Vradia - Show M, Yung T & Ripen

Αχ και να 'σουν απόψε κοντά μου Στ' όνειρο μου να βάλεις φωτιά Να σε κρύψω τρυφερά στην αγκαλιά μου Να μην φύγεις ξανά Να μπορούσα να σπάσω το χρόνο Και να σ' έχω για πάντα εδώ Να μεθάω με τα φιλία σου και να λιώνω Να σου λέω σ' αγαπώ Άλλη μια βραδιά μαζί σου Με τα χείλη σου τα μαγικά Τ' όνειρο μου να το ζήσω Κι ας πεθάνω μετά Αχ και να 'σουν εσύ το ποτό μου Κι απ' τα χείλη σου να ζαλιστώ Όπου θες να ταξιδέψεις στο μυαλό μου Κι έτσι να ξεχαστώ Να μπορούσα να σπάσω το χρόνο Να να 'σαι έχω για πάντα εδώ Να μεθάω με τα φιλιά σου και να λιώνω Να σου λέω σ' αγαπώ Άλλη μια βραδιά μαζί σου Με τα χείλη σου τα μαγικά Τ' όνειρο μου να το ζήσω Κι ας πεθάνω μετά Άλλη μια βραδιά μαζί σου Με τα χείλη σου τα μαγικά Τ' όνειρο μου να το ζήσω Κι ας πεθάνω μετά Άλλη μια βραδιά μαζί σου Με τα χείλη σου τα μαγικά Τ' όνειρο μου να το ζήσω Τρέλανε με ξανά

Βράδια αξημέρωτα γι' αυτόν τον έρωτα Νύχτες μελαγχολικές που δεν είσαι εδώ Χάνομαι στον έρωτα σου, χάνομαι απ' τα φιλιά σου Όταν με αγγίζεις νιώθω να παραμιλώ Σαν τρελός θα σ' αγαπάω και στ' αστέρια θα σε πάω Άκου της καρδιάς μου το ρυθμό Βράδια αξημέρωτα γι' αυτόν τον έρωτα Νύχτες μελαγχολικές που δεν είσαι εδώ Βράδια αξημέρωτα νιώθω τον έρωτα Να χτυπάει την πόρτα μου με ένα σ' αγαπώ Χόρεψε μαζί μου απόψε, έλα την καρδιά και κόψε Κράτα μου το χέρι και θα πάω όπου πας Όλη νύχτα αγκαλιά σου, να μεθάω απ' τα φιλιά σου Φτάνει μόνο να χαμογελάς Βράδια αξημέρωτα γι' αυτόν τον έρωτα Νύχτες μελαγχολικές που δεν είσαι εδώ Βράδια αξημέρωτα νιώθω τον έρωτα Να χτυπάει την πόρτα μου με ένα σ' αγαπώ Βράδια αξημέρωτα γι' αυτόν τον έρωτα Νύχτες μελαγχολικές που δεν είσαι εδώ Βράδια αξημέρωτα νιώθω τον έρωτα Να χτυπάει την πόρτα μου με ένα σ' αγαπώ Βράδια αξημέρωτα γι' αυτόν τον έρωτα Νύχτες μελαγχολικές που δεν είσαι εδώ Βράδια αξημέρωτα νιώθω τον έρωτα Να χτυπάει την πόρτα μου με ένα σ' αγαπώ

