Agapi Pou 'Gines Dikopo Maheri - Manos Hadjidakis

Αγάπη που 'γινες δίκοπο μαχαίρι Άλλοτε μου 'δινες μόνο τη χαρά Μα τώρα πνίγεις τη χαρά στο δάκρυ Δε βρίσκω άκρη, δε βρίσκω γιατρειά Μα τώρα πνίγεις τη χαρά στο δάκρυ Δε βρίσκω άκρη, δε βρίσκω γιατρειά Φωτιές ανάβουνε μες στα δυο του μάτια Τ' αστέρια πέφτουνε όταν με θωρεί Σβήστε τα φώτα, σβήστε το φεγγάρι Σαν θα με πάρει τον πόνο μου μη δει Σβήστε τα φώτα, σβήστε το φεγγάρι Σαν θα με πάρει τον πόνο μου μη δει

Δεν έχω τίποτα, εγώ που το όνειρο σου ζω Δεν έχω τίποτα και κάθε μέρα με μισώ Είμαι πιο μόνος όταν δεν είμαι μοναχός Είμαι ένας δρόμος που 'χει σημάδια δίχως φως Δεν έχω τίποτα, εγώ που ζω σε μια γιορτή Δεν έχω τίποτα και το γιορτάζω στην σιωπή Είναι η αγάπη για μένα τώρα φυλακή Δεν είναι η αγάπη όπως μου έμαθες εσύ Που 'ναι η αγάπη, η αγάπη που θα 'ρθει Η αγάπη που γιατρεύει και στήνει χορό Που 'ναι η αγάπη, η αγάπη που νικάει Και την πόρτα χτυπάει, μα δεν με βρίσκει εδώ Που 'ναι η αγάπη και που είμαι εγώ Και που είμαι εγώ Δεν έχω τίποτα, κι ας λέω όλα είναι καλά Είμαι ένα είδωλο σε ένα καθρέφτη θρύψαλα Χίλια κομμάτια μόνα τους δεν κολλάνε πια Μόνο η αγάπη λένε πως κάνει θαύματα Που 'ναι η αγάπη, η αγάπη που θα 'ρθει Η αγάπη που γιατρεύει και στήνει χορό Που 'ναι η αγάπη, η αγάπη που νικάει Και την πόρτα χτυπάει, μα δεν με βρίσκει εδώ Που 'ναι η αγάπη, η αγάπη που θα 'ρθει Η αγάπη που γιατρεύει και στήνει χορό Που 'ναι η αγάπη, η αγάπη που νικάει Και την πόρτα χτυπάει, μα δεν με βρίσκει εδώ Που 'ναι η αγάπη και που είμαι εγώ Και που είμαι εγώ, και που είμαι εγώ

Ένα σπίτι κάτω, ένα σπίτι πάνω, ένα σπίτι δίπλα και στη μέση εγώ. Όλο λέω τι κάνω, όλο λέω πού ήρθα, όλο λέω θα φύγω κι όλο μένω εδώ... Το 'χω αποφασίσει θα μετακομίσω μα μου λεν οι τοίχοι τι θα βρεις αλλού. Η ζωή του ανθρώπου δε γυρίζει πίσω εδώ πέρα ζούμε ό, τι ζει παντού. Πες μου η αγάπη πού μένει, σε ποιον όροφο μένει αν τα βράδια κοιμάται ή αν με περιμένει, σ' ένα παράθυρο είδα μια σκιά αναμμένη κι η καρδιά μου απ' τη σκάλα να σε βρει ανεβαίνει, ανεβαίνει. Απ' τον ένα τοίχο λένε ησυχία απ' τον άλλον τοίχο στήνουνε καβγά, που ένας θα καλέσω την αστυνομία, έχω ιδιοκτησία ο άλλος απαντά. Κι απ' τον τρίτο τοίχο η διπλανή κυρία έχει ανοίξει μάτι έχει στήσει αφτί κι είναι πιο δική της του άλλου η ιστορία τι έχει στο κρεβάτι, τι έχει στη ζωή. Πες μου η αγάπη πού μένει, σε ποιον όροφο μένει αν τα βράδια κοιμάται ή αν με περιμένει, σ' ένα παράθυρο είδα μια σκιά αναμμένη κι η καρδιά μου απ' τη σκάλα να σε βρει ανεβαίνει, ανεβαίνει.