Ye Moghehaei 2 (feat. Mahyar) - Shayea

بگو من چِمه چی میخوام یه دو قطبی که وله تو ترسا و فریکاش من چِمه این تاترِ سنگینی که تمش درامِ مال تو بلیطاش بیا تماشا کن خوشحالی الان این حالاتِ روحیو تو گذاشتی برام مِثه یه اسب زخمی که خورده زمین منتظر مرگه منتظرِ بشه خلاص میبینه چشت کجام اصن انگاری که گرفته دلش خدا ازم بگو من چمه دعا اصن تاثیر نداره بذا بکنه این قرصا لشم بگو من چمِه بگو من چمِه بگو من چمِه ببين خوردم من تا دسته بپا پَرت نشه چند حرف بت وقت ندادي بهم حتي يك لحظه بس كن تا چند تا ليوان نشكسته هر دفعه ميشه تكرار اشتباه پس چرا داري اصرار مگه كسي كرده تو رو اجبار مثه اينكه تو مريضي نه من انگار زخمه روي قلبم ته نداشت انقدر روي زخم نمك نپاش بدون مستم من الان اگه خنده ديدي رو لبام بگو من چمِه بگو من چمِه بگو من چمِه بی روح رو مبل تو شوک خیره به دیوار این دودِ پخش تو اتاقو جیقِ سیگار که میسوزه تا تش و گریه های یه جغد معمولا بیدار یه لحظه خوبم یه ساعت بدم لعنت به اون روزی که دست به این کثافت زدم رو دستِ چپم یه زخم کهنس که هیچکی نبود روبروم خودم زدم بگو من چمِه بگو من چمِه بگو من چمِه

چی داره میشه؟ بگیرم یقه کیو؟ تقصیر منه همه ش چی داره میشه؟ میبوسم لبِ تیغو تو خونه هوا خفه ست چی داره میشه؟ میرن اَ دورم همه، سخته تحملم چی داره میشه؟ تو چهره م پُرِ غمه، اَ روز تولدم قاچاقه نفس تو این شُشای اوراقم ساعتی یه بار جنون میاد سراغم دارم بدرقه میکنم جوونیمو بره واسه مم مهم نی کی کجاس و کجائم میزنم زیرِ گریه تویِ آیینه زیرِ دوش شدم یه جُغدِ مریضِ تک پَرِ تیره پوش با خودم دعوام میشه، میزنم خودمو عاشق خونم رو زمین و رنگِ جیغِ توش خط خطی نوارِ مغز، عصبی تمامه شب انگاری چِرنوبیله، سَمیه هوایِ شهر همه شیشه ها خورد، رو میزه غذایِ سرد اونی که زندگیم بود، دیگه شد کلافه رفت چی داره میشه؟ بگیرم یقه کیو؟ تقصیرِ منه همه ش چی داره میشه؟ میبوسم لبه تیغو، تو خونه هوا خفه ست چی داره میشه؟ میرن اَ دورم همه، سخته تحملم چی داره میشه؟ تو چهره م پُرِ غمه، اَ روزه تولدم آ، چی داره میشه؟ همه ش یه صدا تو سرم میگه: دیر داره میشه سیگارت میشه آتیش یه سیگارِ دیگه واسه تو اَز زمین به آسمون میباره، میره دیواره دیگه جلوم انگار رسیدم به تَهش من خورد میشه تا میرسه یه چی دَمِ دستم با زمین و زمونه یه سره تو جنگم انگار با شُغالا طرفم یه تنه تو جنگل همه تن و روحم زخمه هر روز تو برزخ، تو بلاتکلیفی همسایه ها کلافه ن اَز صدا درگیری انقدر تو آیینه داد زدم سَرِ خودم نفهمیدم چی شد اَ همه چی زده شدم اصلا انگاری خودمم میخوام بَدِ خودمو انگارم بدمم نمیاد بدم به تله دُمَمو یخ میزنم قبل اَز این که بشن باهام سرد دیگه باورم نمیشه هرچی قول بدم به خودمو همیشه ریختم تو خودم اگه پُرم الان نمیشه ساخت، بَس که شدم سَرِ خودم خراب چه نقشه هایی داشتم و همه شدن بر آب آرزوهای رو به روم همه شدن سراب چی داره میشه؟ جوابو کی میدونه؟ که چرا تو غُربتی انگار شبا که میری خونه؟ که چرا قفل میشم ساعت ها به نخای قالی؟ که چرا پُر میشه روزام با یه نوار خالی؟ چرا؟ چی داره میشه؟ بگیرم یقه کیو؟ تقصیرِ منه همه ش چی داره میشه؟ میبوسم لب تیغو، تو خونه هوا خفه ست چی داره میشه؟ میرن اَ دورم همه، سخته تحملم چی داره میشه؟ تو چهره م پُرِ غمه، اَ روزِ تولدم چی سَرِ این آدم اومده؟ چی داره میشه که یه اتوبانو تو اتاقش پیاده میره؟ تمِ همه روزاش سیاه سفیده هیچ جا نمیتونه زیاد بشینه میذاره میره فقط یه جوری طی بشه روزش بیرون مثِ زندونه خونه مثِ سلولش فرق میکنه آدم زندگی کنه یا فقط زنده بمونه رفتارام همه رو کلافه میکنه اَ خودم درمیرم، اما فرارِ بی خوده همه شبا رو مَستم، ولی خب به قولِ شاعر مَستیَم دردِ منو دوا نمیکنه حالم بهتره یه گوشه کنار تویِ تراس به زورِ سه کام ذوقِ خیلی چیزا رفته اَز توم با این که دنبالشون مونده چشام آخر هفته که میشه میگم: از سَرِ هفته دیگه لب نمیزنم دوباره دَمِ دکه، هه خیلی وقته از مرحله پَرته این آدم حسابِ همه روزا اَ دستش رفته شبیه فیلمِ درامم که هی داره تلخ تر میشه ادامه ش من موندم و یه سایه م که اونم فقط تو نور میمونه کنارم چی داره میشه؟ بگیرم یقه کیو؟ تقصیرِ منه همه ش چی داره میشه؟ میبوسم لب تیغو، تو خونه هوا خفه ست چی داره میشه؟ میرن اَ دورم همه، سخته تحملم چی داره میشه؟ تو چهره م پُرِ غمه، اَ روزِ تولدم

یادم میاد زیر نور ماه گفتم: کی بابا اوضاع میشه رو به راه؟ گفت: یه روز عروسی میشه تو کوچه ما فهمیدم تو شیکم گشنه نی روده راست دیدم معامله می زنن باهم مأمور و دزد گفتم: باید بشم یه آدم مغرور و تخس بابا حوصله نداره برام قصه بگه تو دَه ثانیه گرگه شنگولو خورد واسه همینه یهو می گیرم خوی گرگ یهو بلوزمو رنگ می کنم با خونِ تو جنگی تَرن اَ تو ماهی های توی حوض اینجا بچه در میاره می شاشه روی عُرف اصلی منم ولی تو شبیه ژانر خود من تو جنگم با خودم، پُره تانک دور مغز خدایی کمدیه بخوام باج به تو بدم پسرِ خوب من خودم یه پا آرسن لوپنم مفته امتحانش تو بام باش طرف خیاطی که می دوزت به آسفالت منم حضورم داره بیشتر از پانچام خطر بوده تو دستم بیشتر از راگنار تبر قسم به غمِ اشکِ روی گونه هام نمی ذارم آستینم بشه لونه مار یا رویا می سازم و می خوابم روی یات یا عینِ فیلما با یوزی میرم توی بانک من یه جنگ بلدیم که عاشقِ صلحه شما برّه این تو شهری که پُره گرگه تیم ما رو دور بُرده باخت میدی اینجا حتی اگه پُره کلتت بچه رو زدن خودِ جُرمه و اِلا نداریم ما با کسی خُرده بُرده شهر که خلوت میشه یه ریالی میگه دلار و یورو و