Onze ogen konden kijken Sinds het licht ons land bescheen Maar na het breken van de dijken Ging men denken, naar ik meen Zolang golven overheersen Wars van droogte en van tij Zo kan ik niet overleven In gewone zekerheid Laat het water mij maar dreigen Laat het me grijpen naar de keel Alleen voor ons wij watermensen Wordt het water nooit teveel En als het water ons zal krijgen Heeft 't lang genoeg geduurd Dan worden wij die watermensen naar Een hoger plan gestuurd Tussen de zilvergrijze aderen Leef ik in mijn waterland Ik kan strijden, ik kan varen En zet de zeeën naar mijn hand Onbedwingbaar is de woede En het vloeibare geweld Je zal vechten, je zal bloeden Watermens, mijn held Laat het water mij maar dreigen Laat het me grijpen naar de keel Alleen voor ons wij watermensen, wordt het water nooit teveel En als het water ons zal krijgen Heeft 't lang genoeg geduurd Dan worden wij die watermensen naar een hoger plan gestuurd Mmmmm, mmmm, mmm Laat het water mij maar dreigen Laat het me grijpen naar de keel Want alleen voor ons wij watermensen Wordt het water nooit teveel En als het water ons zal krijgen Heeft 't lang genoeg geduurd Dan worden wij die watermensen naar een hoger plan gestuurd Mmmm

Saragossa, Saragossa Dat is de stad van mijn dromen Saragossa, Saragossa Waar nooit de winter zal komen Je zult je hart verliezen in Saragossa, voor 't vrije leven kiezen in Saragossa Ja alle wegen leiden naar Saragossa Misschien komen we nooit meer terug Oooh 'K ben steeds op zoek naar het groot avontuur Al voel ik me hier thuis Na zoveel jaren wil je wel een keer ver weg van huis Ooh Mijn hart blijft in Vlaanderen Mijn geest sloeg op hol De zilveren vogel wacht Het weer zat niet mee 'T was veel te koud aan zee Maar de zon lacht In... Saragossa, Saragossa Dat is de stad van mijn dromen Saragossa, Saragossa Waar nooit de winter zal komen Je zult je hart verliezen in, Saragossa Voor 't vrij leven kiezen in, Saragossa Ja alle wegen leiden naar, Saragossa Misschien komen we nooit meer terug, oooh Na kussen met tranen en sandra's rozen Zat ik op fluweel 'K ben vrijgezel voor zwart en blonde meisjes Zo alleen, oooh Ze noemen me playboy Na die odes aan meisjes of pappie nummer twee Vijftien jaar Jimmy is voor mij een feest Ga met me mee, naar Saragossa, Saragossa Dat is de stad van mijn dromen Saragossa, Saragossa Waar nooit de winter zal komen Je zult je hart verliezen in Saragossa Voor 't vrije leven kiezen in Saragossa Ja, alle wegen leiden naar Saragossa Misschien komen we nooit meer terug Oooh Saragossa, Saragossa Dat is de stad van mijn dromen Saragossa, Saragossa Waar nooit de winter zal komen Je zult je hart verliezen in Saragossa Voor 't vrije leven kiezen in Saragossa Ja, alle wegen leiden naar Saragossa Misschien komen we nooit meer terug Saragossa, Saragossa, Saragossa

Onze ogen konden kijken Sinds het licht ons land bescheen Maar na het breken van de dijken Ging men denken, naar ik meen Zolang golven overheersen Wars van droogte en van tij Zo kan ik niet overleven In gewone zekerheid Laat het water mij maar dreigen Laat het me grijpen naar de keel Alleen voor ons wij watermensen Wordt het water nooit teveel En als het water ons zal krijgen Heeft 't lang genoeg geduurd Dan worden wij die watermensen naar Een hoger plan gestuurd Tussen de zilvergrijze aderen Leef ik in mijn waterland Ik kan strijden, ik kan varen En zet de zeeën naar mijn hand Onbedwingbaar is de woede En het vloeibare geweld Je zal vechten, je zal bloeden Watermens, mijn held Laat het water mij maar dreigen Laat het me grijpen naar de keel Alleen voor ons wij watermensen, wordt het water nooit teveel En als het water ons zal krijgen Heeft 't lang genoeg geduurd Dan worden wij die watermensen naar een hoger plan gestuurd Mmmmm, mmmm, mmm Laat het water mij maar dreigen Laat het me grijpen naar de keel Want alleen voor ons wij watermensen Wordt het water nooit teveel En als het water ons zal krijgen Heeft 't lang genoeg geduurd Dan worden wij die watermensen naar een hoger plan gestuurd Mmmm

