Den Me Agapas - Anna Vissi

Αφού δε με αγαπάς και μου φέρεσαι αλλιώτικα αφού στις ντισκοτέκ μου κουνιέσαι με νησιώτικα αφού με ένα σου κλικ με βυθίζεις στο παράπονο για πες μου γιατί εγώ σαν τον τρελό εννοώ Να πέφτω σαν δραχμή στη σχισμή που 'χεις στο στήθος σου να κλέβω τραγουδάκια μονάχα από τον κήπο σου να κάνω τον κομπέρ στα θεάματα της νύχτας σου κι εσύ να μη με κοιτάς να μη μιλάς του τρελού Με διαμάντια και ρουμπίνια τη μιζέρια και τη γκρίνια θα σου στολίσω και μ' ελληνικά ψηφία της καρδιάς σου την μαφία θα ξεκληρίσω Αφού με ξεπουλάς με κασέτες στην Ομόνοια αφού δεν ξεχωρίζεις τ' αγκάθι απ' την μπιγκόνια αφού και το φεγγάρι το βγάζεις σε λογάριθμους για πες μου γιατί εγώ σαν τον τρελό προσπαθώ Να φτιάξω ένα γοβάκι που να χωράει το πόδι σου μια πίστα να χορεύεις να χαίρεται ο Ηρώδης σου τεράστιους προβολείς να φωτίζουν τη σπατάλη σου κι εσύ να μη με κοιτάς να μη μιλάς του τρελού Με διαμάντια και ρουμπίνια τη μιζέρια και τη γκρίνια θα σου στολίσω και μ' ελληνικά ψηφία της καρδιάς σου την μαφία θα ξεκληρίσω Κι ας μη με αγαπάς κι ας μου φέρεσαι αλλιώτικα κι ας θες στις ντισκοτέκ να κουνιέσαι με νησιώτικα θα πέσω σαν δραχμή στη σχισμή που 'χεις στο στήθος σου

Με δακρυσμένα μάτια μου ζητάς συγγνώμη μετάνιωσες μου λες πως μ' αγαπάς ακόμη μα τώρα πια σε έμαθα καλά λυπάμαι τα πάντα από σένα ακόμη με πονάνε Να να να να να να το πήρα απόφαση να να να να μην ψάχνεις πρόφαση δε με ρίχνεις τώρα πια σ' αγαπάω μεν αλλά αν γυρίσω θα πεθάνω ακόμη μια φορά δε με ρίχνεις τώρα πια η δική σου αγκαλιά δεν κρατάει παραπάνω από μία βραδιά Με νάζια προσπαθείς και πάλι να με ρίξεις πως όλα θα αλλάξουν θέλεις να με πείσεις μα τώρα πια σε έμαθα καλά λυπάμαι τα πάντα από σένα ακόμη με πονάνε Να να να να να το πήρα απόφαση να να να να μην ψάχνεις πρόφαση δε με ρίχνεις τώρα πια σ' αγαπάω μεν αλλά αν γυρίσω θα πεθάνω ακόμη μια φορά δε με ρίχνεις τώρα πια η δική σου αγκαλιά δεν κρατάει παραπάνω από μία βραδιά

Τη νύχτα εγώ κι εσύ, ανηφόρα μου, κι από κάτω η Αθήνα με τα μάτια κλειστά, πάντοτε θα σε θυμάμαι, ανηφόρα μου, εσύ μονάχα ξέρεις όλα μου τα μυστικά, από παιδί. Κι όταν κάτι μου τύχει, όταν κάτι συμβεί, στην Κυψέλη, πάντα πίσω, κάτι με πηγαίνει, στην Κυψέλη, η ανηφόρα μου με περιμένει, στην Κυψέλη, πάντα πίσω, κάτι με πηγαίνει στην Κυψέλη, η ανηφόρα μου με περιμένει. Τώρα ζούμε χωριστά, ανηφόρα μου, απ' την Αθήνα σε κοιτάζω με τα μάτια κλειστά, ίσως να 'μαι ευτυχισμένη, ανηφόρα μου, εσένα όμως πάντα σ' έχω μέσα στην καρδιά, από παιδί. Κι όταν κάτι μου τύχει, όταν κάτι συμβεί, στην Κυψέλη, πάντα πίσω, κάτι με πηγαίνει, στην Κυψέλη, η ανηφόρα μου με περιμένει, στην Κυψέλη, πάντα πίσω, κάτι με πηγαίνει στην Κυψέλη, η ανηφόρα μου με περιμένει. Στην Κυψέλη, πάντα πίσω, κάτι με πηγαίνει, στην Κυψέλη, η ανηφόρα μου με περιμένει, στην Κυψέλη, πάντα πίσω, κάτι με πηγαίνει στην Κυψέλη, η ανηφόρα μου με περιμένει.