Pios Ftei Mi Rotas - Dimitris Mitropanos

Σε λυπάμαι Δε νιώθω τίποτα για σένα περισσότερο κι ας ήσουν κάτι στη ζωή μου πιο ανώτερο σε λυπάμαι Μη ρωτάς το γιατί, η αγάπη αυτή έχει τώρα τελειώσει η αγάπη η τόση μια φωτιά δυνατή είναι τώρα σβηστή και ας είχε φουντώσει γιατί με έχεις πληγώσει Σε λυπάμαι Δε είσαι εσύ αυτή που κάποτε κάμάρωνα δεν είχα δίκιο που για σένα μ' όλους μάλωνα σε λυπάμαι Μη ρωτάς το γιατί...

Μη τον ρωτάς τον ουρανό Στίχοι: Γιάννης Ιωαννίδης & Παναγιώτης Κοκοντίνης Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις 1η ερμηνεία: Μαίρη Λω Λόγο στο λόγο και ξεχαστήκαμε μας πήρε ο πόνος και νυχτωθήκαμε σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου να πιω τον ήλιο μέσα απ' τα χείλη σου Μην τον ρωτάς τον ουρανό το σύννεφο και το φεγγάρι το βλέμμα σου το σκοτεινό κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει Ό, τι μας βρήκε κι ό, τι μας λύπησε σαν το μαχαίρι κρυφά μας χτύπησε σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου να πιω τον ήλιο μέσα απ' τα χείλη σου Μην τον ρωτάς τον ουρανό το σύννεφο και το φεγγάρι το βλέμμα σου το σκοτεινό κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει

Το ξέρω πως θα υποφέρω άδικα μην ψάχνεις να κρυφτείς σωπαίνω και όσο αργοπεθαίνω ένα σου ζητάω να σκεφτείς Καρδιά μου ποιος για πες μου ποιος θα σ' αγαπήσει όπως εγώ Καρδιά μου πως για πες μου πως να σε ξεχάσω σε μια στιγμή καρδιά μου μη μην γίνεις δάκρυ και αφορμή εσένα έχω μόνο για να χάσω Φοβάμαι πως για σένα θα 'μαι δάκρυ ξεχασμένο της σιωπής κι αν φεύγεις ή ότι άλλο και αν γυρεύεις ένα θέλω μόνο να μου πεις Καρδιά μου ποιος για πες μου ποιος θα σ' αγαπήσει όπως εγώ Καρδιά μου πως για πες μου πως να σε ξεχάσω σε μια στιγμή καρδιά μου μη μην γίνεις δάκρυ και αφορμή εσένα έχω μόνο για να χάσω (2)

Σε ρωτούσα συνέχεια Αν είναι όλα καλά και τι έχεις Σε ρωτούσα συνέχεια Και εσύ έκανες πως δεν προσέχεις Για τον κόσμο τον έξω ζευγάρι Που κοιμάται αγκαλιά στο φεγγάρι Μα εσύ τα έχεις βάλει μαζί μου Κλείνεις τον κύκλο σου μες στη ζωή μου Αν κουράστηκες, ποιος σε κρατάει; Η καρδιά σταματά να χτυπάει Φύγε γρήγορα αν όλα σου φταίνε Και κάποια μέρα τα ξαναλέμε Αν κουράστηκες, ποιος σε κρατάει; Όταν νοιάζεται κάποιος μιλάει Και δε λέει απλά θέλω χρόνο Πάρε όσο θέλεις και άσε με μόνο Σε ρωτούσα συνέχεια Αν χρειάζεται κάτι να αλλάξω Σε ρωτούσα συνέχεια Ποιο αστέρι τη νύχτα να ανάψω Για τον κόσμο τον έξω ζευγάρι Απ' αυτά που ζηλεύουν οι άλλοι Μα εσύ τα έχεις βάλει μαζί μου Νιώθεις πως πνίγεσαι μες τη ζωή μου Αν κουράστηκες, ποιος σε κρατάει; Η καρδιά σταματά να χτυπάει Φύγε γρήγορα αν όλα σου φταίνε Και κάποια μέρα τα ξαναλέμε Αν κουράστηκες, ποιος σε κρατάει; Όταν νοιάζεται κάποιος μιλάει Και δε λέει απλά θέλω χρόνο Πάρε όσο θέλεις και άσε μόνο Ποιος,ποιος σε κρατάει; Ποιος,ποιος σε κρατάει; Φύγε γρήγορα αν όλα σου φταίνε Και κάποια μέρα τα ξαναλέμε Αν κουράστηκες, ποιος σε κρατάει; Όταν νοιάζεται κάποιος μιλάει Και δε λέει απλά θέλω χρόνο Πάρε όσο θέλεις και άσε με μόνο

