නිස්සාර වූ සංසාරයේ දුක් වේදනා මිදෙනා නියා පුතුනු අපේ හැරදා ගියේ යශෝදරා හා බිලිදු පුතා කම්පා නොවන් සඳ මහාමයා කුමාරයා හැරදා ගියා තුන් ලෝ උතුම් බුදු පදවි පතා කුමාරයා හැරදා ගියා කම්පා නොවන් මහාමයා ... මහාමයා ... මහාමයා ... කම්පා නොවන් මහාමයා ... මහාමයා ... මහාමයා ... කම්පා නොවන් මහාමයා ... (වාදනය) රුදු සසර ගිනි බුදු රැසට පෙනී ගිනි නිවන මෙනි වැසි වසිනු මෙනි රුදු සසර ගිනි බුදු රැසට පෙනී ගිනි නිවන මෙනි වැසි වසිනු මෙනි අඩුවක් උනාදෝ ජීවිතේ ඉසුරින් පිරී මේ මාලිගේ ගැටුමක් ඇතැයි සිතුනා සිතේ හැරදා ගියේ ඇයි මාලිගේ සදහම් අමා වැහි හෙලනා රගේ නොසැලී බලන් මහාමයා සසරින් මිදී පුතු වඩිනා රඟේ නොසැලී බලන් මහාමයා මහාමයා ... මහාමයා ... කම්පා නොවන් මහාමයා ... මහාමයා ... මහාමයා ... කම්පා නොවන් මහාමයා ...

කොහොඹ කණුවේ රැහැයියො ඉන්නවා උන් රෑ මගෙ තනිකම මකනවා නුඹ තාමත් දොරකඩ ඉන්නවා දැනෙනවා රෑ හීනෙන් ඇවිදින් ඉන්නවා උඹ කකුලෙන් අදිනවා දැනෙනවා මම දන්නේ නැතිවම කඳුලක් වැටෙනවා ඒත් අසලින් ඇවිදින් ඉන්නවා මට ඒ බව ඉඳහිට දැනෙනවා නුඹ තාමත් ගෙපිලේ ඉන්නව හැඟෙනවා රෑට හීනෙන් ඇවිදින් ඉන්නවා නුඹ කොනිත්තුවා මට දැනුනා රැහැයියො නාඩන් හාමිනෙ තාමත් ඉන්නවා සුදු පාටින් නෑ සිල් රෙදි කහ පාටට හැරිලා සේපාලිකා මල් සංකාවෙන් තනිවම පිපිලා පිපුණු පැණිකොමඩු මල් එතැනම පරවී වැටිලා මගේ පොඩී එකී තුන් මාසෙන් පසු ගම යනවා ගේ මැද පාළුයි මතකය පෑරෙයි යන එන හැම තැන නුඹ මැවිල පෙනෙයි ඉරිඟු හේන මහා ඔත්පල වෙනවා මගෙ ඇතින්නියේ නුඹ මහ ඇල අරගෙන යනවා හතර පෝයට නුඹ සිල් ගන්නවා උරබන්දිය විස්තර අහනවා නුඹ තාමත් දොරකඩ ඉන්නවා දැනෙනවා වැඳපු දෙවිවරු නෑ අද වඩිනවා නුඹ මඟහැරලා උන් ඉන්නවා මම දන්නේ නැතිවම කඳුලක් වැටෙනවා හවස් යාමෙට නුඹෙ කවි ඇහෙනවා මම දෑස් වසාගෙන අහනවා නුඹ තාමත් ගෙපිලේ ඉන්නව හැඟෙනවා වැරදිකාරයෝ මුනිවත රකිනවා දඬුවම් නැති බව උන් දන්නවා නුඹ උදුරාගිය ඇල තවමත් ගලනවා රෑට හීනෙන් ඇවිදින් ඉන්නවා නුඹ කොනිත්තුවා මට දැනුනා රැහැයියො නාඩන් හාමිනෙ තාමත් ඉන්නවා (ඉමං භික්ඛං සපරික්ඛාරං ඉමස්මී...) (නසින්නස්ස භික්ඛු සංඝස්ස දේම)

