Ai Xiang Shui

Ти треба брат Ќе бидам батко Ти треба мајка Ќе бидам татко Ти треба сестра Ќе бидам батко Ти треба пријател Ќе бидам, ако Ти треба соборец Ќе бидам, ако Сакаш мироносец? Ќе бидам, ако! Сите ликови на светот Ќе те изнесам од пекол Само не заборавај Дека сум оддамна на веков

И би го сменил името иако не сакам Би си дал простор, просто, просто, три и два Три дни би седел ничкум, са-сакам, мо-можам Зошто не би дишел, не-нејќам, нејќам Еве ја идејата Тешко ми е сѐ уште да замислам кога очи затварам Зошто сум трн во око за наводниот успех? И сум трн во око на привидната љубов? И сум тврд ко орев за вистината себична и врелиот оков На зборовите излишни Метеори и комунике Склопувам бракови скроз интерстеларни Без метеори, без комунике Качувам врвови стрмни и опасни И како Халеева доаѓам на век третина Осветлува и сече небо, дише дури плива Сака да знае, биде, чувствува и да ја има Чув, чув сака да плива, сака чиста вода да е осеќа и плима Метеори и комунике Склопувам бракови скроз интерстеларни На метеори без комунике Те израдував, нема потреба Повторно во метеорите сакам да паднам да поверувам Без метеори, без комунике Качувам врвови, стрмни ми опасни Говорев, зборот е јак, нема да сум доле пак Говорев, зборот е јак, нема да сум таму Говорев, зборот е јак, никогаш, никогаш, никогаш Говорев, зборот е јак, никогаш, никогаш пак Никогаш, никогаш, никогаш, никогаш пак Ник-никогаш Метеори и комунике Склопувам бракови скроз интерстеларни На метеори без комунике Те израдував, нема потреба Сакам да паднам да поверувам Без комунике Качувам врвови, стрмни ми опасни

Сакам да отвориш уста, да тече злато Бирам да молчам, молчењето е злато Бираш да збориш зборови залудни залудно А светот е под тебе Секој твој крик, секој твој крик, bebe Секој твој крик, секој твој крик, bebe Секој твој крик, секој твој крик Секој твој крик, секој твој крик Гледаш, врти кругот на тишината ама гласно Пуштам да ја заокружи сопствената јасност На опасноста од патење во тишина, но гласно Кога светот станува место претешко за ум Одлетувам, лесен како хелиум Ова е звук на Аеродроми, џунгли, јахти Падни-стани Стамен бран за детето што вода дава Од вода станат, воден станав Лавина и водам лава Во светли кошули, флорални принтови По сѐ што споделив, ќе станам горделив Темни наочари, прецизни погледи Очи во очи со твоите стравови Секој твој крик, секој твој крик, bebe Секој твој крик, секој твој крик, bebe Секој твој крик, секој твој крик Секој твој крик, секој твој крик Секој твој крик, секој твој крик Секој твој крик, секој твој крик Секој твој крик, секој твој крик Секој твој крик, секој твој крик Сакам да отвориш уста, да тече злато Бирам да молчам Бираш да збориш зборови залудни, залудно А светот е под тебе Секој твој крик, секој твој крик, bebe Секој твој крик, секој твој крик, bebe Секој твој крик, секој твој крик Секој твој крик, секој твој крик Секој твој крик, секој твој крик, bebe Секој твој крик, секој твој крик, bebe Секој твој крик, секој твој крик Секој твој крик, секој твој крик

