیو باهات قدمات ديگه نيست سايزه پاهام حيف عوض شدی و نيست آیینه باهات هرجا هستی خوش باشی داداش هر كی تو رگيته جفت باشی باهاش ما كه هميشه دعامون خيره يه معرفت داريم كه نی توف مالی بالاش بيا مثله دوتا مرد بزنيم همو با اينكه ميدونم باز ميزارم بزنی منو ولي اين دفعه مثله سری پيش يه وري نبر نكش به رخم اين جوجه های قدو نيم قدو چه گلی ماليدن سرت چی خرجت كردن؟ كه دو روزه اينجوری راضی كردنت همش از گند زدنه خودمه راست ميگن همه هرچند اون منه قبليو ديگه به گاری بستمش رفت بريدی پاتو از خونه بريدم ا خونه تا كمر تو گل بودی بودتا كل هيكلم تو گل بابا ميگفت بيا خونه مامانت جيگرش خونه هنو بَرِه كش رفتنات تو جيبه پيرهنم پوله هر گوهی خوردی باز كنارت راه اومدم رسونديمون جايی كه جايی رامون ندن ته دلم خالی بود ته دلت صابون زدم رو فرم كه اومدی كشيدی اروم اروم عقب غريبه كردی خودتو هفتارنگ شدی سيگار ديدم دستت سيگار كشيدم كه ترك كنی گفتم رفيقمی، واست ترمزم بريد خودمو زده بودم به خواب مشكل ا تو نيست نههه تو ام يكی مثله همه كه ا اين رو اون رو ميشه پلك كه ميزنه اصلا نفهميدم رفت جلد كی تنت انقد بريدم ازت كه ديگه كش نميدمش نمی ارزيد به اين همه پايینو بالا به اين كه ببازم اين بازيو باهات قدمات ديگه نيست سايزه پاهام حيف عوض شدی و نيست آیینه باهات هرجا هستی خوش باشی داداش هر كی تو رگيته جفت باشی باهاش ما كه هميشه دعامون خيره يه معرفت داريم كه نی توف مالی بالاش سرمو انداختی پايين ، تو چطوری داشي؟! سرت بالاِ يا نه ؟ هرچی ميخواستی داري؟ منو بيخيال تو چی واسه خودت اقایی يا نه؟ چيزی ا من يادت مونده؟ البته حق داری چون نه اعصابت خورده نه، جايی گير كرده كارت نه ولی منه الاغ هنو هر ديقمو يادتم جات قاطيه قولای مردونه خالی تو خاك و جدول و كوچه پس كوچه خالی برا من بس اينكه شب خوب بخوابی و جامو پركنن چنتا آدم حسابی برات ديگه منم و منم و من دراز به دراز تو چمنا پهن تو و خوبای دورت تو و چنتا مثله خودت، خوش باشين بغلِ هم

من مثه ایکس ردی مثه پاک وحشی اولد و نیو کنار هم تش میشی همونی که بودی لول آپ نشی اینا فکته ام سی کن کف تهران میزنه نصف رپ فارسیو ۱۰۰ هیچ اومدم اینجا تکی رفیقام کنارم واسه یه بازاری اعتبار مهمه رقم تو کارتت نداره فرقی از چی مایه میزاری من بهاشو دادم نقدی هیت میشن از زیرزمین تش میشن جیره خور جریان اصلی توی جیبام سم نیس صبونه جا اینگیلیسی کنار بربری میزنیم سرشیر اللحصاب واسه تقدیر ع نسل چهار رپ فارسی هد بزن هرجا که هستی یه روز داشتم عشق ۲۰۶ rc الان با تیبا میزنم شاسی چون منم به این چار چرخا میدم شخصیت باید باشی فابریک مارکت چیه؟ عادی داس ؟ میاد کف جمجمت شاخ شی داش اینجا تهرانه ۱۲ به بعد تنهایی بگیرنت بالا میره آستین اگه کسی ازت جایی گاف دید بیت بعدی با گاییدنت شروع میشه باختی لاس بزنی با خانومای جنوب شهر همونا میکنن کاردیت اینجا تهرانه اوضاع نی عادی یه شبه دود میشه هر چی که ساختی ولی هنو زندس هیپ هاپ فارسی اینجا جام نیس حذفیه رفتنی میشی کنی با احساست آشتی نکردم بیزنس و عشقم قاطی مام نهنگ قاتل تومون زندس ولی رپ فارسی کویره آب نی ... جنوب شمال میخونن یو کی ، ان وای رفیقام اسرار از من انکار اینا اورجیناله داشم اسمشم دریل مید این تهران ... یه روز میخوندم بودن شنونده رفیقام کیرم تو پاپ با اینکه محترمه واسم کلیسا با اینکه قبلیه تخمی بود کیلیداش ولی آذر از ۱۷ سر پاس چون ۱۰ سال بعد میگن مهمه اون روزا کی چی داش ؟ من وصلم به خایه خام خایه هام به من تو مودشم نیسم کار خاص بدم حالا تو بگو بزنی گنگ تر همتونه کارت عابرم یه روز زیر پستام میزنن هشتگ lla موزیکای حذف شدم میشن آلبوم آینده رو طراحی میکنم اگه قلبم بکشه من دیریل بلد نیسم ولی رپفارسی تو خونم داره جریان میبرم با دولو تو دستت باشه آس دلال یه جاهایی قدم زدن برسی عقیم میشن کفشات یه جوری کنده از زندگی عادی آگهی کردم نیازمند نصاب من حتی تو خوابم میزنم هد چون بهم گفتن رپ کن ذاتییه واسش کلمه ها فرار خودم عاشق کوچه های مفت آباد ماشینم عاشق صیاد خلاصه اگه بد بود شرمنده میگن نیو اسکول کسر شان خوبی تهرانو کسی ندیده منم هیچکس ندیده چون همیشه تو کوچه ها بودم در حال انجام وظیفه

از نوجووني تنم ميداد بو سيگار آرزوم اين بود برم تو ديوار شب تا صبح طي مشيد رو بيتا شعرام گرافيتي بشه رو ديوار آرزوم بود آرزوم بود آرزوم پام رفت تو پوتينام بزنم بيرون ولي حال خوب كو حال خوب كو حال خوب زدم بيرون بالا سرم آسمون ، دود تو سينم پر راهمون كور گير كردم تو باتلاق آسفالت جاي عبور خيابون ميده به كی شانس حضورو؟ نميرفت تو گوش مردم كار دلی كسشعرم بدی تحويل خفنه اگه داري سابقه ای اينا كه ميخواي بشنوی واقيعن نبودن حادثه ای سر چهار راه صفا با حال مال خراب از يه بچه كار ، خريدم فال معنيه داخلش حقيقت داشت تو معنيش زده بود سيكتير وقتي چيزي تو جيب نی كل زندگي ميدويی واسه پول آخرش هيچيی زدم زير ميز درس تو روازيي كه بودم توي كينه غرق كلمو كج كردم سمت بازار چون زن آيندم ميگفت بايد پر باشه جيب مرد يه چند ماه كردم حمالی خرج كنم كش پا بيت من جون ميكندم كه شنيده شم اونا معروف ميشدن با خوندن از در دافی پس از ما چي انتظار داری دايی مفت دل نميده به كسی قصابی وقتي شعرامو ميگفتم تو پارك منطقه دوازده شهرداری اون موقع ها تازه پشت لبم سبز بود سيگارو ميزدم غلافی نه حوصله پيشرفت داشتم نه حوصله لش طی کردن ناخونام به گا رفت از حرص تيريپ كونت پارس اگه موقع ارادت داشتن بد باشه لحنت يه چي بدتر از بد كم كم اونا كه دورم بودن رفتن عقب ولي لحنم عوض نه نشد اوضاعم سخت تر قبل به بگايی سلام ميداد شصتم فقط يه ردی نميكنه تمدنو كسشعرو با عشق اين جنگل عوض

همه حقيقتم جرمه طبيعتم جرمه وقتي بوده مولد عقيدمم عقده شكل ميگيرن آدما تو جووني ٣ نقطه وقتي آغاز بازه از اول عين پايان روبان رسيدن به ته خط همون اول ببرش ميگن همه حرفاي من جرمه همه اشكاي من جرم وقتي دواي هر كشته ، بوده نداي هر جمعه آدما يا زندگی ميكنن يا زنده ميشن رد خطرناك تر از پامه ، چشمه بي حركت وقتي خيره قصه ميگم يعني غم ميشنوي رفيق از جنس سينم من افتخارم بوده جرم اگه يه خونبها ايرانو ميكنه عوض من ميدم كل خونشو اين يبار بيار با من تو كف کوچه ها روحتو چشاتو ببند من ميدم كل پولشو اينورا خوشبختي جرمه حرفاي نزده ميشه اوقات مقتضي گم عيان مفبري