(හීන මකා, හංගාලා මං ආවා) (මන් ඒ, හීන මකා මං ආවා) තැවෙනා ඒ සිත නොදැනී වගේ වැටෙනා කඳුළු නොදැනී වගේ දැවෙනා ඒ දුක නොදැනී වගේ මං ආවා ඒ සිත සඟවන් මෙසේ වැටෙනා කඳුළු සඟවන් මෙසේ දැවෙනා ඒ දුක සඟවන් මෙසේ මං ආවා හීන මකා, හංගාලා මං ආවා රවටාලා, මුමුනා-සඟවා මං ආවා (ආ, ආ-ආ) හීන මකා, හංගාලා මං ආවා ඒ, රවටාලා, මුමුනා-සඟවා මං ආවා Ravi Jay Westනාහිර මා ගැන හිතනා මගෙ උණුහුම හොයනා නිදි යහනට වෙලා මං එනකං නොනිදා මගෙ භාරියට හොරා ඇගෙ ලොවෙ තනි කරලා යටිහිත රවටලා උඩු හිත මං ආවා ඇත නිමකෙරුමට මුදුනට ගොඩගැසි බොරු රාජකාරි නුඹෙ ඇමතුම එද්දී ආවරන කලාපෙන් මං බැහැරව යාවී හැමදා කන රස ඇති වෙලා පිටින් කමි සඳ, මං පමාවේවි ගත මගෙ, ඇය මත, නුඹෙ හිතෙ, මං ගැන නොදනී, මං ද්රෝහී කාමය ඇවිලෙන්නෙ ආදරෙ මත හදින් හද එකවෙන තැන ඒ හිත තැන, තැන යනවනං ආලෙයි, කාමෙයි එක වෙන්නෙ කෙසේද? මට දෙකක්, ඒ දෙක තාවකාලික හිතක, තාවකාලික කුමරා, වෙන එක වෙනම රසකි උගුරට හොරා බොන බෙහෙතක දැනෙන සැප විඳින එක නුඹ නොදනී වගෙ ඉන්න සඳ, මතුවට එන දින යන්න වෙනකොට, මේ කයෙන් ගැලවිලා වෙන්න බෑ පසුතැවෙන්න බෑ, එදින බෑ හිතෙන්න මා හිතට, මං වින්දෙ මොනවද? ජීවිතෙ අවසානෙට නුඹ ඔතන, මං මෙතැන විඳිනවා ඈ එක්ක මත රාගය යටි හිත රවටලා මං ආවා උඩුහිත ඉල්ලන අන් සැපට තැවෙනා ඒ සිත නොදැනී වගේ වැටෙනා කඳුළු නොදැනී වගේ දැවෙනා ඒ දුක නොදැනී වගේ මං ආවා සඟවන් මෙසේ වැටෙනා කඳුළු සඟවන් මෙසේ දැවෙනා ඒ දුක සඟවන් මෙසේ (Ravi Jay) මං ආවා (Charitha, Harsha, Westනාහිර)) හීන මකා, හංගාලා මං ආවා රවටාලා, මුමුනා-සඟවා මං ආවා (ආ, ආ-ආ) හීන මකා, හංගාලා මං ආවා ඒ, රවටාලා, මුමුනා-සඟවා මං ආවා Westනාහිර මා ගැන හිතනා මගෙ උණුහුම හොයනා නිදි යහනට වෙලා මං එනකං නොනිදා මගෙ භාරියට හොරා ඇගෙ ලොවෙ තනි කරලා (Ravi Jay) යටිහිත රවටලා (Charitha) උඩු හිත මං ආවා (Harsha) ඇත නිමකෙරුමට මුදුනට ගොඩගැසි බොරු රාජකාරි නුඹෙ ඇමතුම එද්දී, ආවරන කලාපෙන්, මං බැහැරව යාවී හැමදා කන රස ඇති වෙලා, පිටින් කමි සඳ, මං පමාවේවි ගත මගෙ, ඇය මත, නුඹෙ හිතෙ, මං ගැන නොදනී, මං ද්රෝහී