Καπνίζω και πνίγομαι Μιλάνε τα μάτια, δε θέλω να ανοίγομαι Δεν ξέρω ποιος άλλος θα έκανε Αυτά που 'χω κάνει για εσένα και θλίβομαι Μου κλείνουν οι σκέψεις τα μάτια Δεν βλέπω που πάω, δεν ξέρω που βρίσκομαι Η πόλη τα βράδια έχει μονοπάτια Διαλέγω μαζί σου να φύγω, ναι Καπνίζω και πνίγομαι Μιλάνε τα μάτια, δε θέλω να ανοίγομαι Δεν ξέρω ποιος άλλος θα έκανε Αυτά που 'χω κάνει για εσένα και θλίβομαι Μου κλείνουν οι σκέψεις τα μάτια Δεν βλέπω που πάω, δεν ξέρω που βρίσκομαι Η πόλη τα βράδια έχει μονοπάτια Ξεκίνα το αμάξι να φύγουμε Τα σημάδια στον λαιμό της τα 'κανα εγώ Δεν μου δείχνει τον καρπό της δεν θέλει να δω Τι συμβαίνει στο μυαλό της κρατάει κρυφό Κρύβομαι στο πατρικό της δεν θέλω να βγω Δεν με νοιάζει η καλοπέραση φίλε Μόνο να ακούς όσα σου λέω Όσο αναπνέω δίπλα μείνε Για ένα τσιγάρο μετά φύγε Πίνω για να μην είμαι εδώ Μισό πιχά μες στο ποτό Μισό λεπτό θέλω μωρό μου Τώρα για να ερωτευτώ Καπνίζω και πνίγομαι Μιλάνε τα μάτια, δε θέλω να ανοίγομαι Δεν ξέρω ποιος άλλος θα έκανε Αυτά που 'χω κάνει για εσένα και θλίβομαι Μου κλείνουν οι σκέψεις τα μάτια Δεν βλέπω που πάω, δεν ξέρω που βρίσκομαι Η πόλη τα βράδια έχει μονοπάτια Διαλέγω μαζί σου να φύγω, ναι Καπνίζω και πνίγομαι Μιλάνε τα μάτια, δε θέλω να ανοίγομαι Δεν ξέρω ποιος άλλος θα έκανε Αυτά που 'χω κάνει για εσένα και θλίβομαι Μου κλείνουν οι σκέψεις τα μάτια Δεν βλέπω που πάω, δεν ξέρω που βρίσκομαι Η πόλη τα βράδια έχει μονοπάτια Ξεκίνα το αμάξι να φύγουμε Μην μου μιλάτε για αγάπη αν ζούσα ξανά Δεν θα έμπαινα μες στη παγίδα Στην καταιγίδα τα φρένα δεν πιάνουνε Κόκκινα μάτια πάνω απ' την σελίδα Γράφω για 'μένα, για 'σένα Για 'κείνους τους φίλους και φίλες που είχα κοντά μου Μα είναι μαγκιά μου το στήθος μες στην περηφάνεια Δεν φύγανε από πουστιά μου Η Αθήνα τη νύχτα φοράει κορόνα Απόψε το βράδυ θα έρθω κοντά σου Κλείσε τα φώτα να δω την καρδιά σου Κοίτα τα μάτια το τέλος φαντάσου Μα 'μεινα μόνος ο χρόνος παγώνει Το πίνω το μαύρο το στρες με διπλώνει Τα 'κανα μάνα πουτάνα το ξέρω Απ' την αλάνα δεν βγήκαμε ακόμη Καπνίζω και πνίγομαι Μιλάνε τα μάτια, δε θέλω να ανοίγομαι Δεν ξέρω ποιος άλλος θα έκανε Αυτά που 'χω κάνει για εσένα και θλίβομαι Μου κλείνουν οι σκέψεις τα μάτια Δεν βλέπω που πάω, δεν ξέρω που βρίσκομαι Η πόλη τα βράδια έχει μονοπάτια Διαλέγω μαζί σου να φύγω, ναι Καπνίζω και πνίγομαι Μιλάνε τα μάτια, δε θέλω να ανοίγομαι Δεν ξέρω ποιος άλλος θα έκανε Αυτά που 'χω κάνει για εσένα και θλίβομαι Μου κλείνουν οι σκέψεις τα μάτια Δεν βλέπω που πάω, δεν ξέρω που βρίσκομαι Η πόλη τα βράδια έχει μονοπάτια Ξεκίνα το αμάξι να φύγουμε Μου κλείνουν οι σκέψεις τα μάτια Δεν βλέπω που πάω, δεν ξέρω που βρίσκομαι Η πόλη τα βράδια έχει μονοπάτια Ξεκίνα το αμάξι να φύγουμε

Στον εαυτό μου δε θ' απαντήσω Ποια μεθυσμένα χείλη πάω να φιλήσω Κι αυτή τη νύχτα που 'ναι μεγάλη Με ποιο κορμί χαμένο θα 'μαι πάλι Τον εαυτό μου θα συγχωρέσω Που όλα όσα δε γουστάρω θα μπορέσω Πάλι τα ίδια θα καταφέρω Ούτε στο σπίτι να γυρίσω δε θα ξέρω Μοναξιά θάλασσα έφυγες και άδειασα Τόσα βράδια σκοτωμένα, αποκλειστικά για σένα Δύσκολα ξημέρωσαν Ποιό ποτό πανάθεμά το να το πιω να πέσω κάτω; Σαν να με μαχαίρωσαν Τόσα βράδια σκοτωμένα είναι ζωντανά για μένα Μόνο εσύ τα ξέχασες Γέμιζες την αγκαλιά μου Τώρα στοίχειωσε η καρδιά μου Σ' έχασα και μ' έχασες Τον εαυτό μου θα συγχωρέσω Που με χαμόγελο απ' το γκρεμό θα πέσω Όλα τα λάθη για συντροφιά μου Και από σένα τίποτα μπροστά μου Μοναξιά θάλασσα έφυγες και άδειασα Τόσα βράδια σκοτωμένα αποκλειστικά για σένα Δύσκολα ξημέρωσαν Ποιό ποτό πανάθεμά το να το πιω να πέσω κάτω; Σαν να με μαχαίρωσαν Τόσα βράδια σκοτωμένα είναι ζωντανά για μένα Μόνο εσύ τα ξέχασες Γέμιζες την αγκαλιά μου τώρα στοίχειωσε η καρδιά μου Σ' έχασα και μ' έχασες Τόσα βράδια σκοτωμένα αποκλειστικά για σένα Δύσκολα ξημέρωσαν Ποιό ποτό πανάθεμά το να το πιω να πέσω κάτω; Σαν να με μαχαίρωσαν Τόσα βράδια σκοτωμένα είναι ζωντανά για μένα Μόνο εσύ τα ξέχασες Γέμιζες την αγκαλιά μου τώρα στοίχειωσε η καρδιά μου Σ' έχασα και μ' έχασες

Ακόμα κι αν φύγεις για τον γύρο του κόσμου θα 'σαι πάντα δικός μου θα 'μαστε πάντα μαζί Και δεν θα μου λείπεις γιατί θα 'ναι η ψυχή μου το τραγούδι της ερήμου που θα σ'ακολουθεί Τα ήσυχα βράδια η Αθήνα θ' ανάβει σαν μεγάλο καράβι που θα 'σαι μέσα και εσύ Και δεν θα σου λείπω γιατί θα 'ναι η ψυχή μου το τραγούδι της ερήμου που θα σ'ακολουθεί Τα ήσυχα βράδια θα περνάει φωτισμένο της ζωής μου το τρένο που θα 'σαι μέσα και εσύ Και δεν θα σου λείπω γιατί θα 'ναι η ψυχή μου το τραγούδι της ερήμου που θα σ'ακολουθεί