Kül İçinde Dün - Rota & Lalfizu

Dün Dünle gitti işte, gülüm Beni sana yazdığından beri Sorgusuzca sen'le meşgulüm Aşk Takıntı falan, bilmem ne Sen geldiğinden beri hep Mutluluk açmış şu yüzümde Güzel, güzel, güzel Öpüşün olacak Durup, durup, durup Yeniden yakacak Kim bilir kaç şeyi sende değiştirdim Yazdığım kalbimi sen'le birleştirdim Yanıma, yatağıma geldin, iyileştirdin Geçmedi, bitmedi, ben Aşamadım Tenini yaşamadım Aşamadım Tenini yaşamadım Dün Dünle gitti işte, gülüm Beni sana yazdığından beri Sorgusuzca sen'le meşgulüm Aşk Takıntı falan, bilmem ne Sen geldiğinden beri hep Mutluluk açmış şu yüzümde Kim bilir kaç şeyi sende değiştirdim Yazdığım kalbimi sen'le birleştirdim Yanıma, yatağıma geldin, iyileştirdin Geçmedi, bitmedi, ben Aşamadım Tenini yaşamadım Aşamadım Tenini yaşamadım

Sen değil miydin bana her gün vazgeçme diyen Her biri toplansa çalsa kulaklarında siren Diner, biter bir gün çileler Bir yer var her şeyi gören Diren Aklım bariz bir an Yaşım 14 Önümde bir gezegen var içi dolu çok göt Ring'de gibiydim, Tanrı bi' boksör Yumrukları nankör, ama tadı bonkör hep En yakın dostum bu Porçöz Çocuk işçiliğime yazıyordu son söz Hepsi der Diren Yok bilen, canın mı yanıyo' bebeğim Bi' de bana sor göt Sorunluydum hep pek, sorunum hep üretmek Bi' ton acı yaratıp, içerim iterim meslek Bi' kafa yapim var o yüzden kıramiyo' çekmеk Galaxy'deki bütün uyuşturucular ermek istеr Ruhumdan, duman alıp içip izler Tutamaz kafa bana kapalı bahisler Gerekirse taşı taş yeterki kap iş gel Bu beni ayırdı narsistti sistem Ken anlatarak geçiyodu bütün bi ömür Tüm ödülleri yanında götürebiliyo ölüm Meleklere dedim ki beni parçalarıma bölün Diyo'du; iki bira içelim beni eve götür Bombok, hislerim az vardı çok yol Damarda kan kaldı gözümse mosmor Planim şuydu, plan milan yok Elimde son koz Sen değil miydin bana her gün vazgeçme diyen Her biri toplansa çalsa kulaklarında siren Diner, biter bir gün çileler Bir yer var her şeyi gören Diren Kalbimde bariz bir acı 404 yaş Gördüğüm umut değil fotojenik flash bu Siyrilabilen birisi bana Lütfen sun artık diye yalvarıyorum el mecbur Yıllar geçti boka battım Kıçı kırık sandalla ne gemiler yaktım Ter ve kan içinde açlığı çektim Onlar bunun edebiyatını yaptı İnan değil umrumda bu problemi çözmek ki Ölüp ölüp dirilip ölüme bile sövmek Şu salakların tek derdi dudağımı gömmek Olurda yanaşırsa bir gün eksilir böbrek O zaman ağlar yine bir cana bağlı Günü gelir anlar o kimmiş hatalı Yarısını ve, yarana her şeyi alsın Belki sanada gelir inan insan mısın Şimdi bölük börçük karakter arıyorlar Her bi bölümünü ayrı yere koyuyorum her an Kedi kaçabilir içimde çünkü gelip bi' mal Bu sebeple tetikteyim bi' nedeni var Cehennemden kurtulamanın yolu şeytanen gitmek Kim isterse çıkmak, o şeytanı sikcek Dene bi bakalım kaderin neyi çizicek Tanrı tuhaftır, kırar incitmez Sen değil miydin bana her gün vazgeçme diyen Her biri toplansa çalsa kulaklarında siren Diner, biter bir gün çileler Bir yer var her şeyi gören Diren

Çöpten toplar yemek Kaderi buymuş demek, yok gelecek Duanı duymadı bir gün melek Çünkü karnın aç, bu yara ruhuma Senin karnın aç, benim ruhum aç İnsanlar beni anlayamaz, en azından büyük çoğunluğu Karnı aç olanlar için bu ruhun açlığı, bu hüznün soğukluğu Herkes bi' derdi olduğundan emin fakat daha yeni gördüm dün Çöpten topladığı çilekle mutlu olan bi' küskün çocukluğu İnsanlar beni anlayamaz, kabul etmiyorum ben yorgunluğu Onların sesi olmaktan vazgeçersem annem helal etmez borcu Doğruluğun bedeli fazla lakin başarabilirsem Koşturduğum yolların kutsallığı vicdanımı rahat ettirebilecek Kahroldum hep bi' başıma ölmekten Yetiştirdiğimin içinde bile dünyalık heveslerini alt edemeyen Bi' bitmeyen şu nankörlükten, hiç birimize lazım değilken hem de Yer ayır göklerden desem ne fayda? Bu kıt anlayışsızlık, beni ayırır götlerden Ter döktüm, yeterli değilse dökerim kan Hedefim yıkmak, aptala sağırım, yapaca'm devrim, görevim var Kimse benim adıma boş yere hiç bi' zaman yapmaya kalkışmasın plan Benim o aç çocuğa bi' sözüm var Çöpten toplar yemek Kaderi buymuş demek, yok gelecek Duanı duymadı bir gün melek Çünkü karnın aç, bu yara ruhuma Senin karnın aç, benim ruhum aç İnsanlar beni anlayamaz, benim içimde taşıdığım en büyük yara buyken O büyük çoğunluk umursamıyo' bunu, hiç rahat edemiyorum uyurken Sürekli rahatsızım ruhen, suçlu hissediyorum mutluyken Çünkü ilk eşyamı çöpten aldım pek gururlu bi' delikanlıyken Neyi dert ettiğimden emin olan tüm dedikoducuların düştüğü zevk Ne geçer bilmez gönlümden, inan her biri yediler ömrümden Ne kadar bıktım bahsedemem Dönmedikçe hiç körlüğünden, bölünmüşlüğünden Gerekti, yedim özgürlüğümden Ne devlet ne de Yaradan'da bu suç, suç sende bunu dinleyen puşt Onlar haksız yere milyonlara sahip, o çocuk bulmaz kuruş Nedenini bildiğine kefil, yanında olmadın sefilin Ben aptalları disslemedim, disslemem Benim küfrüm hepsinin temsil ettiği şeylerdir Kızdığım haksız servet bil, istediğim cennet değil Ama ateşleri bölüşmek erdemdir, insanlar bunu anlayamaz Herkese namerttir, onları affetmem Çöpten toplar yemek Kaderi buymuş demek, yok gelecek Duanı duymadı bir gün melek Çünkü karnın aç, bu yara ruhuma Senin karnın aç, benim ruhum aç