Eisai Oraia San Amartia - Dimitris Mitropanos

Tora pia de me peirazei an mou peis de m'agapas Kai st' alitheia de me noiazei pou tha vgeis kai pou tha pas Ftais gia ola kai efthines mi zitas Na se thelo opos prota mi zitas Mera me ti mera fevgo apo sena pio poli Mera me ti mera spaei tou erota mas to giali Sinithizo stin idea pos den kanoume mazi Mera me ti mera fevgo apo sena pio poli Pragmata pou m'enohlousan tora de ta sizito Ta filia pou me methousan s'alla heili ta zito Na giriso omos piso den mporo Opos prin na s' agapiso den mporo

Κάθεσαι στο μπαλκονάκι σαν λουλούδι αθάνατο μα εγώ σαν τ' αηδονάκι παίζω με το θάνατο. Δε με νοιάζει κι αν πεθάνω δε με νοιάζει κι αν χαθώ ένα μόνο με μαραίνει που μ' αφήνεις μοναχό. Σ' αγαπώ σαν αμαρτία σε μισώ σαν φυλακή. Κόψε με αν θες στα τρία στάλα αίμα δε θα βγει. Σ' αγαπώ σαν αμαρία σε μισώ σαν φυλακή Κόψε με αν θες στα τρία στάλα αίμα δε θα βγει. Τα βελούδινά σου χείλη δε ματώσανε ποτές είσαι η καύτρα στο καντήλι που το λάδι μου το καις. Στα μαλλιά σου κρέμασέ με χτυποκάρδι και βρισιά να μη βλέπω άλλα χείλη να σου πίνουν τη δροσιά. Σ' αγαπώ σαν αμαρία σε μισώ σαν φυλακή Κόψε με αν θες στα τρία στάλα αίμα δε θα βγει, Σ' αγαπώ σαν αμαρία Σε μισώ σαν φυλακή Κόψε με αν θες στα τρία στάλα αίμα δε θα βγει

Ήσουνα καλός στα λόγια Μα τα χαλαγες στη πράξη Ένας σκάρτος χαρακτήρας που δεν πρόκειται να αλλάξει Στων ματιών σου τη παγίδα άλλο δεν με χαραμίζω Απ' τον ψεύτη έρωτα σου κάτι πιο καλό αξίζω Ελεύθερη και ωραία Και από δω και μπρος Δεν δίνω τη καρδιά μου Παιχνίδι κανενός Ξεχνά με δεν υπάρχω Δεν έμαθες τα νέα Χωρίζουμε και είμαι Ελεύθερη και ωραια Ελεύθερη και ωραια Είχες μάθει τα κουμπιά μου Να με κάνεις ό,τι θέλεις Μα αυτό είναι το μόνο που μπορείς, θέλεις, και ξέρεις Είχες τόσες ευκαιρίες Μα τελείωσα μαζί σου Δεν αρκεί πια η μεγάλη η αυτοπεποίθηση σου Ελεύθερη και ωραία Και από δω και μπρος Δεν δίνω τη καρδιά μου Παιχνίδι κανενός Ξεχνά με δεν υπάρχω Δεν έμαθες τα νέα Χωρίζουμε και είμαι Ελεύθερη και ωραία Ελεύθερη και ωραία Σου 'δωσα μεγάλη σημασία Άλλη ευκαιρία δεν είχες τελείωσες Τώρα ειν' απόφαση δίκη μου Μόνο τη ζωή μου έτσι μου έμαθες Ελεύθερη και ωραία Και από δω και μπρος Δεν δίνω τη καρδιά μου Παιχνίδι κανενός Ξεχνά με δεν υπάρχω Δεν έμαθες τα νέα Χωρίζουμε και είμαι Ελεύθερη και ωραία Ελεύθερη και ωραία

