Takk - Stein Torleif Bjella

Går du rundt reiseklar? Venta du orakelsvar? Har du hivi partyteltet? Trur du at alt ska velte? Treng du hjølp i dei vaksne skodn? Karismatisk revolusjon. Kjem du alder upp og fram? Mangla du guttaktig sjarm? Bi du alder heimekjær, Engsteleg som heng rundt her? Drøyme du om nytt univers, Meir orden, mindre trash? Eg og træla på med mitt. Det er fleir her som har sitt, Som fekk plani lagt i grus, Som treng trøyst og melodisk sus. Er du redd det store drama? Finn du alder rette dama? Bi du alder følsom poet, Ein slik ingen forlet? Rik på vare minner, Høyt elsket av kvinner. Eg og træla på med mitt. Det er fleir her som har sitt, Som fekk plani lagt i grus, Som treng trøyst og melodisk sus. Som fekk plani lagt i grus, Som treng trøyst og melodisk sus.

På tide å feste augun På det som røre seg her Du ser den ville blomen Som står og stråla der Den prata te deg Du kan vel høyre det E veit at det virka E har sett flinke folk gå I kjellaren for dei gløymde Kor dei kom i frå Ikkje snu deg bort Blomeliv er kort Alt for mange Store ord No må e orientere Meg på jord Alt for mange Store ord No må e orientere Meg på jord Kem var det som sa Det her er ikkje nok Laga helvete på jord Og har misforstått Blomen er din venn Må du plukke den Alt for mange Store ord No må e orientere Meg på jord Alt for mange Store ord No må e orientere Meg på jord Alt for mange Store ord No må e orientere Meg på jord Alt for mange Store ord No må e orientere Meg på jord

Det va andredagsfesten, søte Jorunn forstod Du kan tenkji deg resten, e flutte heim te ho Me drog ut frå sentrum som nyforelska par E satsa alt på Jorunn og hennas forfalne gard Mamma va skeptisk, det her har e sett før Du tek stor risk, du gløyme deg sjøl Du øydelegg ryggen, den er endå ikkje fin Etter tre år i skuggen hjå Berit i Øydelien Det her er karriera mi Det er det einaste e kan Og vera fyrsteelskar ei tid Og seta gamle hus i stand No har e flutt lenger inn, der ligg det endå ein gard Med stolte Kristin Og ein pleietrengande far Kristin si ho elska meg, E er slik ho har drøymt E bytta tak so e dett ned, ryggdiagnosa er gløymt Det her er karriera mi Det er det einaste e kan Og vera fyrsteelskar ei tid Og seta gamle hus i stand Og du då? Går du alltid med trygge steg? Du då? Flyg alder hjarta ditt i veg? No er det e og Anna, Det va ho som fann meg Ho er fiks ferdig utdanna, Vil etablere seg Det her er karriera mi Det er det einaste e kan Og vera fyrsteelskar ei tid Og seta gamle hus i stand Det her er karriera mi Det er det einaste e kan Og vera fyrsteelskar ei tid Og seta gamle hus i stand Etableringsfasen kan vera lang

Folk trur ho flutte nord For ho elska stor natur E veit at ho drog Frå meg og her e bur No er ho prislønna poet Hennar dikt lev eige liv Folk skulle berre visst Det er våre liv ho skriv Det er ikkje te å tru Det er e som skull ha pris Som har nådelaust erfart Som har ein harddisk med bevis Ordrett gav ho ut Alt som me gjorde og sa Ho fær skryt tå biletbruk Den er ekstra bra E va kje god for ho Ho va kje god for meg Ho har det bedre no Det må e leva med På talkshow legg ho ut Om ei vanskeleg tid E sit her som troll Ho fær sympati E kunne ha fortalt Det ville folk nok likt Sjøl gav ho alt ut I Nordnorske Kjærleiksdikt

Enig i at det sikkert bles hardt på toppen Enig i at inneliv øydelegg kroppen Enig i at e berre ein liten brikke At der det e liv e det lykke Enig i at det e bra å ha bein på jorde Enig i alt du sa om mi komfortsone Enig i det du meinte om å væra nær Livet e like mykje der som her Enig i at situasjonen e stabil Enig i at det e forskjell på god og vond tvil Enig i at det e lov å bomme i blant Du kjenne det i bringa når noko e sant Enig i alt du sa om å dyrke et idol Enig i at når sommarn kjem ska e nord Enig i at det veks år for år Det du sa om kosmos e slikt e forstår Du tok berre feil ein gong Du ville ikkje ha meg når e kom M m m hm Du ville ikkje ha meg når e kom Enig i at det e sjø på stille fjord Enig i at handling e viktigare enn ord Enig i alt du sa om å væra redd E står støtt når det verste har skjedd Enig i at det koka i mitt vesle sinn Styrke og vilje e to ulike ting Enig i at det burde væra lett å sjå Varmen e her når du har radarn på Du tok berre feil ein gong Du ville ikkje ha meg når e kom M m m hm Du ville ikkje ha meg når e kom Med uss vart det aldri meir enn berre prat For deg så vart e aldri meir enn kamerat I ettertid så ser e at det sikkert va bra Du og han som fekk deg e alltid så glad Du tok berre feil ein gong Du ville ikkje ha meg når e kom Du tok berre feil ein gong Du ville ikkje ha meg når e kom M m m hm Du ville ikkje ha meg når eg kom

No kjem det tomme i tunge velt, som godstog jøno hogstfelt. Eg skulle sjølsagt vore blid, Norge er so rikt høyre eg dei si. Lei tå dei som flutte ut, eg går og vasa i nedlagte bruk. Eg ser ned, eg veit det eg veit, eg lengta etter deg og nærheit. Eg såg for meg ein togtur, me kunne ha reist dit fleire bur, Eller berre sykla Ål rundt, det kunne ha vore fysisk sunt. Svinga bortom demningen, det kunne ha hjølpt på stemningen. Kanskje renn åne i fri flyt, kanskje renn ho stor og kvit. Du kom med undergang. Du kom med undergang. Kunne ha reist innimellom te det vatnet eg prata om, Som berre eg kjenne te, som ligg stille og hemmeleg. Som ingen ser frå Høgebrot, der eg har liggande ein båt, Rodd deg over stort djup, fiska langs grunnen lengst ut. Du kom med undergang. Du kom med undergang. Eg skulle forstått, for då du tok mi hand Kjende eg altfor godt du bar på undergang. For å få luft og lys gjekk eg te vatnet i dag, Og heiv stein på stålis, det sang som paukeslag. Du kom med undergang. Du kom med undergang.