มัธยม - PHUMIN & Warin

อย่าใส่ใจตอนนั้นเลย ที่ลงท้าย friendship ของเธอ บอกว่า always be friend forever แค่จำคำเขามา ที่จริงมีความรักข้างใน ยังหวั่นไหวตลอดมา คอยเฝ้ามอง ตั้งแต่ตอนมือถือเรา มันยังเอาไว้แค่โทร รู้ไหมว่าเธอคือ princess ในยุคที่ยังไม่มีปุ่มให้ follow มันต้องถึงเวลาบอกสักที ว่าตั้งแต่ อายุไม่เท่าไร ก็อยากให้ใจได้เป็นของเธอ ก็อยากจะเจอเธอคนนี้มาตั้งนาน มารักกัน ได้ไหม โตแล้วก็จะรอ ก็อยากให้ใจตรงกันสักที ก็อยากจะมีเธอคนนี้มาตั้งนาน มารักกัน Come on, come on รักกันเถอะ วิชาที่นั่งหลังเธอ มันก็จำได้แค่ผมเปีย นอกจากนั้นเรียนไม่รู้เรื่อง เธอคงมองข้ามไป ก็ตอนนั้นฉันแค่ไอ้เกรียน ที่มันรักเธอหมดใจ และบางคน ก่อนคือเพื่อนเท่านั้นเอง กลับได้เป็นคู่วิวาห์ มันเหมือนจะจริง อย่างเพลงกว่าจะรัก ที่เรานั้นเคยได้ร้องว่า มันต้องใช้เวลา บอกอีกที ว่าตั้งแต่ อายุไม่เท่าไร ก็อยากให้ใจได้เป็นของเธอ ก็อยากจะเจอเธอคนนี้มาตั้งนาน มารักกัน ได้ไหม โตแล้วก็จะรอ ก็อยากให้ใจตรงกันสักที ก็อยากจะมีเธอคนนี้มาตั้งนาน มารักกัน Come on, come on รักกันเถอะ อายุไม่เท่าไร ก็อยากให้ใจได้เป็นของเธอ ก็อยากจะเจอเธอคนนี้มาตั้งนาน มารักกัน ได้ไหม โตแล้วก็จะรอ ก็อยากให้ใจตรงกันสักที ก็อยากจะมีเธอคนนี้มาตั้งนาน มารักกัน อายุไม่เท่าไร ก็อยากให้ใจได้เป็นของเธอ ก็อยากจะเจอเธอคนนี้มาตั้งนาน มารักกัน ได้ไหม โตแล้วก็จะรอ ก็อยากให้ใจตรงกันสักที ก็อยากจะมีเธอคนนี้มาตั้งนาน มารักกัน Come on, come on รักกันเถอะ