Άλλα περίμενα, άλλα φαντάστηκα, όχι αυτό που ζω τον τελευταίο καιρό. Κοίτα που φτάσαμε κι οι δυο χαλάσαμε τ' όνειρο αυτό από εγωισμό. Στείλε ένα μήνυμα, σε περιμένω, ένα σημάδι πως θα 'ρθεις προσμένω. Πες μου ακόμα πως σε μας πιστεύεις, πες μου ακόμα ότι με λατρεύεις. Θα είν' αμαρτία να σβήσει αυτή η αγάπη, κι εσύ κάνε κάτι. Θα είν' αμαρτία, σου λέω. Μια λύση να βρούμε, καρδιά μου, μπορούμε. Σκέψου τι είχαμε και πόσα χάσαμε, ζήσαμε πολλά, θυμήσου μια φορά. Ζωές ενώσαμε, αυτά που νιώσαμε τόσο αληθινά, ποτέ δεν είναι αργά. Στείλε ένα μήνυμα, σε περιμένω, ένα σημάδι πως θα 'ρθεις προσμένω. Πες μου ακόμα πως σε μας πιστεύεις, πες μου ακόμα ότι με λατρεύεις. Θα είν' αμαρτία να σβήσει αυτή η αγάπη, κι εσύ κάνε κάτι. Θα είν' αμαρτία, σου λέω. Μια λύση να βρούμε, καρδιά μου, μπορούμε

Ένα ανισόρροπο φεγγάρι Μυαλό κορμί μου τα 'χει πάρει Τρελή αγάπη με διπλώνει Κι η νύχτα πάλι με κυκλώνει Ένα αστέρι καίγεται, πέφτει Κάνω ευχή στον ουρανό Να γίνω δρόμος, να βγω μπροστά σου Και όσο κρατάω να σου πω Μια σταγόνα αμαρτία να πιεις Για πάρτη μου απόψε Όσες καρδιές κι αν έχεις δώσε Κάνε έναν γρήγορο ελιγμό Μια σταγόνα αμαρτία να πιεις Για πάρτη μου απόψε Το μαγικό χαλί σου στρώσε Σε χίλιες νύχτες να αφεθώ κι ας εκτεθώ Και άσε με να εκτεθώ Ανατολή μου αναμμένη Κι εσύ στα κόκκινα ντυμένη Δεμένη είναι η καρδιά μου Τα θέλω όλα του δικά μου Ένα αστέρι καίγεται, πέφτει Κάνω ευχή στον ουρανό Να γίνω δρόμος, να βγω μπροστά σου Και όσο κρατάω να σου πω Μια σταγόνα αμαρτία να πιεις Για πάρτη μου απόψε Όσες καρδιές κι αν έχεις δώσε Κάνε έναν γρήγορο ελιγμό Μια σταγόνα αμαρτία να πιεις Για πάρτη μου απόψε Το μαγικό χαλί σου στρώσε Σε χίλιες νύχτες να αφεθώ κι ας εκτεθώ Και άσε με να εκτεθώ Να 'ρθείς Να 'ρθείς! Μια σταγόνα αμαρτία να πιεις Για πάρτη μου απόψε Όσες καρδιές κι αν έχεις δώσε Κάνε έναν γρήγορο ελιγμό Μια σταγόνα αμαρτία να πιεις Για πάρτη μου απόψε Το μαγικό χαλί σου στρώσε Σε χίλιες νύχτες να αφεθώ κι ας εκτεθώ Και άσε με να εκτεθώ

Χωρίς την αγάπη σου θα ήμουνα μόνος Η πίκρα θα μ' έπνιγε, το δάκρυ, ο πόνος Εσύ με οδήγησες στης γης την ελπίδα Του κόσμου το νόημα στα μάτια σου είδα Αλίμονο σ' αυτούς που δεν αγάπησαν Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο Αλίμονο σ' αυτούς που δε δακρύσανε, ζωή Την ομορφιά σου δε γνωρίσανε ζωή Την ομορφιά σου δε γνωρίσανε Μπορεί να γελάστηκα, μπορεί να πληγώθηκα Μα τ' άστρα στον ώμο μου ξενύχτης φορτώθηκα Κι αν είχε το ψέμα της ναυάγιο κάνει Τον κόσμο τον ένιωσα αγάπης λιμάνι Αλίμονο σ' αυτούς που δεν αγάπησαν Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο Αλίμονο σ' αυτούς που δε δακρύσανε, ζωή Την ομορφιά σου δε γνωρίσανε ζωή Την ομορφιά σου δε γνωρίσανε

