Xronia Polla (Live) - Anna Vissi

Γλυκερια Δεν έχω πολλά Θα 'θελα να τα 'χα όλα Να' μου να παντού Να σου χάριζα τα 'στέρια Όλου του 'ρανού Μα για μένα ένα αστέρι Φαίνεται απ την γη Ένας είναι ο κόσμος Μόνο εσύ. Δεν έχω πολλά Όλα να στα χαρίσω Δεν έχω πολλά Να τα μοιραστώ Μόνο μια ζωή Παρ την όλη δική σου Μόνο μια χαρά Κι όλη σου την χρωστώ Μην πεις για αντάλλαγμα εγώ δεν σου ζητώ Και μια δεύτερη ζωή θα σου χρωστώ Θα θελα όλων των κοσμο Να χα αγκαλιά Να σε πήγαινα σε πόλις Και πιο μακριά Μα όποιον τόπο και να είδα Όποια διαδρομή Ένας είναι ο δρόμος Μόνο εσύ... Δεν έχω πολλά όλα να στα χαρίσω Δεν έχω πολλά να τα μοιραστώ Μόνο μια ζωή Παρ την όλη δική σου Μόνο μια χαρά Κι όλη σου την χρωστώ Μην πεις γι αντάλλαγμα εγώ δεν σου ζητώ. Και μια δεύτερη ζωή Θα σου χρωστώ. Θα θελα να τα χα όλα Να μου να παντού Να σου χάριζα τα στέρια Όλου του 'ρανού Μα για μένα ένα αστέρι Φαίνεται απ την γη Ένας είναι ο κόσμος Μόνο εσύ!!!

Θα 'θελα να τα 'χα όλα να 'μουνα παντού Να σου χάριζα τ' αστέρια όλου τ' ουρανού Μα για μένα ένα αστέρι φαίνεται απ' τη γη Ένας είναι ο κόσμος μόνο εσύ Δεν έχω πολλά, όλα να στα χαρίσω Δεν έχω πολλά, να τα μοιραστώ Μόνο μια ζωή, πάρ' την όλη δική σου Μόνο μια χαρά κι όλη σου τη χρωστώ Μη πεις γι' αντάλλαγμα εγώ δε σου ζητώ Και μία δεύτερη ζωή θα στη χρωστώ Θα 'θελα όλον τον κόσμο να 'χα αγκαλιά Να σε πήγαινα σε πόλεις και πιο μακριά Μα όποιον τόπο και να είδα, όποια διαδρομή Ένας είναι ο κόσμος μόνο εσύ Δεν έχω πολλά, όλα να στα χαρίσω Δεν έχω πολλά, να τα μοιραστώ Μόνο μια ζωή, πάρ' την όλη δική σου Μόνο μια χαρά κι όλη σου τη χρωστώ Μη πεις γι' αντάλλαγμα εγώ δε σου ζητώ Και μία δεύτερη ζωή θα στη χρωστώ

Σου ζήτησα λίγα λεπτά, μια τελευταία αγκαλιά και δύο λόγια τρυφερά... πριν φύγεις! Σου ζήτησα μες στη σιωπή, ένα μονάχα σου φιλί για μια στιγμή ζεστό κορμί, πριν φύγεις... πριν φύγεις! Μήπως σου ζήτησα... πολλά! Σε λάτρεψα σαν Παναγιά, να 'σουν στα στήθια μου καρδιά, και ας σταματούσε να χτυπά! Μήπως σου ζήτησα... πολλά! Σε λάτρεψα σαν Παναγιά, να 'σουν στα στήθια μου καρδιά, και ας σταματούσε να χτυπά! Σου ζήτησα λίγα λεπτά, ένα σου βλέμμα, μια ματιά. και ας δραπετεύσεις μακριά, ας φύγεις. Σου ζήτησα όρκους σιωπής, κρυφές σου σκέψεις να μου πεις κι ύστερα πάλι ας χαθείς... ας φύγεις, ας φύγεις... Μήπως σου ζήτησα... πολλά! Σε λάτρεψα σαν Παναγιά, να 'σουν στα στήθια μου καρδιά, και ας σταματούσε να χτυπά! Μήπως σου ζήτησα... πολλά! Σε λάτρεψα σαν Παναγιά, να 'σουν στα στήθια μου καρδιά, και ας σταματούσε να χτυπά! Μήπως σου ζήτησα... πολλά! Σε λάτρεψα σαν Παναγιά, να 'σουν στα στήθια μου καρδιά, και ας σταματούσε να χτυπά!