පවට බරනුව දැකලා, පඬුපුලට සංකා නොමැත සක් දෙයියා, අහෝ, අද කව්රු අඳිනුද හාවා, රුදුරු දන බෝමා නොමැත සක් දෙයියා, අහෝ, අද ඉඳින් සඳෙහිම හාවා බොහෝ සතුන් ඇත, බෝසතුන් නැත පිරිහිලා ලොව, පිරිහීලා වන විහඟ ලොව රජ පදවි ලැබ ඉගිලෙනා බකමූණු රජා සක් දෙවිඳු නැත, සිත්තමට ගෙන අඳිනු බෑ අද සඳ සාවා දුනු දිය අදින රුදුරු නර කැළ වඩිනු එපා, අද වඩිනු එපා තහනමේම මල් ගෙන, ආවා හඳ වෙත සකි ඇන්ද හාවා හමුවෙන්න හඳ පෙන්නලා, කළා හාවා දුප්පත් මිනිසා පොලොවේ සක්විති, ඒකටයි දුක අවංක වෙලා පැන්නා ගිනි මගට, දන්නේ දැවෙනකොට වෙලානේ අපි හාවෝ මේ හුස්මේ බදු ගෙවන වැඳගෙන එන්නේ බෝසතුන් නෙමේ පෝසතුන් වෙන්න බොහෝ සත්තු, බෝසත් වෙස් ගෙන එදා සිට රත්කළ එක තමා කළේ පුටු ඔක්කොම සක්විතිවරු හම්බකරං මාරු අපි අසරණයි රටේ කාලෙන් කාලෙට කඬුපුලේ සක්විතිවරු පොර කතේ එදා වගේ අද ගින්නට පැන්නොත් ඉන්නේ මරු කටේ ඉන්න බෑ පොලොවේ, ඒකයි ආවේ මං හඳේ මලක් අරගෙන එහෙනං ඉමු හාවො පොලොව බලං තෙලි තුඩද බිම හෙළුවා, නුඹේ රුව ඇඳලා ගියා සක් දෙයියා, අහෝ, අද අඳින්නට ඒ වාගේ, කෙනෙක් නැත ලෝකේ ඉඳින් හැම කාලේ සඳේ මැද සිනා සී මේ වාගේ බොහෝ සතුන් ඇත, බෝසතුන් නැත පිරිහිලා ලොව, පිරිහීලා වන විහඟ ලොව රජ පදවි ලැබ ඉගිලෙනා බකමූණු රජා සක් දෙවිඳු නැත, සිත්තමට ගෙන අඳිනු බෑ අද සඳ සාවා දුනු දිය අදින රුදුරු නර කැළ වඩිනු එපා, අද වඩිනු එපා ඇත පෑනක් ඇත්ත ලියන්න බැරුව වැදි බණ වේදිකාවේ පන්සලේ නොව කටුමැටි ගේ දුක දෝංකාරය ඇහුන් නෑ කළු වීදුරු ඇතුලට දුප්පතාගේ වෙන්නේ කුස පස්සට සක්විති තුමාගෙ කුස ඇයි පෙරට තේරෙන දින රටේ ඔලුවලට අපි මියැදුනු තැන ගස් නැත පුත

නැවුම් කළේ පොඩි නැවුම් කළේ උඹ නැවුම් සුවඳ අඩු නෑ අලුත් ළිඳේ දියවරින් පුදන්නට කැමැත්ත දෙයි සැක නෑ පොලෙන් ගෙනා පොඩි නැවුම් කළේ උඹ නැවුම් සුවඳ අඩු නෑ අලුත් ළිඳේ දියවරින් පුදන්නට කැමැත්ත දෙයි සැක නෑ බිතක්කනට පිටදී නිය සැපුවයි සැරින් සැරේ ඇහැ විදුලිය කෙටුවයි බිතක්කනට පිටදී නිය සැපුවයි සැරින් සැරේ ඇහැ විදුලිය කෙටුවයි යමින් එමින් ඇඹරෙයි මගේ හිත බාන කඩාගෙන යයි යමින් එමින් ඇඹරෙයි මගේ හිත බාන කඩාගෙන යයි ඇබිත්තකට හිටපං තව නොදුවා කොනිත්තමින් ගියෙ ඇයි මට පිටුපා ඇබිත්තකට හිටපං තව නොදුවා කොනිත්තමින් ගියෙ ඇයි මට පිටුපා දාංගලේ බොහොමයි මගෙ නංගියේ මේං මේක අහපං දාංගලේ බොහොමයි මගෙ නංගියේ මේං මේක අහපං නැවුම් කළේ පොඩි නැවුම් කළේ උඹ නැවුම් සුවඳ අඩු නෑ අලුත් ළිඳේ දියවරින් පුදන්නට කැමැත්ත දෙයි සැක නෑ පොලෙන් ගෙනා පොඩි නැවුම් කළේ උඹ නැවුම් සුවඳ අඩු නෑ අලුත් ළිඳේ දියවරින් පුදන්නට කැමැත්ත දෙයි සැක නෑ