عرف ميزنه رو امثال من برچسب مشتري من تو سنت رشد كردم تو دامن مذهب و فرهنگ رفتم از خونه در گم شدم توي خيابون هفت رنگ همه ميگفتن بچم همه ميگفتن برگرد ولي اگه يه روز برگردم دوباره ميشنوي رپمو من زاده شدم رپ كن شم نبوده دستم حتي وقتي وسط خيابونا رپ ميكردم خدا بهم ميزد لبخند ميگن رپ كردن جرمه من حرفام گلولس اسلحم پر من تو محدوديت آذر شدم بيا جلو منو عاشق دستبندم كن(x2) دستم خالي بود عين دلم مشتم پر با قلم شدم رفيق و خالي بودن ميگف حكمم كن زدم كف كوچه پرسه جدولا ميگن ماييم شريك حرفت شدم همون بچه لجبازي كه قراره از قبيله طرد شه كف كوچه هاي تهران بدون نقشه تو بازار پياده رو تندرو ميانه رو فهميدم شعره كه ميمونه مگه زندگي من جز آذر چي داره خب؟ من واسه علي رپ ميكنم اگه نشيديد جرمو به فلان بز من ميام از جايي كه ميشه غروب در به در تو آسمون شهر من واسه همه دلگير واسه آذر وقت جنگ به ساز زندگي كردم رقص مرگ اتاقو شيكوندم پنجرش تنها رفيقمه حنجرس كه ميشه زبون درد من توی تضاد با محيطم اينارو نميخونم بگي ايوال داري سعي نكن مث من باشي چون من همه حقيقتم جرمه طبيعتم جرم من يه رپ كنم حتی وظيفمم جرمه تو اجتماعي كه همه كف جيبن من شل كردم هر چي تو قلبم بود سر کیسشو مهم اينه نوع نگاهو چطور ببینی من ديدم اشك ديدن فقط گله كه ميدونه طعم چيدنو دل خالي كه ميدونه سر كشيدنو باله ميدونه پر كشيدنو ميگن رپ كردن جرمه من حرفام گلولس اسلحم پر من تو محدوديت آذر شدم بيا جلو منو عاشق دستبندم كن(x2)

يه روز ميرم از اين شهر ميرم يه جا كه آدما با هم ديگه غريبن منو نميشناسن كسيو پيدا نميكنن شبيه من با همه فرقي داره مسيرم يه روز ميرم چون خيلي دلم واسه رضا تنگه بزار بگن جا زد كار آدماي اين شهر قضاوته جاي خدافظي تنها چيزي كه ميشه نصيبم يه نگاه چپه زندگي همينه دوتا خوشي لا هزارتا كثافطه يه روز ميرم ايران بايد نظافت شه از امثال منه زباله بشه پاك يه روز ميرم عشق و زباله اس که ميمونه لاي قصه ها يه روز ميرم با همه بشم بي حساب حتي اگه چيزي نموند تو حسابم يه روز ميرم چون پولام عاشق كير گاون تو اتاقم كز ميكنم يه گوشه بالاخره يه روز ميرم ،چون پروانه ها ميان از پيله ها در يه روز ميرم چون همون روزي كه به دنيا اومدم زده بودم سيم آخر واسم مهم نبوده چي مونده برام؟ مهمه واسه بعد خودم چي بزارم يه روز ميرم چون مثه شخصيتم همه موندنام زير پامن يه روز ميرم با همه بي حساب شم رپو عشق است نبودم آدم كينه ها من يه روز ميرم يه جا كه نفس باشه چون اكسيژن نموند واسه ريه هام(x2) من كه چيزي نشد عايدم آدما با اخلاقم حال نميكردن قالبا دنبال مسيرم بشم دوست با همه ولي شدم راه به در يادم مياد سال ٩٥ منمو رپمو رپ اگه جز رپ كردن كاره ديگه كردم غلط كنم يه روز علي رفيقم كه ديد از بي پولي دست آذر از رپ كشيدس گفت پاشو بيا دستتو بگيرم رفتيم ميدون ونك اون ميزد سه تار پول جمع كنه واسه رپ كردن من ولي تهش شد هفتاد هزار يه روز ميرم چون نكردم جبران براش چون دستم نرسيد كمكش كنم موقع افتادناش اره يه روز ميرم چون دنيا رو نكردم جايي بهتر من يه زبالم رپكنم كاره من داره پيگرد اره يه روز ميرم موندنو خوردن همه بلدن رفتنو عشق است يه روز ميرم همه كارايي كه خوندم و بيرون نيومد تومور علي شير كنه شايد يه روز رفتم همونجايي كه بفهمم كي بودم من يه روز ميرم با همه بي حساب شم رپو عشق است نبودم آدم كينه ها من يه روز ميرم يه جا كه نفس باشه چون اكسيژن نموند واسه ريه هام(x2)