Έφτασε η ώρα να χωρίσουμε την αγάπη που 'χαμε να σβήσουμε εγώ κι εσύ Έφτασε η ώρα να γκρεμίσουμε όλα αυτά που χρόνια τώρα χτίζαμε εγώ κι εσύ. Έφτασε η ώρα να ξεχάσουμε μαζί που λέγαμε πως θα γεράσουμε μα πες μου ότι είναι ψέματα όλα πες μου ότι είναι ψέματα Εμείς, δεν μπορεί να χωρίσουμε εμείς μια ζωή θ' αγαπιόμαστε εμείς δεν μπορεί να τελειώσουμε έτσι κάπως, κάπου, κάποιο λάθος κάνουμε εμείς. Έφτασε η ώρα να χωρίσουμε, πίσω μας ότι είχαμε να αφήσουμε εγώ κι εσύ. Έφτασε η ώρα που φοβόμαστε, σαν 2 ξένοι πια θα συναντιόμαστε εγώ κι εσύ Έφτασε η ώρα μας να κλάψουμε, τέλος στο βιβλίο μας να γράψουμε. Μα πες μου ότι είναι ψέματα όλα, πες μου ότι είναι ψέματα.

Εντελώς τυχαία συναντηθήκαμε Μέσα στη νύχτα ξαφνικά Εντελώς τυχαία καρδιοχτυπήσαμε Μετά από χρόνια ξανά Και σε κοιτάζω, και με κοιτάζεις Και σ' αγκαλιάζω και μ' αγκαλιάζεις Η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη Λέξη από τα χείλη μας δεν βγαίνει Η σιωπή τα λέει απόψε όλα Τι να πεις και τι να πω Η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη Λέξη από τα χείλη μας δεν βγαίνει Η σιωπή τα λέει απόψε όλα Τι να πεις και τι να πω Αμηχανία, αμηχανία Να μ' αγαπάς, να σ' αγαπώ Εντελώς τυχαία ξανανταμώσαμε Στου φθινοπώρου τη βροχή Εντελώς τυχαία ξαναματώσαμε Κάποια παλιά μας πληγή Και σε κοιτάζω, και με κοιτάζεις Και σ' αγκαλιάζω και μ' αγκαλιάζεις Η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη Λέξη από τα χείλη μας δεν βγαίνει Η σιωπή τα λέει απόψε όλα Τι να πεις και τι να πω Η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη Λέξη από τα χείλη μας δεν βγαίνει Η σιωπή τα λέει απόψε όλα Τι να πεις και τι να πω Αμηχανία, αμηχανία Να μ' αγαπάς, να σ' αγαπώ Η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη Λέξη από τα χείλη μας δεν βγαίνει Η σιωπή τα λέει απόψε όλα Τι να πεις και τι να πω Αμηχανία, αμηχανία Να μ' αγαπάς, να σ' αγαπώ

Τη νύχτα εγώ κι εσύ, ανηφόρα μου, κι από κάτω η Αθήνα με τα μάτια κλειστά, πάντοτε θα σε θυμάμαι, ανηφόρα μου, εσύ μονάχα ξέρεις όλα μου τα μυστικά, από παιδί. Κι όταν κάτι μου τύχει, όταν κάτι συμβεί, στην Κυψέλη, πάντα πίσω, κάτι με πηγαίνει, στην Κυψέλη, η ανηφόρα μου με περιμένει, στην Κυψέλη, πάντα πίσω, κάτι με πηγαίνει στην Κυψέλη, η ανηφόρα μου με περιμένει. Τώρα ζούμε χωριστά, ανηφόρα μου, απ' την Αθήνα σε κοιτάζω με τα μάτια κλειστά, ίσως να 'μαι ευτυχισμένη, ανηφόρα μου, εσένα όμως πάντα σ' έχω μέσα στην καρδιά, από παιδί. Κι όταν κάτι μου τύχει, όταν κάτι συμβεί, στην Κυψέλη, πάντα πίσω, κάτι με πηγαίνει, στην Κυψέλη, η ανηφόρα μου με περιμένει, στην Κυψέλη, πάντα πίσω, κάτι με πηγαίνει στην Κυψέλη, η ανηφόρα μου με περιμένει. Στην Κυψέλη, πάντα πίσω, κάτι με πηγαίνει, στην Κυψέλη, η ανηφόρα μου με περιμένει, στην Κυψέλη, πάντα πίσω, κάτι με πηγαίνει στην Κυψέλη, η ανηφόρα μου με περιμένει.