Θα πάρω το αμάξι μου Στην τσέπη χαρτζιλίκι Κι απόψε τα μεσάνυχτα Θα 'ρθω Θεσσαλονίκη Θεσσαλονίκη είσαι μια Στον κόσμο δεν είν' άλλη Θεσσαλονίκη μου γλυκιά Πού να 'χει τέτοια ομορφιά Και τα δικά σου κάλλη Θεσσαλονίκη μάγισσα Τραβάς σαν το μαγνήτη Θεσσαλονίκη μάνα μου Γλυκιά Θεσσαλονίκη Θεσσαλονίκη είσαι μια Στον κόσμο δεν είν' άλλη Θεσσαλονίκη μου γλυκιά Πού να 'χει τέτοια ομορφιά Και τα δικά σου κάλλη Θεσσαλονίκη είσ' όμορφη Σ' όλες τις γειτονιές σου Με τα γλυκά κορίτσια σου Και τις παλιές γωνιές σου Θεσσαλονίκη είσαι μια Στον κόσμο δεν είν' άλλη Θεσσαλονίκη μου γλυκιά Πού να 'χει τέτοια ομορφιά Και τα δικά σου κάλλη

Σάββατο χαράματα μπρος στην Αχερουσία χόρεψα ζεϊμπέκικο πάνω στην φωτιά βήματα γενέθλια για την αθανασία κι όλες οι αγάπες μου μία ξενιτιά Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα κι έβαψα τα ρούχα μου μάνα μη με δεις την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα σαν χορεύεις μου 'λεγες, να 'σαι ο Διγενής Βλέμματα χαράξανε στις μαύρες τις οθόνες κι οι τυφλοί προφήτες προδίδουν τους χρησμούς έρωτας αρχάγγελος σαν τις παλιές εικόνες κι ο χορός του κόσμου ραγίζει τους αρμούς Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα κι έβαψα τα ρούχα μου μάνα μη με δεις την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα σαν χορεύεις μου 'λεγες, να 'σαι ο Διγενής Είναι τα τραγούδια μας ηφαίστεια που καίνε σώματα κι αγάλματα βγάζουνε φτερά τα αρχαία πάθη μας και τα φιλιά σου φταίνε κοίτα αναστήθηκα για δεύτερη φορά Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα κι έβαψα τα ρούχα μου μάνα μη με δεις την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα σαν χορεύεις μου 'λεγες, να 'σαι ο Διγενής

Επιστροφή, σου λέει, του ασώτου αφού του τάξανε πολλά στο γυρισμό του επιστροφή με συγκινήσεις μ' απελπισμένες αναμνήσεις και τωλητήριο επάνω στο 'εγώ' του Τι να του πεις του άσωστου και πως να επιστρέψει απ' όπου έφυγε πως γίνετσι ένα χάδι να γυρέψει Τι να του πεις του άσωστου και πως να επιστρέψει σε αγκαλιά που δεν μπορεί πιά να τον κάνει να ζηλέψει Επιστροφή, σου λέει, του ασώτου αφού δεν πόρεσε να φτάσει στ' όνειρό του επιστροφή μεσ' στις συγνώμες ακούγοντας τις ξένες γνώμες για το καλό της λογικής και το δικό του Τι να του πεις του άσωστου και πως να επιστρέψει απ' όπου έφυγε πως γίνετσι ένα χάδι να γυρέψει Τι να του πεις του άσωστου και πως να επιστρέψει σε αγκαλιά που δεν μπορεί πιά να τον κάνει να ζηλέψει