Thelo Na Fygo - Paola

Το μηδέν και το φεγγάρι στη καρδιά μου άφησες Πως πολύ μ' αγάπησες μην το ξαναπείς Κλείσε της ζωής τα φώτα να μην δω τα τραύματα Τα μεγάλα θαύματα κάπου θα τα βρεις Θέλω να προσέχεις Στους γκρεμούς που πας ότι θες να έχεις Κι ας μην μ' αγαπάς Θέλω να προσέχεις Όταν θα πετάς και αν με δεις και δεν αντέχεις Να μην μου μιλάς Γκρέμισέ μου την αγάπη φανερά κι αλύπητα Ματιά ακατοίκητα θέλεις να κοιτάς Βρες τ' αστέρι που σου πρέπει στ' ουρανού τα αμέτρητα Κάνε τα απαραίτητα για να με ξεχνάς Θέλω να προσέχεις Στους γκρεμούς που πας ότι θες να έχεις Κι ας μην μ' αγαπάς Θέλω να προσέχεις Όταν θα πετάς και αν με δεις και δεν αντέχεις Να μην μου μιλάς Θέλω να προσέχεις Στους γκρεμούς που πας ότι θες να έχεις Κι ας μην μ' αγαπάς Θέλω να προσέχεις Όταν θα πετάς και αν με δεις και δεν αντέχεις Να μην μου μιλάς

Δεν ξέρω τι να κάνω Δεν ξέρω τι να πώ Πώς να σου εξηγήσω Το λάθος μου αυτό Τηλέφωνα σε παίρνω Ψάχνω να σε βρω Μια ευκαιρία σου ζητώ Θέλω να σε δω Έστω μια φορά Έφταιξα αλλά Το 'χω μετανιώσει πικρά Θέλω να σε δώ Έστω ένα λεπτό Φτάνει για να πω Όσα δεν τολμούσα να πω Συγγνώμη να σου ζητήσω Να κλάψω, να προσπαθήσω Να μου 'χεις εμπιστοσύνη Όπως παλιά Συγγνώμη λέω και ματώνω Πεθαίνω πού σε πληγώνω Μονάχα εσένα αγαπάω αληθινά Μη λες πως αγαπούσες Μια ψεύτικη καρδιά Ό, τι κι αν έχω κάνει Το πλήρωσα ακριβά Τηλέφωνα σε παίρνω Μα δε μου μιλάς Κι όλα τελειώσανε για μας Θέλω να σε δω Έστω μια φορά Έφταιξα αλλά Το 'χω μετανιώσει πικρά Θέλω να σε δώ Έστω ένα λεπτό Φτάνει για να πω Όσα δεν τολμούσα να πω Συγγνώμη να σου ζητήσω Να κλάψω, να προσπαθήσω Να μου 'χεις εμπιστοσύνη Όπως παλιά Συγγνώμη λέω και ματώνω Πεθαίνω πού σε πληγώνω Μονάχα εσένα αγαπάω αληθινά Συγγνώμη να σου ζητήσω Να κλάψω, να προσπαθήσω Να μου 'χεις εμπιστοσύνη Όπως παλιά Συγγνώμη λέω και ματώνω Πεθαίνω πού σε πληγώνω Μονάχα εσένα αγαπάω αληθινά Θέλω να σε δω Έστω μια φορά Έφταιξα αλλά Το 'χω μετανιώσει πικρά Συγγνώμη λέω και ματώνω Πεθαίνω πού σε πληγώνω Μονάχα εσένα αγαπάω αληθινά Συγγνώμη λέω και ματώνω Πεθαίνω πού σε πληγώνω Μονάχα εσένα αγαπάω αληθινά