Денес сум донесен од инту-инту-иција Вечерва нема да се понесам-сам емоција И нико-нико-никогаш пак нема да Заборавам дека сум ветер, ветер меѓу дрва И не дај Боже да ветер дуне у нашем крају (Сѐ е позади нас, сѐ, сѐ е позадина) Pa da naš grad, prašina sa neba zatrpa (Сѐ е позади нас, сѐ, сѐ е позадина) Кому да кажам за тебе како да знаат, знаат Знам да те скријам, сакам и можам И кога изборот е око-око-околината Заборавам дека сум ветер, ветер меѓу дрва Се одбивам ко ехото во Козјак Секој мој избор е извор и обиколувам И не дај Боже да ветер дуне у нашем крају (Сѐ е позади нас, сѐ, сѐ е позадина) Pa da se u vazduhu vidi tko je i kakav (Сѐ е позади нас, сѐ, сѐ е позадина) Кому да кажам за тебе како да знам, знам Знам да те скријам, сакам и можам под кожа, можам Низ оган и вода поминав за да сум никој и вода Ко ветер во етер, сакам и можам, сакам и можам Сѐ е позади нас, сѐ, сѐ е позадина Сѐ е позади нас, сѐ, сѐ е позадина Не дај Боже да, не дај Боже да ветер дувне Сѐ, сѐ е позадина Pa da se u vazduhu vidi tko je I tko je, tko je, i tko je, tko je Кому да кажам за тебе како да знаат, знаат Ко ветер во етер сакам и можам, сакам и можам Сѐ е позади нас, сѐ, сѐ е позадина Сѐ е позади нас, сѐ, сѐ е позадина

Пронајдов архетип, судија и сонувач Јас најдов рима во два различни симбола Маска избира Ќе ти се извинам, ќе те измислам од почеток Гласен и нејасен, стамена самовило Видов работи Кои човек не сака, кои човек не смее Ти се јавувам од ум, од читалните во Солун Таму секој збор кој излева, носи вредност - не вистина Очи уморни Ви давам здив по здив, ви го давам овој архетип Ќе не штитеше од слепило, од импулс и од пре рано Ќе те заштитев од слепило, од импулс и од пре рано Ќе се штитевме од слепило, од импулс и од пре рано Да се штитиме од слепило, од импулс и од пре рано Замини, замини Замини, ќе најдеш дадаист Замини, не барај архетип Замини, ќе најдеш дадаист Замини, Веле збори Алиби за постоење место да бидеш и постоиш Постоиш и бидеш, бидеш и постоиш Потсети се изгори ја, извади, дади и помија Европско лично Мексико си пак, Македонија И како филм е, и во мочуриште, бистра водо Луѓе - романтична комедија И цели филм сме, се одселивме И ластовиците станаа латинските изреки

Сѐ што би можел да видам е бело Е жолто, е црно, е дело, о-дело Сребрено ко коска и златно ко Ака Зелено од аура и плаво по форма Ништо што можеш да љубиш е човек Е злато, е спокој, е успех, е форма Е всушност, телото, суштина, девојка Природа и вода и контакт и вина На нишан не сакаат, а камо да можат Мразат без љубов да се множат Сакаат да знаат се за мене И се добри мудрост си љубат самите Пливање ноќе со затворени очи Никако нема да дојде при рака Имаме имиџ и паблик дисплеј Со неон во срце и карти за лет Ние сме деца На странство и разделба Од тука до среќата Ние сме деца На странство и разделба Ме позна, ми рече дека сум се викал Иван Насмевките, зошто не беше ни блиску Се стрча и жарот, пред мене ме распосла Се трошевме брзо, тагата ни е тромава Но беше блиску до една висина Над градот отровен, дека виси вистина Висевме двајцата, вистина Висев после сам, повеќе од една недела Ладниот падобран полн болни безчуства Пушти друго светло, црвено, од гнев и страв Ние не сме биле сами, уште помалку сме двајца Ја свртев играта, таа некаде на средина Сега таа е таму, а јас онаму И двајцата сме убедени дека подобро е вака Можеби се нема себе, но затоа има друг Ја чувам ноќта од земјата, го чувам твојот грув Ние сме деца На странство и разделба Од тука до среќата Ние сме деца На странство и разделба Од тука до среќата Ние с-