Τώρα που φεύγεις θα προσπεράσεις μ' ένα αντίο λόγια καρδιάς ένα σου λέω μη με ξεχάσεις όσο κι αν πάψεις να μ' αγαπάς Να με θυμάσαι που και που και να 'σαι καλά, ξέρω πως είσαι πια αλλού δε θέλω πολλά. Να με θυμάσαι και θα δεις τροχός η ζωή έτσι όπως νιώθω τώρα εγώ θα νιώσεις κι εσύ. Τώρα που φεύγεις και θα μ' αφήσεις με αναμνήσεις μόνος να ζω απ' το μυαλό σου να μη με σβήσεις και να θυμάσαι πως σ' αγαπώ Όσο θα λείπεις από τη ζωή μου θα είσαι η σκέψη η μοναδική μου αυτό δε θα αλλάξει κι ας έχεις πετάξει για πάντα σε άλλη αγκαλιά

Όταν θα τελειώσει ξαφνικά το καλοκαίρι Όταν θα 'χω φύγει μακριά σε κάποιο αστέρι Τίποτα να μη φοβάσαι να με θυμάσαι, να με θυμάσαι Γιατί σ' αγαπούσα πιο πολύ κι απ' τη δική μου τη ζωή Όταν θα χαθούνε οι αγάπες κι οι φιλίες Όταν θα με βλέπεις στις παλιές φωτογραφίες Τις βραδιές που δεν κοιμάσαι να με θυμάσαι, να με θυμάσαι Γιατί σ' αγαπούσα πιο πολύ κι απ' τη δική μου τη ζωή Όταν θα κοιτάς την άδεια θέση στο τραπέζι Όταν θα ακούσεις το τραγούδι αυτό να παίζει Μη δακρύζεις μη λυπάσαι να με θυμάσαι, να με θυμάσαι Γιατί σ' αγαπούσα πιο πολύ κι απ' τη δική μου τη ζωή

Σε βλέπω μπροστά μου και δεν το πιστεύω Μες το μυαλό μου εικόνες ξυπνάς Τα μάτια σου όμως που ψέμα δεν λένε Με αποφεύγουν ενώ μου μιλάς Μα δεν θυμάσαι, μου λες ότι λυπάσαι Δεν θυμάσαι, δεν θυμάσαι Δεν θυμάσαι μου λες ότι λυπάσαι Δεν θυμάσαι, δεν θυμάσαι Ο χρόνος σημάδια σου έχει αφήσει Το λάθος μου βλέπω μετά από καιρό Να φύγω ζητούσα κι εσύ μ' αγαπούσες Το ξέρω μωρό μου πως φταίω γι' αυτό Μα δεν θυμάσαι, μου λες ότι λυπάσαι Δεν θυμάσαι, δεν θυμάσαι Δεν θυμάσαι, μου λες ότι λυπάσαι Δεν θυμάσαι, δεν θυμάσαι Μα δεν θυμάσαι, μου λες ότι λυπάσαι Δεν θυμάσαι, δεν θυμάσαι Δεν θυμάσαι, μου λες ότι λυπάσαι Δεν θυμάσαι, δεν θυμάσαι

Ό, τι έφτιαξε η ζωή κι ό, τι προσπαθεί ό, τι έφτασε ως εδώ κι ό, τι γεννηθεί ο λόγος που υπάρχω όλα είναι αγάπη Μέρες, μέρες κι άλλες μέρες κι από πάνω σκόνη έτσι γράφει ο χρόνος στο λευκό το χιόνι σε όλες τις στιγμές μας πρώτη η αγάπη Η αγάπη μόνο εκείνη του ανθρώπου η μνήμη Κι όταν πάω να ξεχάσω είσαι πάλι εκεί Κι όταν πάω να ξεπεράσω είσαι πάλι εκεί κι ό, τι φτάσω κι ό, τι χάσω είσαι πάλι εκεί η αγάπη Όλα περνούν όλα καινούργια θα 'ρθουν Όλα περνούν μόνο αυτή δεν περνά η αγάπη Όλα περνούν οι νύχτες μέρες γεννούν μα δεν περνά η μόνη αρρώστια – γιατρειά η αγάπη Κι όπως φεύγουν οι χειμώνες κι όπως προχωρά ο κόσμος στους αιώνες να πού προσκυνά στις πιο μεγάλες μάχες πρώτη η αγάπη η αγάπη μόνο εκείνη του ανθρώπου η μνήμη