Het kwam nog stiller dan de zomerwind, de zomerwind Het viel harder dan de regen, m'n gewone leven in Zo oud als de wereld is, zo vraagt mijn hart waarom Waarom de geschiedenis herhaalt Twee zielen, die hetzelfde willen Waarom moet 't dan anders zijn Twee zielen, van de draken schreeuwen Ik hou van jou, jij hoort bij mij Twee zielen, en maar één gedachte Te mooi om waar te zijn Wij zullen op 't antwoord wachten Ik wacht op jou, jij wacht op mij We zijn verder dan we willen, in stille hoop Op een sein om te keren en we blijven verder lopen Wij twee alleen in een wereld die niet eens bestaat In een droom waarin wij alleen niet slapen Twee zielen, die hetzelfde willen Waarom moet 't dan anders zijn Twee zielen, van de draken schreeuwen Ik hou van jou, jij hoort bij mij Twee zielen, en maar één gedachte Te mooi om waar te zijn Wij zullen op 't antwoord wachten Ik wacht op jou, jij wacht op mij 'T Kwam stiller dan de zomerwind, de zomerwind 'T Viel harder dan de regen, m'n gewone leven in 'T Kwam stiller dan de zomerwind, de zomerwind 'T Viel harder dan de regen, m'n gewone leven in Twee zielen, die hetzelfde willen Waarom moet 't dan anders zijn Twee zielen, van de draken schreeuwen Ik hou van jou, jij hoort bij mij Twee zielen, en maar één gedachte Te mooi om waar te zijn Wij zullen op 't antwoord wachten Ik wacht op jou, jij wacht op mij Je wacht op mij, hey

We slapen in het park vanavond, 'T Is zomer en het blijft lang licht. Als de zon achter de nacht vandaan komt, Vindt die het eerste jouw gezicht. Jouw gezicht, fijn als de rozen, Sprekende ogen, stil. Een klein gedicht klinkt door de bomen, Woorden die ik horen wil. Wie de wegen altijd maar bewandelt, Precies zoals het wordt verwacht. En nooit wat impulsiever handelt, Ligt niet onder een boom vannacht. Lieveling, zie je de sterren? Laat je wensen vrij. Een vogel zingt, heel in de verte liedjes over jou en mij. Een met de bomen en met elkaar In het hoge gras, ze gelooft 't pas, Als ik in haar armen knijp. Begrijp je nou, Hoeveel ik van het leven hou? We slapen in het park vanavond, 'T Is zomer en het blijft lang licht. Als de zon achter de nacht vandaan komt, Vindt die het eerste jouw gezicht. Lieveling, zie je de sterren? Laat je wensen vrij. Een vogel zingt, heel in de verte liedjes over jou en mij. Een met de bomen en met elkaar In het hoge gras, ze gelooft het pas, Als ik in haar armen knijp. Begrijp je nou, hoeveel ik van het leven hou? Een met de bomen en met elkaar In het hoge gras, ze gelooft het pas, Als ik in haar armen knijp. Schat begrijp je nou, hoeveel ik van het leven hou?

Het zal nooit meer zo onzeker zijn als nu Nu ik me schaam wanneer ik lach Omdat het nacht werd overdag Zo zit ik machteloos te staren naar de muur Nu ik het nieuws niet eens verdraag Hier staat de wereld stil vandaag Het zal nooit meer zo onzeker zijn als nu Nu elke waarheid anders wordt Want alle wijsheid schiet te kort We moeten wachten op een afstand van elkaar Totdat de storm weer overwaait En de wereld verder draait Wat kan ik doen tegen het leed dat ik niet zie? Wat kan ik doen, ook al horen ze me niet? We kunnen luid applaudisseren Best wel lang maar veel te kort Voor hen die zorgen dat het morgen wordt Voor hen die wachten want er is tijd te kort Zal het ooit weer hetzelfde zijn als toen? Toen had je dromen maar vandaag Heeft iedereen dezelfde vraag Mag ik m'n vrienden weer begroeten met een zoen? Als zoiets klein gewoon weer mag Wordt alles beter op een dag Wat kan ik doen tegen het leed dat ik niet zie? Wat kan ik doen, ook al horen ze me niet? We kunnen luid applaudisseren Best wel lang maar veel te kort Voor hen die zorgen dat het morgen wordt Voor hen die wachten want er is tijd te kort Wat kan ik doen tegen het leed dat ik niet zie? Wat kan ik doen, ook al horen ze me niet? We kunnen luid applaudisseren Best wel lang maar veel te kort Voor hen die zorgen dat het morgen wordt Voor hen die wachten want er is tijd te kort Voor hen die wachten want er is tijd te kort