Wat Als De Storm Komt - Stef Bos & Fleur

Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje weer aan Hij brengt ons Sint-Nicolas Ik zie hem al staan Hoe huppelt zijn paardje Het dek op en neer Hoe waaien de wimpels al heen en al weer Zijn knecht staat te lachen en roept hem reeds toe Wie zoet is, krijgt lekkers Wie stout is, de roe! Oh lieve Sint-Nicolas Kom ook eens bij mij En rij dan niet stilletjes ons huisje voorbij

Wanneer de wereld Niet aan je zijde staat En je voelt of Je voor niets bestaat Alle dagen overleven moet om door te leven De kansen die je kreeg al tig keer hebt vergeven Ziet de wereld niet voor wat ie was, en hoe het is geweest Wil uit de cirkel stappen, want je leven wordt geleefd Moeilijk om te zien, hoe mooi de dingen kunnen zijn Als je binnen in jezelf opgesloten zit met pijn maar Weet dan de zon en de regen Altijd zijn geweest Je lach ergens diep vanbinnen In jou, die zit er nog steeds Vertrouw dat de wolken, ook weer meegaan in wind Dat jij ook, je plekje weer vindt En al is het niet vandaag of volgende week Vertrouw dat de wolken, ook weer meegaan in wind Dat jij ook, je plekje weer vindt Al voelt het, als een eeuwige strijd Niets is oneindig, het komt met de tijd Dus voor iedereen Die gedachten herkent, want waar kan je heen En je voelt de behoefte te praten ook niet Want dan voelt het nog zwaarder, je zit al zo diep Je vrienden vertellen hoe mooi dingen zijn Maar dat ben je vergeten, bij jou doet het pijn Dus wanneer het niet lukt Die dingen te zien Vertrouw dat de wolken, ook weer meegaan in wind Dat jij ook, je plekje weer vindt En al is het niet vandaag of volgende week Vertrouw dat de wolken, ook weer meegaan in wind Dat jij ook, je plekje weer vindt Al voelt het, als een eeuwige strijd Niets is oneindig, het komt met de tijd En het voelt gewoon zo alleen als je Steeds op zoek bent naar een lichtpuntje, maar gewoon nergens energie voor hebt En pas op het moment dat je het uitspreekt, en gaat praten Dan kom je erachter, dat je daar gewoon niet alleen in bent Je lach ergens diep vanbinnen In jou, die zit er nog steeds Vertrouw dat de wolken, ook weer meegaan in wind Dat jij ook, je plekje weer vindt En al is het niet vandaag of volgende week Vertrouw dat de wolken, ook weer meegaan in wind Dat jij ook, je plekje weer vindt Al voelt het, als een eeuwige strijd Niets is oneindig, het komt met de tijd Vertrouwen is het allermoeilijkste en tegelijkertijd ook het meest belangrijk Daarin zijn emoties eigenlijk een soort seizoenen die komen en gaan Vertrouwen op de zon, die je niet kan zien wanneer de lucht vol hangt met regen Weten dat hij er altijd gewoon nog is Ja, dat is hoe ik dat zie

Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje weer aan Hij brengt ons Sint Nicolaas, ik zie hem al staan Hoe huppelt zijn paardje het dek op en neer Hoe waaien de wimpels al heen en al weer En Piet staat te lachen, hij roept ons reeds toe Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is 'kiekeboe'! Oh lieve Sint Nicolaas kom ook eens bij mij En rijd da-an ni-et stilletjes ons huisje voorbij

Si les fleurs Qui bordent les chemins Se fanaient toutes demain Je garderais au cœur Celle qui S'allumait dans tes yeux Lorsque je t'aimais tant Au pays merveilleux De nos 16 printemps Petite fleur d'amour Tu fleuriras toujours Pour moi Quand la vie Par moments me trahit Tu restes mon bonheur Petite fleur Sur mes 20 ans Je m'arrête un moment Pour respirer Ce parfum que j'ai tant aimé Dans mon cœur Tu fleuriras toujours Au grand jardin d'amour Petite fleur

Fleur que l'on cueille au bord du chemin Insouciant de s'écorcher la main Fleur posée à la tombée du soir Sur le pas d'une porte, plein d'espoir Fleur effeuillée, fleur dis-moi si elle m'aime Fleur, ma question est toujours la même Fleur des instants retrouvés Qui ramènent un sourire d'un tendre passé Fleur, songe à la douceur D'aller là-bas où le poète invite au voyage Fleur, j'ai gardé au cœur Le souvenir d'un parfum et les traits d'un visage Fleurs, bouquet charmant pour la mariée Fleurs jetées au vent les yeux fermés Fleur trop maquillée, fleur des grands soirs En fourreau de soie, pétales noirs Fleurs qui vous mettent le monde en couleurs Pour cacher un peu de sa laideur Fleurs aux corolles d'or sous le soleil Pour un peintre fou qui s'émerveille Fleur, songe à la douceur D'aller là-bas où le poète invite au voyage Fleur, j'ai gardé au cœur Le souvenir d'un parfum et les traits d'un visage