Έίμαι κορμί που άδειασε σα να'τάνε ποτήρι Ειμαι ψυχή που άγιασε για ένα σου χατήρι... Στην αγκαλιά σου κλείνεται Τ'όνειρό μου χάνω το μυαλό μου Στο μαγικό ταξίδι Παναγιά μου κράτα τη καρδιά μου Μα η ζωή μου γίνεται στα χέρια σου παιχνίδι... Πλήρωσα χρόνια ολόκληρα λίγες στιγμές Πέθανε μέσα μου τ'όνειρο χίλιες φορές... Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω Να μου καρφώσεις το μαχαίρι στη καρδιά Πόσες φορές τα μάτια μου θα κλείσω Ψέμα μου να σε συγχωρήσω... Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω Για να πληγώσεις την αγάπη μου βαθιά Τόσο σκληρή δεν είμαι θα λυγίσω Φύσα με, σαν κερί θα σβήσω... Είμαι κορμί που άδειασε δεν έμεινε σταγόνα Είμαι πρωί που βράδιασε χωρίς καμία εικόνα... Στην αγκαλιά σου κλείνεται Τ'όνειρό μου χάνω το μυαλό μου Στο μαγικό ταξίδι Παναγιά μου κράτα τη καρδιά μου Μα η ζωή μου γίνεται στα χέρια σου παιχνίδι... Πλήρωσα χρόνια ολόκληρα λίγες στιγμές Πέθανε μέσα μου τ'όνειρο χίλιες φορές... Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω Να μου καρφώσεις το μαχαίρι στη καρδιά Πόσες φορές τα μάτια μου θα κλείσω Ψέμα μου να σε συγχωρήσω... Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω Για να πληγώσεις την αγάπη μου βαθιά Τόσο σκληρή δεν είμαι θα λυγίσω Φύσα με, σαν κερί θα σβήσω... Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω Να μου καρφώσεις το μαχαίρι στη καρδιά Πόσες φορές τα μάτια μου θα κλείσω Ψέμα μου να σε συγχωρήσω... Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω Για να πληγώσεις την αγάπη μου βαθιά Τόσο σκληρή δεν είμαι θα λυγίσω Φύσα με, σαν κερί θα σβήσω...

Bρηκα το θεό μια νύχτα τύφλα στο ποτό Και με δάκρυα στα μάτια του'πα τό και το Του'πα ότι με σκοτώνει που δεν μ'αγαπάς Και πως τα αισθήματα μου τζάμπα τα σκορπάς Άναψε ο θεός τσιγάρο άναψα και εγώ Και πριν ξημερώσει λιώμα γίναμε και οι δυο Και όταν είπα θα πεθάνω μου πε προς θεού Την αγάπη που χεις χάσει θα την βρεις αλλού Αυτά μου είπε ο Θεός, αυτά και εγώ σου λέω γιατί το παίζεις μια ζωή τραβάτε με και ας κλαίω Αυτά μου είπε ο Θεός, μπροστά μας θα τα βρούμε, γιατί δεν κάνουμε μαζί και χώρια δε μπορούμε Βρηκα το Θεό μια νύχτα που'χε ζαλιστεί Και σε ένα καφάσι μπύρες είχε ξεχαστεί Του'πα πως χωρίς εσένα δεν μπορώ να ζω Και πως ότι και αν μου κάνεις σου το συγχωρώ Άναψε ο θεός τσιγάρο άναψα και εγώ Και πριν ξημερώσει λιώμα γίναμε και οι δυο Και όταν είπα θα πεθάνω μου' πε προς θεού Την αγάπη που' χεις χάσει θα την βρεις αλλού Αυτά μου είπε ο Θεός, αυτά και εγώ σου λέω γιατί το παίζεις μια ζωή τραβάτε με και ας κλαίω Αυτά μου είπε ο Θεός, μπροστά μας θα τα βρούμε, γιατί δεν κάνουμε μαζί και χώρια δε μπορούμε Αυτά μου είπε ο Θεός, αυτά και εγώ σου λέω γιατί το παίζεις μια ζωή τραβάτε με και ας κλαίω Αυτά μου είπε ο Θεός, μπροστά μας θα τα βρούμε, γιατί δεν κάνουμε μαζί και χώρια δε μπορούμε

Εχω μια ζωη που δεν μου ανηκει, εχω μια τιμη και μια καταδικη εχω μια ψυχη που δεν ειναι αθωα εχει ενοχη που την βγαζει σωα Ξερω το καλο και το κακο μου ολα παιζουν μεσα στο μυαλο μου εχω δικαστη τον εαυτο μου που με ξερει σιγουρα δεν ακουω τις φωνες του κοσμου αλλος ειναι ο κοσμος ο δικος μου ο καιρος μοναχα ειναι εχθρος μου που περναει γρηγορα Εχω μια ζωη που δεν εχω ζησει ειναι φυλακη ποιος θα την γρεμισει; εχω μια καρδια που για σενα κλαιει δεν αλλαζει πια και γ' αυτο σου φταει Ξερω το καλο και το κακο μου ολα παιζουν μεσα στο μυαλο μου εχω δικαστη τον εαυτο μου που με ξερει σιγουρα δεν ακουω τις φωνες του κοσμου αλλος ειναι ο κοσμος ο δικος μου ο καιρος μοναχα ειναι εχθρος μου που περναει γρηγορα Ξερω το καλο και το κακο μου ολα παιζουν μεσα στο μυαλο μου εχω δικαστη τον εαυτο μου που με ξερει σιγουρα δεν ακουω τις φωνες του κοσμου αλλος ειναι ο κοσμος ο δικος μου ο καιρος μοναχα ειναι εχθρος μου που περναει γρηγορα Ποτε δεν ημουνα καλα μην μου ζητας να γινω για να πεταω χαμηλα και τα φτερα να κλεινω Ξερω το καλο και το κακο μου ολα παιζουν μεσα στο μυαλο μου εχω δικαστη τον εαυτο μου που με ξερει σιγουρα δεν ακουω τις φωνες του κοσμου αλλος ειναι ο κοσμος ο δικος μου ο καιρος μοναχα ειναι εχθρος μου που περναει γρηγορα Εχω μια ζωη που δεν εχω ζησει ειναι φυλακη ποιος θα την γρεμισει;

