Haadu - Shehan Kaushalya & Kevin Smokio

සරාගියි දෙනෙත් බර වූ, නොහඳුනන මින්දද රූ උන්මාදිනී සල්ලාල රජුන් පවා, ඇගේ නෙතු හමුවුණු දා මුලාවිණි පිරුණු වදන් මතකින්, නැගෙයි ඒ දෙතොල් අතරින් නුරා ගිනි නොසන්සිඳෙනා පවසින් සිටියි මා දෙපා අසල දණින් කාමිණී සරාගියි දෙනෙත් බර වූ, නොහඳුනන මින්දද රූ උන්මාදිනී සල්ලාල රජුන් පවා, ඇගේ නෙතු හමුවුණු දා මුලාවිණි පිරුණු වදන් මතකින්, නැගෙයි ඒ දෙතොල් අතරින් නුරා ගිනි නොසන්සිඳෙනා පවසින් සිටියි මා දෙපා අසල දණින් කාමිණී හඳ නෑ, කළුවරයි රාත්රිය ඈ මගේ ළඟින් ඉඳන් නිවනවා මගෙ කාන්සිය ගෙවෙනවා විනාඩියෙන් විනාඩිය කතාවේ තව කොටසක් නිමා විය දෙවියෝ ඇති තරම් කල් අරන් අඹන්න ඇගේ රූපේ ඇඳුනොත් හිතේ එක් වරක් මැකෙන්නෑ පින්තූරේ කවදාවත් අහන්නෑ මගෙන් "ඇයි පමා වූයේ?" මං පමා කල තරමට ආසාව වැඩියි මූණේ ඈ මන්දෝදරී, මං රාවණා ඈ කාමිණී, මමයි වත්ස්යායණ වෙනසක් නෑ මධ්යම රාත්රී, මධ්යහන මේ හෝරාවයි සංවාස අධ්යාපන කාලගුණේ සීතලයි, අපි දෙන්නයි මීදුමයි එක පාර ඇවිත් ගිම්හානෙයි ශීත සෘතුවයි උෂ්ණත්වමාපකේ අංශක බිංදුවයි රතු වෙලා වගෙයි ඈ පුපුරන්න මිනිත්තුවයි තව මදියි ඇගේ කාමුක දෑස් අයදී ඈ ළඟදි රති මාර දූත් පරදියි ඈ කොඳුරයි මගේ කණට, උරහිසට බර වී "මා සනසන්න හැකි නුඹට ප.ම.ණී." සරාගියි දෙනෙත් බර වූ, නොහඳුනන මින්දද රූ උන්මාදිනී සල්ලාල රජුන් පවා, ඇගේ නෙතු හමුවුණු දා මුලාවිණි පිරුණු වදන් මතකින්, නැගෙයි ඒ දෙතොල් අතරින් නුරා ගිනි නොසන්සිඳෙනා පවසින් සිටියි මා දෙපා අසල දණින් කාමිණී සරාගියි දෙනෙත් බර වූ, නොහඳුනන මින්දද රූ උන්මාදිනී සල්ලාල රජුන් පවා, ඇගේ නෙතු හමුවුණු දා මුලාවිණි පිරුණු වදන් මතකින්, නැගෙයි ඒ දෙතොල් අතරින් නුරා ගිනි නොසන්සිඳෙනා පවසින් සිටියි මා දෙපා අසල දණින් කාමිණී ඈ හිස් අවකාශයක් වූ නිසල රැයකි දිව්යාංගනාවක් ඈ සුරලොවින් පැමිණි මා ලෝ අන්ධකාරේ, ඒ ආලෝකෙන් යයි නැතිවී මන් මත් කරයි ඈ මා තුරුලට දැවටී අවුලයි මා සිත ඇගෙ කොඳුරන මුවඟින් ආශා දහසක් වපුරයි ඇගේ සුවඳින් සම කරන්නද නුඹේ දෙනෙත් මම කුමකින්? එනු මැන තුරුලට, ඉන්න එපා දුරකින් පුරඟනී, ඈ මා ගාව දැවටී මා යහනේ වැතිරී, නිරුවතින් හැඩ වී මුමුණාවී මතකින්, "මමයි නුඹේ රැජිණී" "රජුනී, නුඹ කැමති දේ කළ මැනවී" තෙත් කරන්නම් මං නුඹ වැස්සක් වගේ මතු කරයි නුඹ නොදැකපු පැත්තක් මගේ රාගය ඇත ආලය නැතත් හදේ ආත්මයන් ගැටී නොතේරෙයි ඇත්තක්ද මේ සරාගියි දෙනෙත් බර වූ, නොහඳුනන මින්දද රූ උන්මාදිනී සල්ලාල රජුන් පවා, ඇගේ නෙතු හමුවුණු දා මුලාවිණි පිරුණු වදන් මතකින්, නැගෙයි ඒ දෙතොල් අතරින් නුරා ගිනි නොසන්සිඳෙනා පවසින් සිටියි මා දෙපා අසල දණින් කාමිණී සරාගියි දෙනෙත් බර වූ, නොහඳුනන මින්දද රූ උන්මාදිනී සල්ලාල රජුන් පවා, ඇගේ නෙතු හමුවුණු දා මුලාවිණි පිරුණු වදන් මතකින්, නැගෙයි ඒ දෙතොල් අතරින් නුරා ගිනි නොසන්සිඳෙනා පවසින් සිටියි මා දෙපා අසල දණින් කාමිණී හිස් අවකාශයෙන් මතුවෙන්න සැණින් ඇස්බැන්දුමක් වගේ මට හිතාගන්න බැරි ඒ කාමිණී මං ළඟ වැටී දණින් එළිවෙනකන් යාඥා කරලා රතු වෙලා ඇගේ දණිස්