Χωρίς την αγάπη σου θα ήμουνα μόνος Η πίκρα θα μ' έπνιγε, το δάκρυ, ο πόνος Εσύ με οδήγησες στης γης την ελπίδα Του κόσμου το νόημα στα μάτια σου είδα Αλίμονο σ' αυτούς που δεν αγάπησαν Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο Αλίμονο σ' αυτούς που δε δακρύσανε, ζωή Την ομορφιά σου δε γνωρίσανε ζωή Την ομορφιά σου δε γνωρίσανε Μπορεί να γελάστηκα, μπορεί να πληγώθηκα Μα τ' άστρα στον ώμο μου ξενύχτης φορτώθηκα Κι αν είχε το ψέμα της ναυάγιο κάνει Τον κόσμο τον ένιωσα αγάπης λιμάνι Αλίμονο σ' αυτούς που δεν αγάπησαν Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο Αλίμονο σ' αυτούς που δε δακρύσανε, ζωή Την ομορφιά σου δε γνωρίσανε ζωή Την ομορφιά σου δε γνωρίσανε

Θα πάρω το αμάξι μου Στην τσέπη χαρτζιλίκι Κι απόψε τα μεσάνυχτα Θα 'ρθω Θεσσαλονίκη Θεσσαλονίκη είσαι μια Στον κόσμο δεν είν' άλλη Θεσσαλονίκη μου γλυκιά Πού να 'χει τέτοια ομορφιά Και τα δικά σου κάλλη Θεσσαλονίκη μάγισσα Τραβάς σαν το μαγνήτη Θεσσαλονίκη μάνα μου Γλυκιά Θεσσαλονίκη Θεσσαλονίκη είσαι μια Στον κόσμο δεν είν' άλλη Θεσσαλονίκη μου γλυκιά Πού να 'χει τέτοια ομορφιά Και τα δικά σου κάλλη Θεσσαλονίκη είσ' όμορφη Σ' όλες τις γειτονιές σου Με τα γλυκά κορίτσια σου Και τις παλιές γωνιές σου Θεσσαλονίκη είσαι μια Στον κόσμο δεν είν' άλλη Θεσσαλονίκη μου γλυκιά Πού να 'χει τέτοια ομορφιά Και τα δικά σου κάλλη

Σάββατο χαράματα μπρος στην Αχερουσία χόρεψα ζεϊμπέκικο πάνω στην φωτιά βήματα γενέθλια για την αθανασία κι όλες οι αγάπες μου μία ξενιτιά Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα κι έβαψα τα ρούχα μου μάνα μη με δεις την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα σαν χορεύεις μου 'λεγες, να 'σαι ο Διγενής Βλέμματα χαράξανε στις μαύρες τις οθόνες κι οι τυφλοί προφήτες προδίδουν τους χρησμούς έρωτας αρχάγγελος σαν τις παλιές εικόνες κι ο χορός του κόσμου ραγίζει τους αρμούς Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα κι έβαψα τα ρούχα μου μάνα μη με δεις την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα σαν χορεύεις μου 'λεγες, να 'σαι ο Διγενής Είναι τα τραγούδια μας ηφαίστεια που καίνε σώματα κι αγάλματα βγάζουνε φτερά τα αρχαία πάθη μας και τα φιλιά σου φταίνε κοίτα αναστήθηκα για δεύτερη φορά Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα κι έβαψα τα ρούχα μου μάνα μη με δεις την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα σαν χορεύεις μου 'λεγες, να 'σαι ο Διγενής

Επιστροφή, σου λέει, του ασώτου αφού του τάξανε πολλά στο γυρισμό του επιστροφή με συγκινήσεις μ' απελπισμένες αναμνήσεις και τωλητήριο επάνω στο 'εγώ' του Τι να του πεις του άσωστου και πως να επιστρέψει απ' όπου έφυγε πως γίνετσι ένα χάδι να γυρέψει Τι να του πεις του άσωστου και πως να επιστρέψει σε αγκαλιά που δεν μπορεί πιά να τον κάνει να ζηλέψει Επιστροφή, σου λέει, του ασώτου αφού δεν πόρεσε να φτάσει στ' όνειρό του επιστροφή μεσ' στις συγνώμες ακούγοντας τις ξένες γνώμες για το καλό της λογικής και το δικό του Τι να του πεις του άσωστου και πως να επιστρέψει απ' όπου έφυγε πως γίνετσι ένα χάδι να γυρέψει Τι να του πεις του άσωστου και πως να επιστρέψει σε αγκαλιά που δεν μπορεί πιά να τον κάνει να ζηλέψει