پونده من یه جنگ بلدیم که عاشقِ صلحه شما برّه این تو شهری که پُره گرگه تیم ما رو دورِ بُرده باخت میدی اینجا حتی اگه پُره کلتت بچه رو زدن خودِ جُرمه و اِلا نداریم ما با کسی خُرده بُرده شهر که خلوت میشه قورباغه تیر هوایی می زنه با کُلتش تو جنگِ با خودم شدم جانباز زخمایی که زدم رو کمرمه کارماش یه رپر دپرسم که سال هاست درد و دلاشو میگه با قلمو رایماش با زبون و رپی که شبیه دوشکاست مراقبت می کنم از قلبم و دوختاش وقتی به گِل می نشستن دوستام زودتر از همه می رسیدم حتی اورژانس نمیشه بفهمی کی بده و کیه خوب؟ می فهمی تنهایی یه روز باشی گیر پول با اینکه دستِ دزداست تو جیب مون قله رو می بینم چون اومدم از شیب کوه لاشخورید همه تون شما ولی من اولدم لفظم میره تو دهنا عین لقمه ست اینا رفیق ما که نیستن عمراً فقط خایه شو ندارن باشن دشمن منم قول میدم به خودم که امسال یکی یکی دشمنامو می کنم هدشات بعد، به زودی لش می کنم تو پنت هاوس پای تمرین ترکای شب اجرام تو هم برّه ای یه روز می زنم به گَله ت عین گرگ می بَرم همه تونو اَ گردن گنده میشی تا بکنم تو کله ت من باهم نسلم می زنم رفت و برگشت من یه جنگ بلدیم که عاشقِ صلحه شما برّه این تو شهری که پُره گرگه تیم ما رو دورِ بُرده باخت میدی اینجا حتی اگه پُره کلتت بچه رو زدن خودِ جُرمه و اِلا نداریم ما با کسی خُرده بُرده شهر که خلوت میشه یه ریالی میگه دلار و یورو و پونده من یه جنگ بلدیم که عاشقِ صلحه شما برّه این تو شهری که پُره گرگه تیم ما رو دور بُرده باخت میدی اینجا حتی اگه پُره کلتت بچه رو زدن خودِ جُرمه و اِلا نداریم ما با کسی خُرده بُرده شهر که خلوت میشه قورباغه تیر هوایی می زنه با کُلتش نمی رسه به دیوار خونه نور آفتابو بیشتر از من دیده موش کور دوباره داره می کِشه این گوشه سوت مهم نیست بالاخره میاد روز خوب من فقط پس نمی زنم دستِ خدا رو نیستم حاجی من قلبای رنگِ ذغالو بازداشت میشم هر زمانی که کالبد شکافی می کنم قتلِ رویامو میگی گنگی بدون اینکه خنده ت بگیره برو بذار بالا بمونه این پرچم سفیده من پرونده ام قَد یه کرگدنیه باختِ توئون تو رو دادم بسمه دیگه به هر دری می زنی ما سُفره ت کنیم بوسیدنی نمی خوره تو به شعبه ات کُری رفیقتم دستمه مفت بَر شدی تو آپشن ترس داری روت و لکنت خوری من ارباب ندارم حکمو تخمم برید پاهام بُرید، بدنم با عُرضه ام دویید با بال باز می رسم به اوج هر طوری بشه حتی وقتی موهام بشه جو گندمی پسرِ خوب منی که به رپ اعتیاد دارم مفت نمی بازم تکیه مو به دیوار دادم برام عینِ روز روشنه یه روز یه حالِ گنده میدم به جیبام با رپ من یه جنگ بلدیم که عاشقِ صلحه شما برّه این تو شهری که پُره گرگه تیم ما رو دورِ بُرده باخت میدی اینجا حتی اگه پُره کلتت بچه رو زدن خودِ جُرمه و اِلا نداریم ما با کسی خُرده بُرده شهر که خلوت میشه یه ریالی میگه دلار و یورو و پونده من یه جنگ بلدیم که عاشقِ صلحه شما برّه این تو شهری که پُره گرگه تیم ما رو دور بُرده باخت میدی اینجا حتی اگه پُره کلتت بچه رو زدن خودِ جُرمه و اِلا نداریم ما با کسی خُرده بُرده شهر که خلوت میشه قورباغه تیر هوایی می زنه با کُلتش