Matia igra pou den klen apo hara Hili pikra pou olo len logia sklira Mia zoi sena plesio, mia fotografia Dio psixes sena soma, thee mou ti ironia Pou telioni etsi adoksa afti i istora Giati, giati, giati, giati Tremo to heri sou na fiso Tremo makria sou pos na ziso Tremo den thelo na ksana-ga-pi-so Tremo ti mera pou harazi Ke pio kormi tha m'agaliazi Pia alli agapi tha me komma-tia-zi Mia kar-dia pos na papsi na ktipa Mia zoi sena plesio, mia fotografia Dio psixes sena soma, thee mou ti ironia Pou telioni etsi adoksa afti i istora Giati, giati, giati, giati Tremo to heri sou na fiso Tremo makria sou pos na ziso Tremo den thelo na ksana-ga-pi-so Tremo ti mera pou harazi Ke pio kormi tha m'agaliazi Pia alli agapi tha me komma-tia-zi Tremo to heri sou na fiso Tremo makria sou pos na ziso Tremo den thelo na ksana-ga-pi-so Tremo ti mera pou harazi Ke pio kormi tha m'agaliazi Pia alli agapi tha me komma-tia-zi Tremo to heri sou na fiso...

Παρ' το όπως θες, δες το όπως θες δε με αγγίζεις πια ψέματα λες, ψεύτικα κλαις κι έσβησες τη φωτιά Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα όρκοι δανεικοί και χάδια ξένα κρίμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα έρωτας φτηνός σαν ένα κέρμα κρίμα, ήσουν ψέμα... Γύρνα και δες πόσες χαρές μου στέρησες εσύ το γκρίζο χθες, κι οι ενοχές δε φτιάχνουν μια ζωή Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα όρκοι δανεικοί και χάδια ξένα κρίμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα έρωτας φτηνός σαν ένα κέρμα κρίμα, ήσουν ψέμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα όρκοι δανεικοί και χάδια ξένα κρίμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα έρωτας φτηνός σαν ένα κέρμα κρίμα, ήσουν ψέμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα όρκοι δανεικοί και χάδια ξένα κρίμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα έρωτας φτηνός σαν ένα κέρμα Κριμα, ήσουν ψέμα...

Σαν από όνειρο μέσα στη νύχτα κακό να ξυπνάω τι να πετάξω απ'το χτες και για το αύριο τί να κρατάω Πώς να κοιτάξω μπροστά και ποτέ σ'ότι αφήσαμε πίσω και όλα αυτά που μαζί αγαπήσαμε εγώ να μισήσω Θα'πρεπε θα'πρεπε θα'πρεπε να'σουν εδώ που σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι αφού έμαθα όλα μαζί σου να τα μοιράζομαι να σε νοιάζομαι και να σ'έχω ανάσα μου γη κι ουρανό Θα'πρεπε θα'πρεπε θα'πρεπε να'σουν εδώ που σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι αφού έμαθα όλα μαζί σου να τα μοιράζομαι να σε νοιάζομαι και να σ'έχω ανάσα μου γη κι ουρανό Ποιός το περίμενε τέτοιο φιλί να'χει χάσει τη γεύση και στο δικό σου το στόμα να θέλει ξανά να επιστρέψει Να παρατήσω μια αγάπη στη μέση λοιπόν της ασφάλτου πώς να διαλέξω ζωή σε μια τέτοια στιγμή του θανάτου Θα'πρεπε θα'πρεπε θα'πρεπε να'σουν εδώ που σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι αφού έμαθα όλα μαζί σου να τα μοιράζομαι να σε νοιάζομαι και να σ'έχω ανάσα μου γη κι ουρανό Ναι Θα'πρεπε θα'πρεπε θα'πρεπε να'σουν εδώ που σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι αφού έμαθα όλα μαζί σου να τα μοιράζομαι να σε νοιάζομαι και να σ'έχω ανάσα μου γη κι ουρανό Σαν από όνειρο μέσα στη νύχτα κακό να ξυπνάω Θα'πρεπε θα'πρεπε θα'πρεπε να'σουν εδώ που σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι αφού έμαθα όλα μαζί σου να τα μοιράζομαι να σε νοιάζομαι και να σ'έχω ανάσα μου γη κι ουρανό