అధర్మాన్ని అణిచెయ్యగ యుగయుగాన జగములోన పరిపరి విధాల్లోన విభవించే విక్రమ విరాట్రూపమితడే స్వధర్మాన్ని పరిరక్షించగ సమస్తాన్ని ప్రక్షాళించగ సముద్భవించే అవతారమిదే మీనమై పిదప కూర్మమై తను వరాహమై మనకు సాయమై బాణమై కరకు ఖడ్గమై చురుకు ఘూతమై మనకు ఊతమై నిశి తొలిచాడు దీపమై నీ నిధనం తన ధ్యేయమై వాయువే వేగమై కలియుగ స్థితిలయలే కలబోసే కల్కి ఇతడే స్వధర్మాన్ని పరిరక్షించగ సమస్తాన్ని ప్రక్షాళించగ సముద్భవించే అవతారమిదే ప్రార్థనో మధుర కీర్తనో హృదయ వేదనో మన నివేదనం అందితే మనవి తక్షణం మనకు సంభవం అతడి వైభవం అధర్మాన్ని అణిచేయ్యగ యుగయుగాన జగములోన పరిపరి విధాల్లోన విభవించే విక్రమ విరాట్రూపమితడే స్వధార్మాన్ని పరిరక్షించగ సమస్తాన్ని ప్రక్షాళించగ సముద్భవించే అవతారమిదే

Мамырдың айлы түні Кеудеме сіңді көк шөптің түтіні Болу керек еді менімен бір күні Бұл сәт Жүргенімде бір күліп Күйдіріп алма колыңды Ыстық болады жүрек ұмытпасаң жолыңды Айналаң зұлымды Бірақ көрсетпе жүзіңді мұңды Білікті бірді, білімді мыңды тек сен Сөздеріме менің Мен сені алдамаймын Бұл ғажайып әлемнің Өлеңі тоқтамайды, бро Қара көздеріме қара Сөздерімді тыңдашы Сенің жалғыз анашың Көріп сені толғайды Үйде Үйдере-дере-дерей-дерем Үйдере-дере-дерей-дерем Үйдере-дере-дерей-дерем Қанша жылдар созбасын Бәрібір керек асығыңа қорғасын Неліктен жалғыз қаламын деп қорқасын Бар ғой, бар ғой сенің отбасын үйде Ең әдемі көбелек Қалдыруы мүмкін жүрегіңді өкпелеп Айтқан шығар біреу өкпеңді көп төкпе деп, бекер Сол адаммен бол көбірек тек сен Мәтіннің бұл өлеңнін Мен сені алдамаймын Жүз мың жылдық әлемнің Жүрегі тоқтамайды Бро-қара көздеріме қара Бір дем алып тыңдашы Сенің алма ағашың Ешқашан қартаймайды Үйде Үйдере-дере-дерей-дерем Үйдере-дере-дерей-дерем Боламын бұл-бұлдай бұл күйде Үйдере-дере-дерей-дерем Үйдере-дере-дерей-дерем

Мен үшін жалғыз, Болғаным артық Міне сенің асыл сыйлығың Бәрі кетті былығып. Шыңым алыс, Бірақ маған жеткілікті, Қорқыныш сенің биігің Билігің, теңің биігің Ұмыттырдың, Үмітімді Алды да, кетіп қалды да Енді неге келді қайтадан. Алданайық. Бұл сонда айдан анық Қайталайық. Тағы да, міне, тағы да Үнімді қайтар, Айтарым бар, бірақ қалай айтам Назарым басқада, алғыс айтам Бұндайыңды алдым қайдан Бастасын белгіл, қимыл әрекет Қазірше қажетсіз, бос ертегілер Иә, қорқыныш болсын сенің биігің Билігің, теңің биігің Ұмыттырдың, Үмітімді Алды да, кетіп қалды да Енді неге келді қайтадан. Алданайық. Бұл сонда айдан анық Қайталайық. Тағы да, міне, тағы да Сенің асыл сыйлығың Бәрі кетті былығып Қайттын, ээй Қорқыныш сенің биігің Билігің, теңің биігің Ұмыттырдың, Үмітімді Алды да, кетіп қалды да Енді неге келді қайтадан. Алданайық. Бұл сонда айдан анық Қайталайық. Тағы да, міне, тағы да

Абайла, адасқанға еріме Қара ойға берілме Абайла, түрлі пенде жібереді Кейбірi жың перілер Абайла, адасқанға еріме Қара ойға берілме Абайла, түрлі пенде жібереді Кейбірi жың перілер Түрлі қилы жолды аралай Тікенектері қызыл гүлдің жаралайды Күн шуаққа алыстардан қарайлаймын Бірақ, баралмаймын қысқа жолмен баралмаймын Бұл бір белес шынайы емес Түнекке батпа бұның бәрі бұлдыр елес Тыңдай берсен бәрі эксперт Құлаққа ілме кеспе Кім қателеспеді, таралады жаралар Абайла, адасқанға еріме Қара ойға берілме Абайла, түрлі пенде жібереді Кейбірі жың перілер Абайла, адасқанға еріме Қара ойға берілме Абайла, түрлі пенде жібереді Кейбірі жың перілер Шырайлым жіберші мені үнсіз теңізге, түпсіз теңізге Шырайлым естіртші маған жүрек қағысын Толқын ағысын. (Жіберші) Шырайлым Шырайлым Шолпан гүлдейсін Абайла, адасқанға еріме Қара ойға берілме Абайла, түрлі пенде жібереді Кейбірі жың перілер Ерте келген көктемде Алатаудың бөктерінде Жаңды шырақ шекемде Сөнбесін алауы Не көрсем де Тәңірімнің қалауы Әумин

Құралай Мүмкін елес - бұл шырайлы сезім Мені бойлаған, мүмкін бұл менің түсім Бірақ сен мені түсін Өзін емес босануға жіптен Сен байлаған Ұмытпайды көзім, болсам да өзімен-өзім Бұл түнде ай мен күн де Мен үшін, тек мен үшін Қанаған жүрегіммен Қашанғы жүремін мен Қой құрсын, қорықпаймын енді, нан ұрсын Өйткені, махаббаттым жалғандай, о Құралай! Үндеме-деме маған! О Құралай, үндеме-деме маған, иә-иә ма? Маған сенші ойланбай, о Құралай! (Үндеме-деме маған), о Құралай! О Құралай! Құралай! Көзім сенде, құлпынай, күлімдеші көбірек Шырылдауық шегірткем, мен болайын көбелек Оп-оңай Ақ серек пен көк серек Таңдап алдым сені мен Ал бізден сізге кім керек Мыңдаған жымыңдаған жұлдыздар өшті Назарым саған қарай көшті Қайтадан Ах, неткен тәтті менің еркем, қыздарды шекем Бұның бәрі бекер емес пе екен Өйткені, махаббаттым жалғандай, о Құралай! Үндеме-деме маған! О Құралай, үндеме-деме маған, иә-иә ма? Маған сенші ойланбай, о Құралай! (Үндеме-деме маған), о Құралай! О Құралай, о Құралай!