خونه می هر وقت رفتم، بودی هر وقت اومدم، بودی می خوام درا رو ببندم دوتایی شیم تا آخرشو برات بگم دوسِت دارم اونقدر که لنگم باشم واسه تو پول هست کسخلتم عجیب سلامتیت، الکل صنعتی احترام به تو خیلی واجبه خیلی می خوامت خیلی راجع بهت فکرم درگیر میشه روز و شدی یه پا عزیز دل، بی معامله رفیق ترم از یه عالم باهات بالاخره آشتی کرد خدا یه بار هم با ما یه روزهایی برای ادامه چشمات، تنها راهن چشمامی، بزار کلاهم رو بزارم بالا تو بدترین منو دیدی ببخش اگه کمه چیزی یه وقتایی برام معنی همه میدی همه چیمی از رو جنازمه یه روز اگه میری دلت گرفت وقتی دیدی خرابم هی حرف می زنم عمل ندارم حیف نباشی، نداره چیزی برا من کیف رفیق سختیامی بخواه فراهم شه مستی دو نفره رو هستی؟ تو بغل من، بغلو هستی؟ چشمامون حرف می زنن دهنو بستیم فشار میدم لباتو با لبام تو مستی توی چشمات می بینم حال خوبمو با تو حالم بهتره باز امروزمو کنارت حس می کنم کامل بودنو دیگه مهم نیست این دنیا چون که با تو یه جای دورمو توی چشمات می بینم حال خوبمو با تو حالم بهتره باز امروزمو کنارت حس می کنم کامل بودنو دیگه مهم نیست این دنیا چون که با تو یه جای دورمو ته بالا، سلامتی معرفت یه حلقه ست باهام بنداز دست چپت نیستی، با خودش هم این بچه، لجه اصلا نیستی انگار تو این کله گچه همش انگار یه چیزی گم شده آدم دوست داره روت در رو قفل کنه کی مثل مرد می گرده شب و صبح دورت؟ کیه مثه من، کسخلت؟ از خودم عزیزتری برام بگو بگم انجام بدن، همین الان مرام تو رو تو رفیقام، کسی نداشت یادش بخیر روزا اول، سر قرار چقدر مثلا تیپ می زدم این کاره نبودم نمی شد هیچی سرم موندی پام اون موقع بهت گفتم یه روز میاد برات همه چیز می خرم بهترین رفیق منی پایه ثابتی شریک غمی بعید می دونم دیگه مثه تو، ببینه زمین از خوب خیلیا، خیلی بهتری من رو بدون دربست پهلوت توو جمع، سنگین رو تخت، گردن کبود پاتیل باشیم شبای پنجشنبه مون نوکرتم هستم، تموم توی چشمات می بینم حال خوبمو با تو حالم بهتره باز امروزمو کنارت حس می کنم کامل بودنو دیگه مهم نیست این دنیا چون که با تو یه جای دورمو توی چشمات می بینم حال خوبمو با تو حالم بهتره باز امروزمو کنارت حس می کنم کامل بودنو دیگه مهم نیست این دنیا چون که با تو یه جای دورمو یه وقتا که الکی قهقهه می زنی خیره میشی به چشمام وقتی کنارت لش کردم دوست دارم چشمامو ببندم تیتراژ بیاد بالا فیلم باحال تو اوج تموم میشه دیگه نه؟