Ανοίξανε απόψε οι ουρανοί Και κρύφτηκε απο φόβο το φεγγάρι Μα όσοι και να πέσουν κεραυνοί Να φύγω την απόφαση έχω πάρει Τσιγάρα πορτοφόλι και κλειδιά Και τον σακατεμένο εγωισμό μου Προχώρα είπα μέσα μου καρδιά Και χάθηκα μέσ το κατακλυσμό μου Δεν σε φοβάμαι ουρανέ Όσο ψηλά και αν είσαι Ούτε και σένανε ζωή Όσο κι αν με εκδικείσαι Αγριο μέσα μου θεριό Το δίκιο μου βρυχάται Βρεγμένος φίλε τη βροχή Ποτέ ποτέ ποτέ του δε φοβάται Ανοιίξανε απόψε οι ουρανοι Σκισμένη η ομπρελα μου και στάζει Του δρόμου άστεγος ξανά Τα μάτια τα βρεγμένα μου κοιτάζει Δεν σε φοβαμαι ουρανέ Όσο ψηλά και αν είσαι Ουτε και σένανε ζωή Όσο κι αν με εκδικείσαι Αγριο μέσα μου θεριό Το δίκιο μου βρυχάται Βρεγμένος φίλε τη βροχή Ποτέ ποτέ ποτέ του δε φοβάται Εχω αντεξει προσβολες με εχουν μισήσει Οι ιδιοι άνθρωποι που με έχουν αγαπήσει Αυτοι που εσπρωχναν να φυγουν μακρια μου Τωρα στριμωχνονται για να έρθουν πιο κοντα μου Δεν με τρομαζουν οι βροντές ούτε τα λόγια Ποτε δεν κόλωσα δεν το έβαλα στα πόδια Οι αστραπές οι κεραυνοί ούτε η οργη σου Τις αμαρτιες μου ξεπλενω απο τη βροχη σου Δεν σε φοβάμαι ουρανε Δεν σε φοβαμαι δεν διστάζω να το δείξω Όσο ψηλα και αν είσαι Μέστη βροχή σου απόψε θελω να σε πνίξω Ούτε και σενανε ζωή Να παλέψω με τα κύματα σαν πλοίο Οσο κι αν με εκδικεισαι Να απωθήσω της ψυχης το μεγαλειο Αγριο μεσα μου θεριό Δεν σε φοβαμαι οσο αγριος και αν είσαι Το δίκιο μου βρυχάται Αντεχω κι αλλο όσο σκληρά και αν με εκδικεισαι Βρεγμενος φιλε τη βροχή Δεν σε φοβηθηκα πότε μου μα ποτέ μου Ποτε ποτέ ποτέ του Δεν φοβάται Δεν σε φοβάμαι ουρανέ

το σημάδι στο λαιμό σου δεν το είχες φως μου χθες κι κακές οι γλώσσες λένε πως εμένα δεν με θες και κουβέντα στη κουβέντα ο καημός μεγάλωνε και μου φεραν ντοκουμεντα πως κοιμάσαι μ αλληνε και ποτήρι στο ποτήρι το μπουκάλι τελείωνε για της άλλης το χατίρι η ζωή μου έλιωνε τα γλυκά τα ματια φως μου χαμηλώνεις κι όλο κλαις κι ηρθαν και μου βαλαν λόγια και μ'αναψανε φωτιές και κουβέντα στη κουβέντα ο καημός μεγάλωνε και μου φεραν ντοκουμεντα πως κοιμάσαι με αλληνε και ποτήρι το ποτήρι το μπουκάλι τελείωνε για της άλλης το χατίρι η ζωη μου έλιωνε και κουβεντα στη κουβεντα ο καημος μεγαλωνε και μου φεραν ντοκουμεντα πως κοιμάσαι με αλληνε και κουβεντα στη κουβέντα ο καημος μεγαλωνε και μου φεραν ντοκουμεντα πως κοιμασαι με αλληνε και ποτηρι το ποτηρι το μπουκαλι τελείωνε για της άλλης το χατιρι η ζωη μου ελιωνε