එන්න යන්න යමු අපි හඳ පානේ වලාකුළු මැද පාවෙන්නයි ඕනේ පිණි පිණි වැටෙ සීතල යාමේ වෙමු දඟ යහනේ උණුහුම ඕනේ එන්න යන්න යමු අපි හඳ පානේ වලාකුළු මැද පාවෙන්නයි ඕනේ පිණි පිණි වැටෙ සීතල යාමේ වෙමු දඟ යහනේ උණුහුම ඕනේ එක පාරක් මදියි මටත්, ඕනෙමයි දෙපාරක් වත්. එක පාරෙන් නතර නොවී එන්න දෙවෙනි පාරත් යං. කරුණු කාරණාවන් නොකිව්වත් මං කාටවත්. මං කාටවත්ම කියලා නෑ! ඔය කාමේ දැන් මට ආගමක් වගේමයි. ඔව්මයි! "ස්වර්ගයට මග කියන පාලමක්" මං රැක්කා ඒ රන් ද්වාරය විශ්වාසෙන්, දුන්න දා පටන්. ආදරේ ගලයි, දිය ගලා යා මෙන් උල්පතක් කඩන්. "ශුද්ධ රත්තරන්" තාලෙකට * පද්දපන්. ඒ පයෝධර, බරක් ඇස් වලට. කොල්ලන්ට වගේමයි කෙල්ලන්ටත් අවුළයි මෝල්! Ayy! ඒ සද්දෙයි විනෝදෙයි වහලා ලෝකෙම ආදරෙන්, කෑදරෙන්, ලෝබෙන්. මං ආසයි ඔය මූන පිරෙද්දි මං ගැන කෝපෙන්. මං Kurt Cobain නම්, ඔයා cocaine. මානා ගෙන හී තල, දුනු. සංසාරේ පුරා එන්න ඇති හොයාගෙන උනුන්. අපේ කතාවත්, පුරාවෘත්තයකට දේවි තුඩු. Baby! වෘතයක් මෙන් රකින්නම් ඔයාව, මගේ හිසත් කරන් මුඩු. මගෙ ආදරෙ වගෙ මිනි මුතු ඔයා දැක්ක දවසෙම සීලෙ උනා කුඩු අත ගාලා කිව්ව හ්ම්ම් මේවා හොද බඩු බේබි උහ්හ්හ් මම දෙන්නැ කටු වෙන කෙල්ලො දුන්නත් ලෝක නඩු එන්න යන්න යමු අපි හඳ පානේ වලාකුළු මැද පාවෙන්නයි ඕනේ පිණි පිණි වැටෙ සීතල යාමේ වෙමු දඟ යහනේ උණුහුම ඕනේ එන්න යන්න යමු අපි හඳ පානේ වලාකුළු මැද පාවෙන්නයි ඕනේ පිණි පිණි වැටෙ සීතල යාමේ වෙමු දඟ යහනේ උණුහුම ඕනේ පිපාසෙන් පෙලෙන තොල්, යවන්නැහැ සෙල්ලමක් නොකර. ගෙන්දගම් පොලව පෑගිලා වෙන්නැති රතු පැහැ දෙපතුල් පතොක් මල් වගේ මොළොක්. ඒ මොණර ගෙල වන් වළලුකර බදන්, පා සලඹ වේවි තොදොල්. රිය සක වන් පුළුලුකුල බොහෝ විනෝදෙන් නළවන, දෙපළු වගෙයි දොදොල්. ooh! ooh! සුවඳ තවරන්, නුඹ හමන්න සුළඟ මත් කරන්. මං කරන්නම් භාවනාවක් නිරුවත්වාදී නුඹවත් ලං කරන්. පිටු ගණන් කලාම දිනපොතේ, නෑ මාසයක් වත් තාම. ඒ වුනත්! දන්නවා මෙන් හැගේවි, අවසන් ආත්ම වාර පහ ම. වර්තමාන කාල පාදපරිචාරිකාව! සුර ලෝකේ චාරිකා යං, අල්ලාගන්න හයියෙන් මාව. හරි ම පරිමාව! මට ම හරි ධාරිතාව! අධි සරාගී සංඛ්යාතයක්! දැන් අපේ නාලිකාව! හඳ පානේ... කො... එන්න යන්... හඳ පානේ... කො... එන්න යන්... එන්න යන්න යමු අපි හඳ පානේ වලාකුළු මැද පාවෙන්නයි ඕනේ පිණි පිණි වැටෙ සීතල යාමේ වෙමු දඟ යහනේ උණුහුම ඕනේ එන්න යන්න යමු අපි හඳ පානේ වලාකුළු මැද පාවෙන්නයි ඕනේ පිණි පිණි වැටෙ සීතල යාමේ වෙමු දඟ යහනේ උණුහුම ඕනේ