Spasmena Kommatia Tis Kardias - Antonis Remos

Όταν μ'αφήνεις μόνη στό 'χω πει τρελαίνομαι και σαν λουλούδι που δεν πότισες μαραίνομαι Εσένα μόνο θέλω σου τ' ορκίζομαι τα βράδια που δε σ'έχω βασανίζομαι μ' αφήνεις και στην θλίψη εγώ βυθίζομαι σου λέω... Της καρδιάς μου γιατρειά έλα που σε περιμένω διώξε μου την μοναξιά γιατρεψέ με που πεθαίνω Της καρδιάς μου γιατρειά έλα μες στην αγκαλιά μου Εσένα θέλω μόνο ζωή μου κι οξυγόνο μην ξαναφύγεις μακρυά μου Όταν μ'αφήνεις μόνη στό 'χω πει πως χάνομαι από μεγάλο πανικό καταλαμβάνομαι Εσένα μόνο θέλω σου τ' ορκίζομαι τα βράδια που δε σ'έχω βασανίζομαι μ' αφήνεις και στην θλίψη εγώ βυθίζομαι σου λέω...

Κοίτα με που κλαίω κοίτα πώς πονάω έκλεψες το γέλιο και μελαγχολώ Πες μου τι να κάνω να σε συγκινήσω μ' άφησες να λιώνω να παραμιλώ Χθες αργά εκεί που σε θυμήθηκα μίλησα για σένα στο θεό είπα δεν αντέχω και ορκίστηκα να τελειώσω τη ζωή μου εδώ Χθες αργά τραγούδι με το δάκρυ μου σου έγραψα στο τέλος της βραδιάς είναι μια κατάθεση αγάπη μου είναι μια δήλωση καρδιάς Κοίτα με που κλαίω κοίτα πώς πονάω έγινε μαχαίρι τούτη η σιωπή Πες μου τι να κάνω για να σε κερδίσω πρόδωσες τα λόγια που μου είχες πει Χθες αργά εκεί που σε θυμήθηκα μίλησα για σένα στο θεό είπα δεν αντέχω και ορκίστηκα να τελειώσω τη ζωή μου εδώ Χθες αργά τραγούδι με το δάκρυ μου σου έγραψα στο τέλος της βραδιάς είναι μια κατάθεση αγάπη μου είναι μια δήλωση καρδιάς

Ο ουρανός μου κι ο παράδεισός μου σκοτεινιάσαν ξαφνικά γέμισαν βροχή και συννεφιά Τα δυο φτερά μου κι όλα τα όνειρά μου μου θυμίζουν τώρα πια μια μουτζουρωμένη ζωγραφιά Εγινα κομμάτια για τα δυο σου μάτια και το πλήρωσα ακριβά έγινα θυσία κι ούτε σημασία δεν μου δίνεις τώρα πια Εγινα κομμάτια σου'χτισα παλάτια και στις φλόγες τα πετάς ούτε που σε νοιάζει μου'γινες μαράζι δεν είναι αγάπη αυτό είναι Γολγοθάς Το πρόσωπό μου το χαμόγελό μου πάγωσαν απ'τον βοριά κι έγινε η ανάσα μου βαριά Τα σ' αγαπώ σου καθετί δικό σου ραγισμένα στη γωνιά απ'την πέτρινη σου την καρδιά Εγινα κομμάτια για τα δυο σου μάτια και το πλήρωσα ακριβά έγινα θυσία κι ούτε σημασία δεν μου δίνεις τώρα πια Εγινα κομμάτια σου'χτισα παλάτια και στις φλόγες τα πετάς ούτε που σε νοιάζει μου'γινες μαράζι δεν είναι αγάπη αυτό είναι Γολγοθάς

Ό, τι έφτιαξε η ζωή κι ό, τι προσπαθεί ό, τι έφτασε ως εδώ κι ό, τι γεννηθεί ο λόγος που υπάρχω όλα είναι αγάπη Μέρες, μέρες κι άλλες μέρες κι από πάνω σκόνη έτσι γράφει ο χρόνος στο λευκό το χιόνι σε όλες τις στιγμές μας πρώτη η αγάπη Η αγάπη μόνο εκείνη του ανθρώπου η μνήμη Κι όταν πάω να ξεχάσω είσαι πάλι εκεί Κι όταν πάω να ξεπεράσω είσαι πάλι εκεί κι ό, τι φτάσω κι ό, τι χάσω είσαι πάλι εκεί η αγάπη Όλα περνούν όλα καινούργια θα 'ρθουν Όλα περνούν μόνο αυτή δεν περνά η αγάπη Όλα περνούν οι νύχτες μέρες γεννούν μα δεν περνά η μόνη αρρώστια – γιατρειά η αγάπη Κι όπως φεύγουν οι χειμώνες κι όπως προχωρά ο κόσμος στους αιώνες να πού προσκυνά στις πιο μεγάλες μάχες πρώτη η αγάπη η αγάπη μόνο εκείνη του ανθρώπου η μνήμη

