Artık demir almak günü gelmişse zamandan, Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan. Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol; Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol. Birçok giden memnun ki yerinden, Çok seneler geçti çok seneler geçti; dönen yok seferinden. Birçok giden memnun ki yerinden, Çok seneler geçti çok seneler geçti; dönen yok seferinden. Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu! Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu! Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler; Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler. Birçok giden memnun ki yerinden, Çok seneler geçti çok seneler geçti; dönen yok seferinden. Birçok giden memnun ki yerinden, Çok seneler geçti çok seneler geçti; dönen yok seferinden. Birçok giden memnun ki yerinden, Çok seneler geçti çok seneler geçti; dönen yok seferinden.

Diyelim ki Ağır ameliyatlık hastayız Yani beyaz masadan bir daha Kalkmamak ihtimali de var Duymamak mümkün değilse de Biraz erken gitmenin kederini Biz yine de güleceğiz anlatılan Bektaşi fıkrasına Hava yağmurlu mu diye bakacağız pencereden Yahut da yine sabırsızlıkla bekleyeceğiz En son ajans haberini Diyelim ki Dövüşülmeye değer bir şeyler için Diyelim ki, cephedeyiz daha orada İlk hücumda daha o gün yüzükoyun Kapaklanıp ölmek de mümkün Tuhaf bir hınçla bileceğiz bunu Fakat yine de çıldırasıya merak edeceğiz Belki yıllarca sürecek olan savaşın sonunu Diyelim ki Hapisteyiz, yaşımız da elliye yakın Daha da on sekiz sene olsun Açılmasına demir kapının Yine de dışarıyla beraber yaşayacağız İnsanları, hayvanları, kavgası ve rüzgarıyla Yani duvarın arkasındaki dışarıyla Yani nasıl ve nerede olursak, olalım Hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak Yani nasıl ve nerede olursak, olalım Hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak Yani nasıl ve nerede olursak, olalım Hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak Yani nasıl ve nerede olursak, olalım Hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak Dara dara-ri-ra ra dara rira ra