Rode Leren Jas - Irene Hin

Ik weet jij bent te huur voor 'n klein bedrag per uur Ik zou je willen huren voor 't leven Ze komen daar bij jou Voor wat aandacht van 'n vrouw Maar ik ben veel te trots om geld te geven De nacht verandert iedereen Maar overdag Ja dan zit je daar alleen Ik zie het rode licht De gordijnen zijn gesloten voor mij Ik weet je ligt daar op je bed Met die kerels om je heen Ik voel dat ik moet lopen Want ik wil jou niet kopen Toch wacht ik nog heel even Op 'n glimp van jouw gezicht Ik zie ze geil daar staan Iedere avond voor je raam Lachend komen ze naar buiten Ze staan te kwijlen als 'n beest Waarom geef ik om jou Waarom sta ik in de kou Je moet weten dat ik huil Als ze bij je zijn geweest De nacht verandert iedereen Maar overdag Ja dan zit je daar alleen Ik zie het rode licht De gordijnen zijn gesloten voor mij Ik weet je ligt daar op je bed Met die kerels om je heen Ik voel dat ik moet lopen Want ik wil jou niet kopen Toch wacht ik nog heel even Op 'n glimp van jouw gezicht Ik zie het rode licht De gordijnen zijn gesloten voor mij Ik weet je ligt daar op je bed Met die kerels om je heen Ik voel dat ik moet lopen Want ik wil jou niet kopen Toch wacht ik nog heel even Op 'n glimp van jouw gezicht

Ramund Hin Unge Ramund var sig en bedre mand Om han havde bedre klæder Dronningen gav hannem klæder på stand Af blågarn, bast og læder "Sådant vil jeg ikke ha," sagde Ramund. "Sådant står mig ikke bra," sagde Ramund hin unge Ramund gik sig ved salten søstrand Der så han syv jætter stande "Tager jeg Ramund på min mindste hånd Og kaster ham langt fra lande" "Det gør ikke ene du," sagde Ramund "I må komme alle syv," sagde Ramund hin unge Ramund tog til sit dyre sværd Det han kaldte dymlingen røde Hug han de jætter syv med en færd At blodet randt dennem til døde "Der ligger alle syv," sagde Ramund "Alt står jeg her endnu," sagde Ramund hin unge Kejseren ud af vinduet så Med angst og sorrigfuld mine "Hvo er den mand, i gården mon stå Og der så hæsselig grine? "Det er mig, jeg har lyst," sagde Ramund "Med dig at vov' en dyst," sagde Ramund hin unge Ramund tog til sin store kniv Den han kaldte dymlingen dyre Skilte han kejseren ved hans liv At hovedet fløj femten mile "Jeg mente den ej bed," sagde Ramund "Dog rinder blodet ned," sagde Ramund hin unge