Matia igra pou den klen apo hara Hili pikra pou olo len logia sklira Mia zoi sena plesio, mia fotografia Dio psixes sena soma, thee mou ti ironia Pou telioni etsi adoksa afti i istora Giati, giati, giati, giati Tremo to heri sou na fiso Tremo makria sou pos na ziso Tremo den thelo na ksana-ga-pi-so Tremo ti mera pou harazi Ke pio kormi tha m'agaliazi Pia alli agapi tha me komma-tia-zi Mia kar-dia pos na papsi na ktipa Mia zoi sena plesio, mia fotografia Dio psixes sena soma, thee mou ti ironia Pou telioni etsi adoksa afti i istora Giati, giati, giati, giati Tremo to heri sou na fiso Tremo makria sou pos na ziso Tremo den thelo na ksana-ga-pi-so Tremo ti mera pou harazi Ke pio kormi tha m'agaliazi Pia alli agapi tha me komma-tia-zi Tremo to heri sou na fiso Tremo makria sou pos na ziso Tremo den thelo na ksana-ga-pi-so Tremo ti mera pou harazi Ke pio kormi tha m'agaliazi Pia alli agapi tha me komma-tia-zi Tremo to heri sou na fiso...

Παρ' το όπως θες, δες το όπως θες δε με αγγίζεις πια ψέματα λες, ψεύτικα κλαις κι έσβησες τη φωτιά Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα όρκοι δανεικοί και χάδια ξένα κρίμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα έρωτας φτηνός σαν ένα κέρμα κρίμα, ήσουν ψέμα... Γύρνα και δες πόσες χαρές μου στέρησες εσύ το γκρίζο χθες, κι οι ενοχές δε φτιάχνουν μια ζωή Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα όρκοι δανεικοί και χάδια ξένα κρίμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα έρωτας φτηνός σαν ένα κέρμα κρίμα, ήσουν ψέμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα όρκοι δανεικοί και χάδια ξένα κρίμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα έρωτας φτηνός σαν ένα κέρμα κρίμα, ήσουν ψέμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα όρκοι δανεικοί και χάδια ξένα κρίμα... Παρελθόν κι εσύ σαν κάθε ψέμα παρελθόν κι εσύ πριν απ' το τέρμα έρωτας φτηνός σαν ένα κέρμα Κριμα, ήσουν ψέμα...

Σαν από όνειρο μέσα στη νύχτα κακό να ξυπνάω τι να πετάξω απ'το χτες και για το αύριο τί να κρατάω Πώς να κοιτάξω μπροστά και ποτέ σ'ότι αφήσαμε πίσω και όλα αυτά που μαζί αγαπήσαμε εγώ να μισήσω Θα'πρεπε θα'πρεπε θα'πρεπε να'σουν εδώ που σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι αφού έμαθα όλα μαζί σου να τα μοιράζομαι να σε νοιάζομαι και να σ'έχω ανάσα μου γη κι ουρανό Θα'πρεπε θα'πρεπε θα'πρεπε να'σουν εδώ που σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι αφού έμαθα όλα μαζί σου να τα μοιράζομαι να σε νοιάζομαι και να σ'έχω ανάσα μου γη κι ουρανό Ποιός το περίμενε τέτοιο φιλί να'χει χάσει τη γεύση και στο δικό σου το στόμα να θέλει ξανά να επιστρέψει Να παρατήσω μια αγάπη στη μέση λοιπόν της ασφάλτου πώς να διαλέξω ζωή σε μια τέτοια στιγμή του θανάτου Θα'πρεπε θα'πρεπε θα'πρεπε να'σουν εδώ που σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι αφού έμαθα όλα μαζί σου να τα μοιράζομαι να σε νοιάζομαι και να σ'έχω ανάσα μου γη κι ουρανό Ναι Θα'πρεπε θα'πρεπε θα'πρεπε να'σουν εδώ που σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι αφού έμαθα όλα μαζί σου να τα μοιράζομαι να σε νοιάζομαι και να σ'έχω ανάσα μου γη κι ουρανό Σαν από όνειρο μέσα στη νύχτα κακό να ξυπνάω Θα'πρεπε θα'πρεπε θα'πρεπε να'σουν εδώ που σε χρειάζομαι σε χρειάζομαι αφού έμαθα όλα μαζί σου να τα μοιράζομαι να σε νοιάζομαι και να σ'έχω ανάσα μου γη κι ουρανό