اون و خانواده كردنم هيت كف كوچه هاي تهران ميشه قلبم شعر اينا واقعي ان حتي اگه باشه چين گردنم فيك هموني كه دادي بم كادو گفتي نگهش دار باشه رو قلبت گفتي غصمو بخور گفتم حله ولي خوردم رو دس كه شايد يه پيرمرد كسشعر باشه رفتارم ولي توم كودكه عيب ني يادته؟ من همون ردي ام كه با تيبا كف صدر مينداخت با c200 جيغ ميزدي صدا موزيك زياد داد ميزدم چيزي نيس بزار از لحظه ببريم لذت ما كه تو جيبمون بيليط ني تو هموني كه دادي به يه زباله ارزش اوني كه بعد من مياد معتاد تنته نه معتاد قلبت مترسيد آذر دم در خونشون آفتابي شه همرو به اسم تو ميزنم صدا همون روز كه بگيرم آلزايمر كي ميكرد باور؟ كه آدما از پيش هم ميرن راحت كي ميكرد باور گذر ٧ سال انگار ٧ ثانيس نميشم آفتابي تو روت ولي قول ميدم تو شباي تاريكت مهتابي شم كي فكرشو میکرد آذر دیس لاو بخونه تو عاشق گربه اي بعيد بدونم آذر ایران بمونه كي ميكرد باور كه اين دوتا واسه خونه بخت بيليط ندارن از يه ور فشار پول و خانواده از يه ور قلبي كه رو به راهه ميشد جنگيد از صب كف بازار بودم، شبا ميشد خنديد لاي جمعا تفريق واسه همينه ميكوبه الان ضرب كيك باورم ميشد ميشه با تو توي موجا رقصيد شايد فيسم نداره تعريف ولي من پات بودم قلبي اصن خاکتم اصن کفشت حيف الان شدم را به در كص خوار رابطم رپ و تورو كردم چال تو قلبم به تو كه نرسيدم به رپم نرسم كه آبروم رفتس كي ميكرد باور؟ من ميپرستيدمت كفر نميگم اگه خرجتم كردم افتخارش باشه مفت جيبم اون و خانواده كردنم هيت كف كوچه هاي تهران ميشه قلبم شعر اينا واقعي ان حتي اگه باشه چين گردنم فيك

از هر زباله اي زباله ترم از شلوار پام بگير رفیق تا كلاه سرم بيمارم دچار ورق معتاد قلم اينا ميگن موزيكاي مردمي از فحشا بهترن خب ،توم نميدادي فحش تا وقتي باراباسه دنبالت نكرد تاريخ رپفاسي نيس محتاج سند يا اسكار ادب سر بزن به كوچه ها میبینی رپ كنا از شما افتاده ترن من يه زبالم عين همكارام نصف شهر با مان نصفشم با تانك ، در خونشون نبوديد با ما بودن اجاره ميدم به اونا كه رپو دوس دارن بالا خونم من يه زباله بازيافت نشدني كر و كثيف از نظر ظاهري نه از نظره اينكه ميديم رپو ترجيح زنگ تفريح بود زنگ شعر گفتن از سر عشق مفبر شدم سرنوشت ، گفتن جات رو زمين ني توم عين همكارات مريضي عجيبي با ما غريبي ، كريهي ولي موزيكي نشنيدن به اين تميزي از نظر حكومتا هممون زنديقيم نداريم فرق براشون با كشميري وقتي ميخوني رپ انگار داري به بچشون جنس ميدي من يه طلام عين نفت به ما بنده جنس شهر ولي با اين حال مارو ميبينن به چشم ترس من يه رپ كن سادم آلاخ وليعصر يه دهه هفتادي كه تا حالا كاباره نديدم ولي خيابونا بدتر از صدتا جنده خونس اگه نديديشون رفيق رادارات ضعيفن از طرف همون جوون دم بخت سر خر ، يا ٣ تا نقطه كم و زياد از طرف اوني كه ول سطح شهر از طرف هممون من يه آشغالم خيابون به ما سربزن