Bolero Of Fire

Λένε πως είσαι πιο όμορφη απ' ό,τι ήσουν πως είσαι ότι θα 'θελαν όλοι να ζήσουν πως βρήκες το νόημα που 'χασα εγώ Λένε πως τα μαλλιά σου αλλάξανε χρώμα το σώμα σου άρωμα και λένε ακόμα πως έφυγε και το παλιό σου κενό Τι είναι αυτό που δεν μπορούσα όταν ήσουνα δίπλα μου να σου χαρίσω το άγριο ξημέρωμα να σταματήσω το χρόνο τον ψεύτη ή τον κανονικό Όταν ήσουνα δίπλα μου να ξεκινήσω το άγριο ξημέρωμα να σταματήσω το χρόνο τον ψεύτη ή τον κανονικό Λένε πως είσαι κάπου που όλοι χορεύουν που φωτογραφίζουν και δημοσιεύουν που δεν έχουν χτες και δεν έχουν καιρό Ανεβαίνεις στα κτίρια σαν τους αγγέλους και ψάλλεις χαρούμενη τους τίτλους του τέλους αυτού που δεν έχω προλάβει να δω Τι είναι αυτό που δεν μπορούσα όταν ήσουνα δίπλα μου να σου χαρίσω το άγριο ξημέρωμα να σταματήσω το χρόνο τον ψεύτη ή τον κανονικό Όταν ήσουνα δίπλα μου να ξεκινήσω το άγριο ξημέρωμα να σταματήσω το χρόνο τον ψεύτη ή τον κανονικό Λένε πως οι γυναίκες προδίδουν τους άνδρες για λίγη ανασφάλεια έτσι λένε οι Κασσάνδρες μακάρι να ήτανε τόσο απλό Κάποιες μέρες η αγάπη απλά στρίβει το δρόμο κοιτάει λίγο πίσω σηκώνει τον ώμο και χάνεται ενώ εσύ ρωτάς το κενό Τι είναι αυτό που δεν κοιτούσα όταν ήσουνα δίπλα μου και λίγο ζούσα και νόμιζα πως δε θα ξαναγυρνούσα στο χρόνο τον ψεύτη ή τον κανονικό Όταν ήσουνα δίπλα μου και σ' αγαπούσα και νόμιζα πως δε θα ξαναγυρνούσα στο χρόνο τον ψεύτη ή τον κανονικό

La scenografia Dei tuoi appartamenti Buia sacrestia della teatralità... La diplomazia lavabiancheria Dei miei chiarimenti Solita amnesia della tranquillità... La didascalia Dei tuoi atteggiamenti Sacra liturgia della formalità... L'autobiografia enciclopedia Dei miei mutamenti tormenti Meteorologia della scontrosità E della codardia... E ci baciamo là Sopra il boccascena Dell'ultima cena di chi tradirà... E un'altra volta in più già Ci si uccide la passione Dentro un'auto nel burrone La spingiamo giù ma... Siamo sempre qua Storie in bianco e nero Dove abbiamo solo Un ruolo fisso da comparsa Nelle file di un Bolero E tutto il resto è farsa... Noi venimmo qua Facce da straniero Dentro questa scena oscena Per non farne a meno Altro giro di Bolero Ed un altro sorso di veleno... La radiografia Dei miei giuramenti Vaga profezia della meschinità... La coreografia scelta simmetria Dei tuoi turbamenti Nuda rapsodia della sinuosità... La tappezzeria Dei miei pentimenti Fiacca parodia della maturità... La cineseria microchirurgia Dei tuoi sentimenti lamenti Pura maestria della fragilità E della tirannia... E se il mio cuore sta Fermo alla frontiera Tu ti mostri fiera della vanità... Ci sono anch'io là Tra i tuoi ninnoli d'avorio A suonare il repertorio Di un eterno addio ma... Siamo sempre qua Chiusi in un mistero Che l'amor sia tutto È tutto ciò che noi sappiamo Dell'amore che è il Bolero In cui ci muoviamo... Noi saremo qua Tra il falso e il vero Il bene e il male Quando voleremo Digitando uno e zero In una realtà virtuale O contando il tempo di un Bolero Bolero, Bolero, Bolero Bolero, Bolero, Bolero Bolero...

Za rok zobaczę znów mój stolik w coctail barze Na szklanki pustym dnie obejrzę stary film A tulił nas jak port, jak fort lirycznych band Elegant, birbant, lord, sopocki Hotel Grand. Adieu Zatoko Snów, good bye Riwiero Marzeń Za rok zobaczę znów mój stolik w coctail barze Na szklanki pustym dnie obejrzę stary film O ludziach, co we mgle, o czasie, który był. Tu piękniał każdy gość i lasem pachniał gin I fajkę palił ktoś, Japończyk albo Fin Złocistych okien sto patrzyło z brzegu, gdy Na plażę wybiegł ktoś po zeszłoroczne łzy. Najbielsze z białych mew spadały do stóp mi Anioły prosto z chmur do balkonowych drzwi Kochanki były tam z żurnalu "Erotique" Do dziś niektóre znam, po innych został krzyk. Adieu Zatoko Snów, good bye Riwiero Marzeń Za rok zobaczę znów mój stolik w coctail barze Na szklanki pustym dnie obejrzę stary film O ludziach, co we mgle, o czasie, który był. Słonecznej piłki lot nad ranem cieszył nas Jak zabłąkany kot odchodził nocny czas O, nie daj trafić tu z mężczyzną marnym, złym Co już nie bawi nas, nie rani byle czym. Bolera gęsty miód i fiolet nocnych par Niech starczy nam za cud, gdy się dopali żar Nie dajmy nabrać się na życia podły kant Że można więcej mieć, mieć więcej niż ten Grand. Adieu Zatoko Snów, good bye Riwiero Marzeń Za rok zobaczę znów mój stolik w coctail barze Na szklanki pustym dnie obejrzę stary film A tulił nas jak port, jak fort lirycznych band Elegant, birbant, lord, sopocki Hotel Grand.